Ο ήλιος του Αυγούστου

Οδυσσέα Ελύτη, «Ο Αύγουστος» / Ήλιος ο πρώτος (1943)

Ο Αύγουστος ελούζονταν μες στην αστροφεγγιά

   κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά

Αύγουστε μήνα και Θεέ σε σένα ορκιζόμαστε

    πάλι του χρόνου να μας βρεις στο βράχο να φιλιόμαστε

Απ΄την Παρθένο στον Σκορπιό χρυσή κλωστή να ράψουμε

   κι έναν θαλασσινό σταυρό στη χάρη σου ν΄ανάψουμε

Ο Αύγουστος ελούζονταν μες στην αστροφεγγιά

   κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά.

 [πηγή: Οδυσσέας Ελύτης, Ποίηση, Ίκαρος, Αθήνα 2002, σ. 285]

11° Διεθνές Φεστιβάλ Άνδρου: Εκδήλωση Καϊρείου Βιβλιοθήκης για τον Δημήτριο Ι. Πολέμη

Μιχάλης Τιβέριος, Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών για το 2025

Αθηνά Τσατσομοίρου, πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου, Δήμαρχος Θεοδόσης Σουσούδης

Έπαρχος Άνδρου Άννα Βρεττού

Βράβευση του Δήμου Άνδρου του Μιχάλη Τιβέριου

Ο ομιλητής Ομότιμος Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Γεώργιος Κεχαγιόγλου. Θέμα της ομιλίας του: «Το φιλολογικό έργο του Δημητρίου Ι. Πολέμη».

Η Αμαλία Τηνιακού με την ορχήστρα και την χορωδία του ΜΟΥ.Σ.Α

Αρκετός κόσμος μέσα στις πιο καυτές από εκδηλώσεις μέρες του Αυγούστου. Στα πολύ θετικά της βραδιάς η ομιλία του Γιώργου Κεχαγιόγλου: περιεκτική, γλαφυρή, χρονικά μέσα στα όρια για ένα κοινό που δεν ήταν ακαδημαϊκό. Όσοι είχαμε την τύχη να βρεθούμε χθες στο Ανοιχτό Θέατρο Άνδρου απολαύσαμε μια εξαιρετική ομιλία και στο τέλος μια αριστουργηματική απαγγελία του συγκλονιστικού κειμένου του Ανδρέα Εμπειρίκου: 

Άνδρος υδρούσα, χαίρε!

«Δεν είναι ανάγκη πλέον να κρυφθώ. Είμαι στην Άνδρο. Με έφεραν εδώ τα βήματά μου. Επάνω από το πέλαγος με τα λευκά πουλιά, που έχουν σαΐτες τα πτερά των και κάνιστρα στα ράμφη τους γιομάτα αφρό». 

Μια θάλασσα... όνειρο!

Όνειρο στο κύμα / Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
“Ἤμην πτωχόν βοσκόπουλον εἰς τά ὄρη. Δεκαοκτώ ἐτῶν, καί δέν ἤξευρα ἀκόμη ἄλφα. Χωρίς νά τό ἠξεύρω, ἤμην εὐτυχής. Τήν τελευταίαν φοράν ὁπού ἐγεύθην τήν εὐτυχίαν ἦτον τό θέρος ἐκεῖνο τοῦ ἔτους 187... Ἤμην ὡραῖος ἔφηβος, κ' ἔβλεπα τό πρωίμως στρυφνόν, ἡλιοκαές πρόσωπόν μου νά γυαλίζεται εἰς τά ρυάκια καί τάς βρύσεις, κ' ἐγύμναζα τό εὐλύγιστον, ὑψηλόν ἀνάστημά μου ἀνά τούς βράχους καί τά βουνά.

https://ebooks.edu.gr/ebooks

Ο Ιούλιος και τα μελτέμια

Αέρα είχε και τον Ιούνιο, μπορεί να έχει όλο τον Ιούλιο μέχρι τον Αύγουστο και ακόμη παραπέρα. Καιρός είναι ότι θέλει κάνει, εμείς απλά θα προσαρμοστούμε μιας και το είδος μας, το ανθρώπινο, να προσαρμόζεται ξέρει καλά! 

Ο έρωτας

Το καράβι του

Κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του

Κι ο φλόκος της ελπίδας του

Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει

Τον ερχομό

Οδυσσέα Ελύτη, «Του Αιγαίου. Ι» Από τη συλλογή Προσανατολισμοί (1940)

[Ίκαρος, Αθήνα 2002, σ. 11 https://ebooks.edu.gr

www.youtube.com/watch?v=ZYhOe6rZ4bw&list=RDZYhOe6rZ4bw&start_radio=1

Ανοιξιάτικες εικόνες

Φωτογραφίες: Μαρία Λαμπριάδου

Δύο φωτογραφίες και μια στροφή ιαπωνικής ποίησης για την τελευταία μέρα του Μαρτίου 2025.

Κρύβουν τη θέα

ζηλόφθονες ομίχλες

όμορφων ανθών.

