Λίθοι, πλίνθοι, κέραμοι

Τα πλακάκια δεν είναι στη θέση τους, η μπανιέρα ισορροπεί πάνω σε 2 τούβλα, ο νιπτήρας σε συσκευασία δώρου, τα μπάζα είναι στο χολ, η κουζίνα για ταξίδι, το υπνοδωμάτιο μες στη σκόνη. Μεγάλο φραβαλικό, αλλά είμαι πολύ ήρεμη, γλυκεία, καλοσυνάτη, χαρούμενη, ευγενική, καθαρή, χωρίς άγχος, ξεκούραστη! Θα τα ξαναπούμε πάλι την 28η όταν μπουν τα πράγματα στη θέση τους και το μπάνιο γίνει μπάνιο και όχι καρά-γιαπί που είναι τώρα. Σας αγαπώ!
Τίποτα δεν είναι δεδομένο σε τούτη την παλιο-ζωή,
... ούτε καν η μπανιέρα σου!

Τα κορίτσια δυο δυο στον ποταμό

Ενα μπουκέτο κορίτσια στη δεκαετία του ΄70 που αλλού; στον ποταμό! Σα ν' ακούω τα ξεφωνιτά μόλις ακούστηκε το κλικ της μηχανής, τα γέλια. Μεγάλη πλάκα βέβαια έχουν τα ρούχα του '70. Κορίτσια να είσαστε πάντα καλά! Από αριστερά Κατερίνα Καλλιβρούση, Μαρουσιώ Γιαννίση, Ελένη Λαμπριάδου, Κατερίνα Κεραμά, Αννα Πετράκη, Μαρία Βούλγαρη, Βιβή Δανιόλου, Μοσχούλα Καλλιβρούση.

Είναι κορίτσι!

Ο Αντρέας και η Κούλα (της Προεδρικής οικογένειας) έκαναν την κόρη!
Να σας ζήσει! Μέλι και ζάχαρη η ζωή της, τριαντάφυλλα στο διάβα της!
Η μπέμπα γεννήθηκε σήμερα το πρωί 11.40 3.350 κιλά. Μαμά και κόρη χαίρουν άκρας υγείας, ομοίως ο μπαμπάς και φυσικά ο παππούς!
Τα πρώτα μας blog-γεννητούρια! Ουαου! Να μας ζήσει!

Ανοίξτε το pc, κλείστε την tv

Έχω μανία με τις προγνώσεις καιρού, καθημερινά κοιτάω αν έχει θάλασσα στον Κάβο Ντόρο, το πρώτο πράγμα που ρωτώ την μάνα μου είναι τι “καιρό κάνει” Έτσι, χθες ενθουσιάστηκα που βρήκα αυτό το site με την πρόγνωση καιρού και φυσικά το έβαλα στη σελίδα! Επίσης θέλω να πω πως μ' αυτά που γράφουμε εμεις γελάμε πολύ περισσότερο από πολλές τηλεοπτικές εκπομπές. Τζάμπα τα κανάλια πλήρωνουν χοντρά λεφτά σε κρύα αστεία και προσωπικά αρνούμαι τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου να τον χαρίζω στο χαζοκούτι. Make blogs not TV! Venceremos!

Η φθινοπωρινή ομορφιά της Αντρου

Η καθησυχαστική ομορφιά της Άντρου μας διδάσκει την γαλήνη σε μια ταραγμένη εποχή που τα λεφτά αλλάζουν χέρια, τα πράγματα και οι καταστάσεις διαφοροποιούνται, τίποτα δεν μένει ίδιο εκτός από το φθινοπωρινό φως του νησιού... Καλή βδομάδα, ελπίζω να μην είναι "βουρκωμένη δευτέρα" που λέει και το τραγούδι του Ζαμπέτα! Φωτογραφίες: alectoris chukar

Θείε Σκρουτζ η στάθμη κατεβαίνει!

Θείε Σκρουτζ, το ξέρω γέρασες τα ανακλαστικά σου είναι αργά, ίσως πάλι βαρέθηκες να βουτάς στο χρήμα (η επανάληψη φέρνει την πλήξη είναι στην ανθρώπινη φύση κι αυτό) αλλά εγώ μια φανατική σου θαυμάστρια σου λέω τούτο: κάνε κάτι σύντομα γιατί έτσι όπως έχει κατέβει η στάθμη σε βλέπω να κολυμπάς στις δεκάρες!

