Τα κάλαντα από τη Χορωδία Λειβαδίων...

με σολίστα... faoudi !!!

Τα παιδιά μας στείλανε φωτογραφίες από το γλέντι των Χριστουγέννων για να μας δώσουν μια γεύση και να δούμε προς τα που θα πάει το γλέντι της Πρωτοχρονιάς. Πατήστε λοιπόν εδώ για να τους καμαρώσετε, εδώ για να τους απολαύσετε στα κάλαντα και εδώ για το κοκοράκι.

Φωτογραφίες, βίντεο: Konstantinos

Ο νέος (θα) είναι ωραίος;

Πάει ο παλιός ο χρόνος
ας γιορτάσουμε παιδιά
και του χωρισμού ο πόνος
ας κοιμάται στην καρδιά.

Καλή χρονιά, χρονιά πολλά
χαρούμενη χρυσή Πρωτοχρονιά.

Γέρε χρόνε φύγε τώρα
πάει η δική σου η σειρά.
Ήρθε ο νέος με τα δώρα,
με τραγούδια με χαρά.

Μα κι αν φεύγεις μακριά μας
στην καρδιά μας πάντα ζει
κάθε λύπη και χαρά μας
που περάσαμε μαζί.

Απαγορευτικό, κρύο, χαλάζι, ρακί και F16

Ο Λωνίδης στέλνει φωτογραφίες και λέει: "Εδώ εμείς είμαστε πάλι αποκλεισμένοι. Δεν έχει καράβι. Έχει πολύ αέρα, πολύ κρύο και κάθε τόσο ρίχνει χαλαζάκι ψιλό σαν φακή. Άμα σταματήσει ο αέρας πιστεύω πως θα το στρώσει" Σας σκεφτόμαστε όλοι εμείς που μένουμε εκτός Αντρου... με τα χοιρνά, τα κρασιά, τα παστέλια, τα ρακιά. Χάλια, χάλια. Υπομονή συγχωριανοί, κακοκαιρία είναι θα περάσει.

Υ. Γ. Θέλω μέχρι την πρωτοχρονιά η μόνη είδηση να είναι ο καιρός και τα γλέντια, δεν θέλω τίποτα άλλο... γιατί όλα είναι φρίκη, μαύρη μαυρίλα και σκοτεινιά. Να είμαι εκεί θέλω, να χαζεύω σα ναρκωμένη τα κύματα να σκάνε στη Πλακούρα, τα νερά να τραβιούνται πίσω, να ακούω τη φασαρία της θάλασσας...

Τρεις μέρες μόνο

Φεύγει αυτή η παράξενη μπερδεμένη χρονιά. Ήταν καλή; Μέχρι το φθινόπωρο ήταν αδιάφορη, μετά έγινε κακή, ψυχρή, ανάποδη. Δεν θέλω να είμαι γκρινιάρα τούτες τις μέρες. Όταν βλέπεις το φως του ήλιου όλα είναι καλά! Θέλω λοιπόν να μου πείτε ποια ευτυχισμένη στιγμή θα κρατήσετε σαν ανάμνηση από τη χρονιά που φεύγει. Αρχίζω πρώτη: μπάνιο με τα ξαδέλφια μου στο Βιτάλι, μετά φαγητό στο μπαλκόνι του Αιγαίου και επιστροφή με την άμμο και τ' αλάτι πάνω μας πολύ αργά στο Λειβάδι που είχε ανάψει τα φώτα του.
Κορίνα κάτι που σ' ενδιαφέρει: στη Μαρίνα Φλοίσβου έχει ανοίξει παγοδρόμιο. 10 ευρουλάκια η ώρα. Πάρε το μπαστούνι του χόκεϊ και τρέχα! Χάρηκες;

Ο Αϊ-Βασίλης είναι λέρα*

 