Απ' τα όρη κλέβει άρωμα

η επερχόμενη άνοιξη.

Επίσκοπος Χέντζο (816-890)

Έαρ έλα

Φωτογραφία: Μαρία Λαμπριάδου

Έαρ έλα. Συνένοχος αφού είσαι. Κοίτα:

Τι βαθύ πράσινο τώρα τους ώμους της καλύπτει

και πώς εκείνος την κοιτάζει! Πως ύστερα που πάλεψε

να βγει μεσ’ απ’ τους ανθώνες

ένα θάμβος μωβ τους αναρπάζει…

Έαρ Έλα, «Τα ελεγεία της οξώπετρας» Οδυσσέας Ελύτης

Το φως της άνοιξης που έρχεται

Φωτογραφίες: Μαρία Λαμπριάδου

Η υπερβατική άνοιξη της Μαρίας Λαμπριάδου

Έλα και κοίτα

αυτού του μάταιου κόσμου

τα γνήσια άνθη

Ματσούο Μπασό (1644-1694)

Τα άνθη συνέρχονται από το παγωμένο μπλε του χειμώνα, οι μέρες κυλούν, τα χρώματα ζωηρεύουν. Ήταν χειμώνας αυτό που ζήσαμε; Αυτό ήταν, αυτό μας βρήκε. Τώρα έρχεται η άνοιξη με ορμή. Παραμερίστε!

ὑπερβατικός=αυτός που βρίσκεται πέρα από τα όρια της εμπειρικής γνώσης και μπορεί να γίνει αντιληπτός μόνον στα πλαίσια της καθαρής νόησης. {https://lsj.gr/wiki}

Περιφερειακό Πρωτάθλημα Νήσων Αιγαίου και Κρήτης 2025: Στη στεριά

Φωτογραφίες: Μαρία Λαμπριάδου

Όταν τα σκάφη ξεκουράζονται στη στεριά.

Πρωταπριλιά 2024

Οι μέρες τρελαίνουν τα πουλιά

Απρίλιος - Τάσος Λειβαδίτης

Φωτογραφία: Μαρία Λαμπριάδου

Τα κύματα στο Παραπόρτι

Φωτογραφίες: Γιώργος Σαλταφέρος
{Τετάρτη 20 Μαρτίου 2024}

«Τα κύματα έσπασαν κι άπλωσαν τα νερά τους με ταχύτητα πάνω στην ακτή. Ένα μετά τα' άλλο μαζεύονταν κι έπεφταν. Και καθώς έπεφταν δυνατά, ο αφρός τους τιναζόταν πάλι πίσω. Τα κύματα είχαν βαθυγάλανο χρώμα, εκτός από την πλάτη τους, που είχε φως σε σχήμα διαμαντιού, το οποίο δίπλωνε όπως διπλώνουν οι μύες των μεγάλων αλόγων, καθώς κινούνται. Τα κύματα έπεσαν. Τραβήχτηκαν κι έπεσαν πάλι, όπως ο γδούπος ενός μεγάλου θηρίου που ποδοπατάει».

Virginia Woolf Τα κύματα 
Εκδότης Συρτάρι, μετάφραση Άννα Βασιάδη.

Ψυχοσάββατο 2024

Φωτογραφία: Μαρία Χαλά

Κάθε Θεία Λειτουργιά

μια ακόμα ρωγμή Ζωής

στο μνήμα του θανάτου

Ιωάννης Πολέμης

Η άνοιξη έρχεται

Φωτογραφία: Μαρία Λαμπριάδου

Έφτασ’ η ώρια Άνοιξη -το λεν τα χελιδόνια-

κι ο σκυθρωπός Χειμώνας εκίνησε να φύγει·

του στέλνει κείνη λούλουδα, αυτός της ρίχνει χιόνια,

και με τ’ αθώο γέλιο της τα δάκρυά του σμίγει.

Άνοιξη, Κώστας Καρυωτάκης

Φθινοπωρινά τριαντάφυλλα

Τα τριαντάφυλλα της θείας Ελένης.

3. Εποχές (απόσπασμα) – Ανδρέας Εμπειρίκος

Τώρα που τέλειωσε το καλοκαίρι, τώρα που μπαίνει ο μην Οκτώβρης, σαν αυτοκράτωρ με πορφύρα, και πέφτουν οι βροχές του φθινοπώρου, και αντηχούν επάνω από τις στέγες οι κυλιόμενες βροντές των αεροπλάνων, και αναπνέω τις μυρουδιές της μουσκεμένης γης, σκεπτόμενος…

τώρα που μεσ’ στον κήπο μας απόμειναν λίγα, ελάχιστα λουλούδια και πέφτει στη βεράντα μας το σούρουπο νωρίς, εδώ, που ακόμη προ μηνός επάλλοντο στον φλογερό ορίζοντα τα τζιτζίκια, και τώρα πίπτουν κεραυνοί