Ο Λωνίδης μας έστειλε φωτογραφίες από το κέρασμα στον σύλλογο και από την χαιρετούρα μέρους της νεολαίας ανήμερα τα Χριστούγεννα. Επίσης από το παιδικό πάρτι. Ο Άγιος Βασίλης (ποιος να είναι άραγε;) μοίρασε δώρα στα παιδάκια. Ο Πρόεδρος, η Αντιπρόεδρος και άλλες πολλές εξέχουσες προσωπικότητες των Λειβαδίων. Ευχαριστούμε Λωνίδη. Και του χρόνου. Δείτε και άλλες φωτογραφίες εδώ

* ετσι λέει το faoudi

Ευτυχισμένα Χριστούγεννα

Ὅταν ἔφθασαν εἰς τὸ Κάστρον καὶ εἰσηλθον εἰς τὸν ναὸν τοῦ Χριστοῦ, τόσον θάλπος ἐθώπευσε τὴν ψυχὴν τῶν, ὥστε, ἂν καὶ ἠσαν κατάκοποι, ἂν καὶ ἐνυσταζον τινὲς αὐτῶν, ἠσθανθησαν τόσον τὴν χαράν του νὰ ζωσι καὶ τοῦ νὰ ἐχωσι φθάσει αἰσίως εἰς τὸ τέρμα τῆς πορείας τῶν, εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κύριου, ὥστε τοὺς ἔφυγε πᾶσα νύστα καὶ πᾶσα κόπωσις.

Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης - Στὸ Χριστὸ στὸ Κάστρο

Εύχομαι Υγεία και Πραγματική Ευτυχία σε όλους σας και στις οικογένειές σας! Και του χρόνου! Χρόνια πολλά στη γειτόνισσα μου Χρυσούλα, χρόνια πολλά Πρόεδρε. Πολλές ευχές σ' όσους-ες γιορτάζουν. Χρόνια πολλά στους ναυτικούς και τους Αμερικάνους.

Το βίντεο αφιερωμένο σε όσους έχουν παραμείνει μικρά παιδιά.

Μια ακόμη κάρτα εδω

Άγια Νύχτα, όμορφη νύχτα!

Είμαστε έτοιμοι-ες για το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν; Είμαι πανέτοιμη, με έχουν καλέσει οι γείτονες. Σας δίνω λοιπόν το μενού για μια πρώτη γεύση: Καλωσόρισμα με σφηνάκια ρακόμελου, πατέ ελιάς απλωμένο πάνω σε ζεστά ψωμάκια. Κύβοι γραβιέρας, χουρμάδες, μελαχρινές σταφίδες. Μετά θα περάσουμε στο κυρίως δείπνο με Χειμωνιάτικη σαλάτα, μπαστούνια από καβούρι, σος από πετιμέζι, ελαιόλαδο, μπαλσάμικο. Πίτες αλάδωτες ψημένες στη χόβολη, μικρά κομμάτια κρεατικών με σος σκόρδου και γιαουρτιού. Λεπτά τσιπς χοιρινού με γλυκό κρεμμύδι, κόκκινο πιπέρι. Λικέρ λεμόνι με 3 σταγόνες σαμπάνιας, Καφές ή τσάι, Χριστουγεννιάτικες γλυκές λιχουδιές. Το μενού το επιμελήθηκε το ο σεφ του B.B.Q Καρδίτσα (Δημοσθένους & Χαροκόπου) Φυσικά θα φορέσω την καλή μου πυτζάμα, τις καλές παντόφλες! Καλά να περάσουμε! Ουαου! Ουαου!

Ήρθαν τα Χριστούγεννα

Τρίγωνα κάλαντα... Να τα πούμε;
Και του χρόνου να είμαστε καλά. Χρόνια πολλά στην αγαπημένη παιδική μου φίλη. Ευγενία, να είσαι πάντα καλά γερή, κεφάτη, υπέρ- δραστήρια.