Το καλοκαίρι είναι ακόμη εδώ

“Τις μέρες τις γλυκές του Σεπτεμβρίου, όταν δεν έχει ακόμη

βρέξει και είναι το άκουσμα των ήχων πιο αραιό και η

γεύσις των ωρών και από του θέρους πιο πυκνή, όταν στους

κήπους σκάνε τα ρόδια, και πάλλονται υψιτενείς οι στήμονες

των λουλουδιών, και σφύζουν στις πορφύρες των φλεγόμενοι

οι ιβίσκοι, όλοι σαν υπερβέβαιοι γαμβροί που στων νυμφών

κτυπούν τις θύρες, τότε, σαν να’ ναι πάντα καλοκαίρι

(γιατί όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος)

αναγαλλιάζουν οι ψυχές,

και ο Έρωτας, ο πιο ξανθός

αρχάγγελος του Παραδείσου, βοά και λέγει

στο κάθε που άγγιξε κορμί: Τα ρούχα πέτα, γδύσου.

Τίποτε μη φοβάσαι.

Έαρ, χειμώνας, θέρος-όπου κι αν είσαι-

είναι η ρομφαία μου μαζί σου.” 

Ανδρέας Εμπειρίκος, Οκτάνα, εκδόσεις Ίκαρος

Οιδίπους Τύραννος στο 9° Φεστιβάλ Άνδρου - μάσκες

Φωτογραφίες: Μαρία Λαμπριάδου

Για να ‘μαι ευχάριστος σε όλους,

-κι ακόμα και στον εαυτό μου-

έκρυψα πάντοτες με μάσκες

που αρέσουνε το πρόσωπο μου

.

κι άλλαξα τόσες στη ζωή μου,

που τώρα πια να μη μπορώ

τ’ αληθινό το πρόσωπο μου

να πω ποιο είναι μήτ’ εγώ!

.

Έτσι, ο θάνατος σα θα ‘ρθει,

δε θα ‘ναι η στέρηση μεγάλη:

θ’ αφήσω μιαν ανυπαρξία

για να περάσω σε μιαν άλλη...

Κώστας Ουράνης, Μάσκες / Ποιήματα

Ο Οιδίπους Τύραννος σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα παρουσιάστηκε στο κατάμεστο Ανοιχτό Θέατρο Άνδρου την Παρασκευή 18 Αυγούστου 2023. Διανομή: Οιδίπους Γιάννης Στάνκογλου, Ιοκάστη  Μαριλίτα Λαμπροπούλου, Κρέων Γιάννης Νταλιάνης, Τειρεσίας Χρήστος Μαλάκης, Αγγελιοφόρος  Γιώργος Αμούτζας, Εξάγγελος Σίμος Κακάλας, Υπηρέτης Πανάγος Ιωακείμ

Πάνω στην άμμο

Το πρωί μπαϊλντισμένη από τον ήλιο μου ήρθαν στο μυαλό οι διάσημοι στίχου του Σεφέρη που τραγουδήθηκαν την εποχή της μεταπολίτευσης σχεδόν απ' όλους…

Άρνηση

Στο περιγιάλι το κρυφό

κι άσπρο σαν περιστέρι

διψάσαμε το μεσημέρι.

μα το νερό γλυφό.

Πάνω στην άμμο την ξανθή

γράψαμε τ’ όνομά της..

ωραία που φύσηξε ο μπάτης

και σβήστηκε η γραφή.

Με τι καρδιά, με τι πνοή,

τι πόθους και τι πάθος

πήραμε την ζωή μας.• λάθος!

κι αλλάξαμε ζωή

Γιώργος Σεφέρης 

Άρνηση Στο περιγιάλι το κρυφό 1962
Γιώργος Σεφέρης, Μίκης Θεοδωράκης, Γιώργος Μούτσιος 

youtube.com/watch

“Στο περιγιάλι το κρυφό” Η ιστορία ενός ποιήματος

Τον Ιούλιο κάποτε, σήμερα και πάντα

Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε

Τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου

Την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν…

Αμαρτία μου να ‘χα κι εγώ μιαν αγάπη

Ρόδο μου ρόδο αμάραντο

Οδυσσέας  Ελύτης/ Άξιον εστί

youtube.com/watch

Ο Μάϊος αγαπά τα τριαντάφυλλα

Ρόδο της μοίρας, γύρευες να βρεις να μας πληγώσεις

μα έσκυβες σαν το μυστικό που πάει να λυτρωθεί

κι ήταν ωραίο το πρόσταγμα που δέχτηκες να δώσεις

κι ήταν το χαμογέλιο σου σαν έτοιμο σπαθί.

...

τριαντάφυλλα... Ρόδο άλικο του ανέμου και της μοίρας,

μόνο στη μνήμη απέμεινες, ένας βαρύς ρυθμός

ρόδο της νύχτας πέρασες, τρικύμισμα πορφύρας

τρίκυμισμα της θάλασσας... Ο κόσμος είναι απλός.

"Ερωτικός Λόγος" του Γιώργου Σεφέρη

(από την έκδοση "Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα", Ίκαρος, 1989)

Αθήνα, Οχτώβρης '29 - Δεκέμβρης '30