20.000 λεύγες... πάνω από τα Λειβάδια

Η καλύτερη μου όταν ήμουν μικρή και αρρωσταίνα ήταν φυσικά που δεν πήγαινα σχολείο και το σπουδαιότερο που με άφηναν ήσυχη να διαβάζω. Τα πιο αγαπημένα βιβλία τα διάβασα σε ιώσεις και παιδικές αρρώστιες. Εδώ λοιπόν και δύο μέρες που με ταλαιπωρεί μια ίωση έχω διαβάσει τα άπαντα, τα βουρκωμένα μάτια μου, από την καταρροή σαρώνουν σελίδες σαν σκάνερ ταχύτατο. Τολμώ να πω παρ' όλο που είμαι άρρωστη, νοιώθω πάρα πολύ καλά! Ενδεικτικό της καλής μου διάθεσης είναι και η αλλαγή της αρχικής φωτογραφίας: Τα Λειβάδια φωτογραφημένα την Άνοιξη με λαμπρό φως παρέα με το Χριστουγεννιάτικο δέντρο! Πολύ ταιριαστά! Μ' αρέσει όμως το φως πως να το κάνουμε! Σας χαιρετώ, περιμένω με λαχτάρα τα παιδάκια που θα με ξυπνήσουν αύριο με κάλαντα, πάω να πιω το 6 φλιτζάνι ζεστού (θεία Ελένη εσυ ξέρεις). Το 20.000 λεύγες... εκτός από αγαπημένο παιδικό βιβλίο σήμερα είναι και κάτι άλλο. Τι; Ρίξτε μια ματιά στο κοντέρ. Περαστικά μου!

Κρύο και μποφόρια

Σήμερα έχει πολλά μποφόρια και φυσικά απαγορευτικό. Ο Λωνίδης μας στέλνει φωτογραφίες. Ωραία που είναι! Χρόνια πολλά στις Τασούλες και στις Αναστασίες

Χριστουγεννιάτικες κάρτες

Τα τελευταία χρόνια έχουμε σταματήσει να στέλνουμε ευχετήριες κάρτες, παρ' όλο που αυτό είναι λογικό με όλη αυτή την επικοινωνιακή έκρηξη από το '95 και μετά, μια κάρτα είναι πάντα μια ευχάριστη έκπληξη. Φέτος λοιπόν πήρα για την ονομαστική μου εορτή από το σύλλογο. Ευχαριστώ σύλλογε μεγάλε! Από τους αγαπημένους μου Νίκο, Αθηνά, Δημήτρη, Ανθή φιλιά πολλά εύχομαι να βρεθούμε σύντομα και προχθές πήρα μια υπέροχη χρυσαφένια κάρτα από την Ψαρρός & Σια Ο.Ε. καλές δουλειές παιδιά, εξαιρετικά καλόγουστη κάρτα! Ελπίζω να λάβω και άλλες. Κάντε κλικ εδω να δείτε μια υπέροχη κάρτα από μένα για όλους εσάς.

“Υπάρχω, κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω”

Αυτό το υπέροχο τραγούδι μου ήρθε στο μυαλό καθώς συγύριζα το γραφείο τ΄ απόγευμα. Ήταν πέντε παρά η δουλειά ο μαραθώνιος δηλαδή τριών μηνών είχε φτάσει στο τέλος και σχεδόν δεν μπορούσα να φύγω. Πως να φύγω; Ο άνθρωπος συνηθίζει εύκολα κι εγώ φαίνεται πως είχα μια δυσκολία να διαχειριστώ τον ελεύθερο χρόνο μετά από τα 13ωρα σκληρής εργασίας. Με τα πολλά έφυγα και στο μετρό συνάντησα πολλά πιτσιρίκια που είχαν ένα αυτοκόλλητο στόχο στο στήθος. Εκανα αλλαγή συρμού στο Σύνταγμα, προχωρούσα υπνωτισμένα και από μέσα μου τραγουδούσα το υπάρχω. Θυμάμαι τότε που είχε πρωτοβγεί, θραύση έκανε. Το σιχαινόμουν τότε, μα ήρθε ο περασμένος Μάιος στο ΠΑΛΛΑΣ και το άκουσα από την παράδοξη φωνή της Diamanda Galas το λάτρεψα κι από τότε έχει μείνει βαθιά χαραγμένο στη μνήμη. Με κλεφτές ματιές παρακολουθούσα τα μωρά που φώναζαν, προσπαθούσα να διαβάσω τι έγραφε το αυτοκόλλητο: είμαι νέος... δεν μπόρεσα να διακρίνω το υπόλοιπο. “Είμαι νέος” δηλαδή είναι νέοι. Ένοιωθα κουρασμένη, για μια στιγμή ζήλεψα αυτό το αυτοκολλητάκι, για μια στιγμή ζήλεψα τα αστραφτερά ματάκια, ζήλεψα τις φωνές, για μια στιγμή όμως! Μετά πήρα ταξί και επιτέλους μπήκα σπίτι πολύ πριν τα δελτία ειδήσεων. “Υπάρχω, κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω” Συμβουλή: Αναψτε τα λαμπάκια σας, σε μια βδομάδα έχουμε Χριστούγεννα.

Λίγο κρασί, λίγη γαλήνη και τον Άγιο Βασίλη

Το έχω γράψει πολλές φορές δεν μ’ αρέσουν τα Χριστούγεννα, λατρεύω το Πάσχα, φέτος όμως νοιώθω σα μωρό που περιμένει τον Άγιο Βασίλη, γι’ αυτό και στόλισα από τέλος Νοεμβρίου. Όσα έγινα μου μαύρισαν την καρδιά, όσα θα γίνουν τα φοβάμαι, το μέλλον πάντα άγνωστο και σκοτεινό. Ας χαρούμε λοιπόν όσο μπορούμε, όσο είναι καιρός, όσο κρατήσει… Libiamo! Ακούστε την υπέροχη άρια από την Τραβιάτα εδω Φωτογραφία: Dina_koumpouli

Κινηματογραφική Λέσχη Άνδρου

Ενημερωθείτε για το πρόγραμμα των προβολών τις προσεχείς εβδομάδες κάνοντας χρήση της παρακάτω σύνδεσης : http://www.androsfilm.com/
Του Αγίου Ελευθερίου σήμερα γιορτάζει το Μέσα Χωριό. Χρόνια πολλά και του χρόνου

Κάποτε θα 'ρθουν

Μίκης Θεοδωράκης, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Παύλος Σιδηρόπουλος
Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν
και πως σε θένε.
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε.

Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν.
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί
θα σε πουλήσουν.

Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα.
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα!

Το είδα γραμμένο σε πολλά σελίδες αυτές τις μέρες, επειδή πραγματικά δεν έχω τι να πω, μπορεί και να μη θέλω, αντιγράφω αυτό το υπέροχο τραγούδι. Το έχει πει καταπληκτικά η Φαραντούρη, αλλά το προτιμώ με τη φωνή του πρίγκηπα. Ακούστε το εδώ

Άκρη δεν έχει το κουβάρι

Μιλάνε, λένε, συζητούν, αναλύουν, τσακώνονται. Γνώριμη τηλεοπτική εικόνα, αλλά και οο καθένας από εμάς όλο και από μια γνώμη έχει. Όλες οι γνώμες φυσικά είναι διαφορετικές. Αν είχε γίνει έτσι, αν είχαν πάει από εκεί, αν πριν από καιρό το είχαμε προσέξει, αν, αν... Αν η γιαγιά μου είχε καρούλια εμένα θα με έλεγαν ρουλεμάν! Με λένε όμως Άννα και προτείνω να αφήσουμε λίγο τη σκόνη να κάτσει στο έδαφος, να περάσει λίγο ο καιρός, μπας και δούμε λ-ί-γ-ο πιο καθαρά τα πράγματα. Στο μεταξύ ας ανάψουμε τα λαμπάκια, σε 2 εβδομάδες έχουμε Χριστούγεννα.
(Αυτάκια, ματάκια ανοικτά, εντάξει; Είπαμε να κουλάρουμε λίγο όχι να πέσουμε σε νάρκη)

Στο Παραπόρτι αδελφές μου, στο Παραπόρτι!

Όταν ήμουν μικρή και είχα τις μαύρες μου στο Παραπόρτι την έβγαζα, μερικές φορές μόνη τις περισσότερες φορές με την Βούλα και την Κούλα. Δεν ξέρω τι κάνει σε σας αλλά εμένα η θάλασσα με γαληνεύει. Σήμερα λοιπόν μια τέτοια φωτογραφία θέλω να βλέπω. Δεν θέλω να ξεφύγω, θέλω η τεντωμένη μου ψυχή να μπονατσάρει... (μέρα που είναι σήμερα! Η γιορτή μου... φλαμπέ! Να μας χαιρόσαστε και χρόνια μας πολλά)

Τα σπαθιά και τα κατάρτια

Πολύ πρωί της Κυριακής βρέθηκα ανάμεσα σ' ένα δάσος από κατάρτια κάτω από την Καστέλα. Όση ώρα έκανε ιστιοπλοΐα η κόρη της φίλης μου άκουγα τους γονείς που περίμεναν τα παιδιά τους να μιλάνε για τις ταραχές στα Εξάρχεια, στην αρχή χάζευα τη θάλασσα και δεν άκουγα τι λέγανε, γιατί από ταραχές το αρχιπέλαγος των Εξαρχείων άλλο τίποτα... Όταν όμως κάποιος αναφέρθηκε στη δολοφονία ενός 15χρονου παιδιού πάγωσα, δεν είχα πάρει χαμπάρι τίποτα; ήμουν εντελώς στη κοσμάρα μου! Νόμιζα ότι ήταν ένα ήσυχο κυριακάτικο πρωινό, ράθυμο από το χθεσινό γλέντι. Κοίταζα μια την Αθήνα στο βάθος και μια τα σπίτια της Καστέλας. Ξαφνικά η ομορφιά του τοπίου με πλήγωσε, δεν την άντεχα, ξαφνικά τα κατάρτια γίνανε σπαθιά και τα σπίτια βράχια που κατρακυλούσαν πάνω μου... Δεν θέλω λοιπόν να μάθω λεπτομέρειες, δεν με αφορούν οι συνθήκες, δεν θέλω να μάθω ποιος άρχισε πρώτος, ποιος το συνέχισε, ποιοι δεν ήταν στις θέσεις τους και ποιοι έκαναν τουμπεκί ψιλοκομμένο! Ενα παιδί που χθες γλεντούσε με τους φίλους σήμερα δεν ζει. Μια αφορμή, μια μόνο αφορμή, κάποιος να πει μια κουβέντα παραπάνω, μια μικρή σπίθα, ένα τόσο δα γεγονός και ο κόσμος, ο παλιόκοσμος έτσι όπως τον ξέρουμε χάνει παντοτινά τη γνώριμη όψη του. Εκεί να σας δω γλέντια! Εκεί να μας δω τι μαγκιά θα πουλήσουμε και σε ποιόν, τώρα είναι το παιδί του αλλουνού και μερικές δεκάδες σπασμένα τζάμια. Όταν όμως...
Το παιδί το λέγανε Αλέξη Γρηγορόπουλο

Νικολό έ Νικολό... και του χρόνου!

"Κανόνα πίστεως και εικόνα πραότητος
εγκρατείας διδάσκαλον ανέδειξέ σε"
παρακάτω δεν θυμάμαι... μεγάλη γιορτή η σημερινή! Γιορτάζουν οι ναυτικοί μας. Ολοι-ες κάποιον έχουμε στο σόι μας. Λοιπόν ας τους πάρω από την αρχή πρώτα - πρώτα χρόνια πολλά στον αδελφό μου, στα ξάδελφια, στο Νίκο της θείας Ελένης, χρόνια πολλά etoula, Nick, ευχές στους Νίκους της Αμερικής, χρόνια πολλά παπα-Νίκο, χρόνια πολλά Ψαρρέ... όσους ξέχασα γράψτε τους εσείς! Καλά ταξίδια στους ναυτικούς! Φωτογραφίες: Οι εορτάζοντες VangLouk, ο Άγιος Νικόλαος LeoIssaris

Χρόνια πολλά Σάββα

Ένα τραγούδι αφιερωμένο εξαιρετικά στον γλυκό-πολυ-πολυ-αγαπημένο Σάββα μου (οι πιο τρυφερές μπαλάντες μόνο από χεβυμεταλαδες!) Φωτογραφία VangLouk Ο Αγιος Νικόλαος στο Νειμποριό

Ουδείς "άσφαλτος"

Έκανα λάθος δεν πωλείται το γυμναστήριο. Λάθος έκανα δεν πωλείται το γυμναστήριο. Ναι, ναι έκανα λάθος δεν πωλείται το γυμναστήριο. Το γυμναστήριο δεν πωλείται λάθος έκανα. Λάθος, λάθος, λάθος έκανα δεν πωλείται το γυμναστήριο. Έκανα λάθος δεν πωλείται το γυμναστήριο. Το γυμναστήριο δεν πωλείται λάθος έκανα. Το γυμναστήριο δεν πωλείται, έκανα λάθος. Δεν πωλείται το γυμναστήριο. Ένα γήπεδο πωλείται... αλλά δε με νοιάζει! Κορίνα και Καψοράχη το τραγουδάκι δικό σας.

Αν ήμουν πλούσια

Αν είχα 1.568.000 ευρώ θα αγόραζα το γυμναστήριο. Ναι σωστά το παλιό γυμναστήριο! Παράξενο σας φαίνεται; Θα το αγόραζα και δεν θα άλλαζα τίποτα, έτσι ρημάδι που είναι ρημάδι θα το άφηνα. Θα έβαζα τα αθλητικά παπούτσια και σαν λωλοφίσεκο μόνη μου θα έτρεχα στο χορταριασμένο διάδρομο. Θα έβγαινα φυσικά πρώτη! Οι φίλες μου στο ντουβάρι κάτω από τα πευκάκια θα με χειροκροτούσαν με πάθος. Θα έκανα τουμπίτσες στο σκάμμα, θα πετούσα σφαίρα, θα έκανα ότι ήθελα! Θα ήμουν ευτυχισμένη γιατί έδωσα άνετα 2 εκατομμύρια να κάνω το γούστο μου. Δεν θα έκανα μεζονέτες και σαχλαμάρες. Τα πολλά λεφτά μόνο για το κέφι πρέπει να σκορπάμε. Δεν υπάρχει άλλος λόγος, ο κόσμος είναι λίγος, η ζωή μικρή και ο ντουνιάς ψεύτης και άδικος. Αν κάποιος από σας έχει μερικά λεφτουδάκια ας αγοράσει ένα όνειρο! Άλλωστε είναι ο σωστός καιρός για επενδύσεις σε γη. Διότι ως γνωστόν όλα τα τρώει το χώμα! (Όποιος θέλει περισσότερες πληροφορίες ας πατήσει Εδω. Σούλα ευχαριστώ για την πληροφορία, Βούλα πόσα λεφτά έχεις;)

Τα Νικολο-Βάρβαρα

Άρχισαν οι γιορτές και ο VangLouk μας στέλνει αυτή τη "τρυφερή" φωτογραφία από την Αγία Βαρβάρα στο Πέρα Χωριό. Etoula, Σαργέ η γειτονιάς σας! Και του χρόνου. Φωτογραφία: VangLouk

"Οξυγόνο" στην αγορά

Ο Λωνίδης λέει: Σας στέλνω μερικές φωτο από την Αγορά σήμερα που κάνει γυρίσματα η ΕΤ3. Το βράδυ νομίζω θα έχει και την χορωδία που θα πει τα Ανδριώτικα κάλαντα. Το μεσημέρι νομίζω ότι θα πάνε στα Σκαλάκια. Όλοι οι Σύλλογοι προσέφεραν από κάτι. Ο δικός μας κουραμπιέδες.

Ο παγωμένος μήνας Δεκέμβριος

"Αγιά Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας απεκρίθη :
- Μαζέψτε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο,γιατί Αι - Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος. " Ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας με πολύ κρύο, χιόνι, βοριά που παγώνει τ΄αρνάκια , αναπνοές που θαμπώνουν τα τζάμια, η σόμπα να καίει διαρκώς... δηλαδή καμιά σχέση με φέτος! Καλό μήνα... μπορεί να χιονίσει και να δούμε μια άσπρη μέρα!

Ανδρέας, Αντρέας, Αντρίκος,

Ένα αγαπημένο μου site είναι το http://www.sansimera.gr/ μπορώ ώρες να να χαθώ στους δαίδαλους του, να ψάχνω χωρίς αφορμή όμοια όπως μικρά ανοίγαμε ένα μπαούλο και περιμέναμε να βρούμε κάτι μαγικό. Καθημερινά το επισκέπτομαι έστω και για λίγο. Σαν σήμερα λοιπόν το 1979 κυκλοφόρησε στην Αγγλία το The wall των Pink Floyd τις 2 πρώτες εβδομάδες πούλησε δύο εκατομμύρια αντίτυπα (αυτές είναι πωλήσεις), το 1935 πέθανε ο Φερνάντο Πεσόα, το 1874 επεισόδια σημειώνονται στην Ελληνική Βουλή, καθώς ο προϋπολογισμός ψηφίζεται από την κυβέρνηση Βούλγαρη χωρίς τη νόμιμη απαρτία (ατιμούλικο το σόϊ) Σήμερα βέβαια είναι Ανδρέα Αποστόλου του Πρωτοκλήτου. Χρόνια πολλά στον Αντρέα του blog, χρόνια πολλά σε όλους, faoudi ευχές στον πατέρα. Να περάσουμε ένα γλυκό μεσημέρι Κυριακής παρέα με συγγενείς, φίλους, αγαπημένους. Φιλιά και χαιρετίσματα στους ναυτικούς και τους Αμερικάνους.

«Που ξυπνάς και που κοιμάσαι, όλα ζουν αν τα θυμάσαι»*

Στέλνω ακόμη 3 φωτογραφίες από εκδρομές του σχολείου. Θα ήθελα παράλληλα να ευχαριστήσω γνωστούς και αγνώστους για τα καλά τους λόγια. Πιστεύω ότι τέτοιου είδους φωτογραφίες δεν πρέπει να ανήκουν μόνο σε έναν, ευτυχώς η τεχνολογία σήμερα βοηθάει να φτάσουν σ’ όλους τους εικονιζόμενους, εξάλλου το απρόσμενο που κρύβει μια φωτογραφία της οποίας αγνοούσαμε την ύπαρξη, δημιουργεί έντονα συναισθήματα. Εύχομαι σ΄ όλους τους παλιούς μου μαθητές και μαθήτριες και στους δικούς τους να’ ναι πάντα καλά και να προκόβουν όπου κι αν βρίσκονται.
Γιώργος Σταυρόπουλος

geostavro@gmail.com

*όπως τραγουδά η Μελίνα Κανά
Η πρώτη φωτογραφία είναι από την εκδρομή του Ιουνίου 1984 στη Βουρκωτή με το σχολείο του Αλαδινού και τη δασκάλα τους Δέσποινα Μεταξά. Οι άλλες δύο είναι από εκδρομή πάνω από το χωριό.

Οι ευεργετικές ιδιότητες του μπλογκ

(μια περίπτωση) Πριν λίγη ώρα στην ανάρτηση «Τα βουνά της Βουρκωτής» έλαβε χώρα μια φοβερή αποκάλυψη. Η Κούλα έμαθε ότι έχει γενέθλια μαζί με την ξαδέλφη της (πεθερά ρου Σαργού) «μας βγάλατε στην εφημερίδα» έλεγε σκασμένη στα γέλια. Άλλη μια ευεργετική επίδραση του μπλογκ στις ανθρώπινες σχέσεις. Τόσα χρόνια δύο πρώτες εξαδέλφες δεν γνώριζαν ότι έχουν την ίδια μέρα γενέθλια. Και το έμαθαν σήμερα από το μπλογκ! Υπέροχο; Απλά υπέροχο; ή υπέροχα φανταστικό; Χρόνια πολλά κορίτσια!

Τα βουνά της Βουρκωτής

Ο Alectoris λέει: «στέλνω αυτές τις φωτογραφίες από το νησί και συγκεκριμένα από τα βουνά της Βουρκωτής… τέτοια εποχή δείτε τι χρώματα κυριαρχούν, όπως επίσης και μια μικρή κολώνα που υπάρχει συνήθως στις κορυφές των βουνών απόδειξη ότι η τρέλα πάει στα βουνά»

Κατίνες... γλυκές Κατίνες!

Τα ονόματα Μαρία, Κατίνα, Κώστας, Γιώργος, Γιάννης, Τασούλα... μ' αρέσουν πάρα πολύ. Τα τελευταία χρόνια, εκτός από νόστιμα, είναι δυσεύρετα μιας και οι περισσότεροι γονείς δίνουν ονόματα στα παιδιά τους από τους θεούς του Ολύμπου ή κάνουν κάτι περίεργα ανακατέματα με την πρώτη συλλαβή από το όνομα της μιας γιαγιά, την δεύτερη από το όνομα του παππού, κολλάνε μια κατάληξη για να ηχεί κάπως στο ξενόφερτο και τ' όνομα τελικά του παιδιού θυμίζει μοντέλο επεξεργαστή ή κινητού. Ενώ το Κατίνα! Ωραίο, γεμάτο, τραγανό όνομα! Χρόνια πολλά λοιπόν σε όλες τις Λειβαδιανές Αικατερίνες, Κατερίνες, Κατίνες, Καιτούλες. (Είσαστε και πολλές μη βασκαθείτε) Νονά μου, αγαπημένο Κατερινάκι, Κατερινούλα να σας χαιρόμαστε!

Κυριακάτικο τραπέζι... για μένα

Πριν από λίγο τέλειωσα με τις δουλειές του σπιτιού και λέω να τσιμπίσω κάτι μιας και έχω ξυπνήσει νωρίς. Λέω να φάω κάτι από τα πεσκέσια του χωριού. Λίγα πράγματα, δυο λουκάνικα, 5-6 σύσιρα, ένα μικρό κομμάτι λαδρί, λίγη γλύνα. Θα τα βάλω να ζεσταθούν σ' ένα τηγανάκι κι όταν τσιστιρίσουν θα σπάσω κι ένα αυγό. Θα φάω τυρί μαλαχτό από το Κόρθι και μερικά αγγουράκια έτσι για να καθαριστεί ο ουρανίσκος από τα μυρωδάτα χοιρινά. Φυσικά θα πιω και λίγο κρασί. Θα γευματίσω λιτά και Αντριώτικα, περίπου όπως έτρωγε η γιαγιά μου! Αν τώρα στραβώσει ο “στόμας” μου από το φουλάρισμα της χοληστερίνης ή ακόμη χειρότερα μου έρθει ντουβρουντζάς και κάνω τα ίσα πάνω... ένα θέλω να σας υπενθυμίσω: σ' αγαπώ! Μωρέ ναι, σας αγαπώ ! Άλλους πολύ, άλλους πάρα-πάρα-πολύ, μερικούς στα όρια της λατρείας, 2-3 πιο πάνω από όλα, όπως και να είναι όλους-ες σ΄ αγαπώ! Αντε, πάω να φάω.
Η Παναγιά μαζί μου!