Κινηματογραφική Λέσχη Άνδρου

Αγαπητοί φίλοι, Ξεκινάμε προβολές ! Η πρεμιέρα μας προγραμματίστηκε για το ερχόμενο Σάββατο 18/10/2008 στο Κινηματοθέατρο Χώρας στις 20.30’ όπου θα προβληθεί η ταινία “Into the wild” - για περισσότερες πληροφορίες και μικρό trailer της ταινίας, επισκεφθείτε το παρακάτω link στην ιστοσελίδα μας :
http://www.androsfilm.com/filmgr.php?movie=126
Θέλοντας να συμπεριλάβουμε τις προτιμήσεις σας στην κατάρτιση των προγραμμάτων προβολών μας, σκεφτήκαμε να ενεργοποιήσουμε διαδικασία ψηφοφορίας ταινιών. Από μια μεγαλύτερη λίστα ταινιών που είμαστε σε θέση να προβάλλουμε (λαμβάνοντας υπόψη περιορισμούς, κυρίως, κόστους) σας ζητούμε να ψηφίσετε και να μας παραδώσετε είτε ηλεκτρονικά, είτε αυτοπροσώπως κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας προβολής (από 18/10/2008 έως 25/10/2008) τις προτιμήσεις σας. Μέχρι τα μέσα της ερχόμενης εβδομάδας θα λάβετε το ηλεκτρονικό μας ψηφοδέλτιο, ενώ ψηφοδέλτια θα μοιράζονται και στο χώρο του Κινηματοθεάτρου Άνδρου κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας προβολής.
Στα πλαίσια της ίδιας διαδικασίας σας ζητούμε να κρίνετε τη μέχρι τώρα λειτουργία της Λέσχης, να προτείνετε ιδέες αλλά και να μας ενημερώσετε για την τυχόν διαθεσιμότητα σας στις εθελοντικές εργασίες λειτουργίας της. Περιμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την ανταπόκριση σας.

Hippy, Hippy, Hippy!

Επειδή η κατάσταση με την οικονομία είναι στρογγυλομούρα και μακροπρόσωπη ας θυμηθούμε εκείνη την εποχή που τα ομόλογα και τα χαρτονομίσματα δεν μας έλεγαν τίποτα. Ήταν η εποχή που στο χρηματιστήριο αξιών της καρδιάς βασίλευε η φιλιά, η ζωντάνια, η όρεξη για παιχνίδι, τα γέλια. Οι καταδύσεις στο παρελθόν, δεν είναι βουτιές απαισιοδοξίας αλλά πηγή σιγουριάς και γνώσης για το μέλλον. Τότε πάντως μας είχε πιάσει φρενίτιδα με το rock, την Βίκυ, τον Ντέμη Ρούσο. Κρίμα που η φωτογραφία δεν είναι έγχρωμη να θαυμάστε τα πολύχρωμα ρούχα. Από αριστερά λοιπόν και για όσους-ες δεν κατάλαβαν: Αννα-Boul-Μαρία-Δημητρούλα, που τότε την φωνάζαμε Μήτσι, στην αυλή της θείας Κούλας. Χρονολογία δεν γράφω άλλωστε όλοι ξέρουμε πότε... τότε!

Ξέρεις από Vespa;

Φωτογραφίες etoulas

Η Παναγιά μαζί μας και οι Άγιοι Απόστολοι!

Πως δεν θα χάσετε τα λεφτά σας; 1. Περιορίστε τις άσκοπες βόλτες με τ' αυτοκίνητο. 2. Χαμηλώστε τον θερμοστάτη του θερμοσίφωνα. Κάντε οικονομία στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο νερό, στο τηλέφωνο. 3. Μην μιλάτε πολύ ώρα στο κινητό, τα πολλά λόγια σας οδηγούν στη φτώχεια. 4. Αφήστε τα λεφτά σας εκεί που τα έχετε. Κάτω από το στρώμα, κάτω από το στρώμα! 5. Μην ψωνίζετε με πιστωτικές, μας έχουν ρουφήξει το αίμα με το μπουρί της σόμπας. 6. Μην κόψτε τις ταβέρνες, τα ουζερί, τα καφέ. Ότι κερδίσετε θα τα δώσετε στον ψυχίατρο. 7. Να ακούτε αυτά που σας λένε οι ειδικοί να είσαστε ενημερωμένοι. 8. Να κάνετε ότι κόψει η γκλάβα σας, το ένστικτο της αυτοσυντήρητης είναι το ισχυρότερο. 9. Διαβάστε Καβάφη τα έχει πει όλα. 10. Αγαπήστε τον πλησίον σας, σε μια πολύ κακή στιγμή μόνο αυτός θα σας δώσει μια φέτα ψωμί με λίγη γλίνα.

Βιοκαλλιεργήτρια θα γίνω...

Πολύ με πίκρανες ζωή, θα μπω σ' ένα βαπόρι,
θα πάω στο νησί βιοκαλλιεργήτρια να γίνω!
Θα καλλιεργώ αμασές, θα φυτεύω ζαρζαβατικά, θα τσακώνομαι με τους γείτονες για την καλύτερη μελιτζάνα, την πιο ζουμερή ντομάτα. Θα δίνω λυράκια στον Πρόεδρο, θα μου δίνει σύσσυρα (δίκαια ανταλλαγή χε, χε) θα λέμε συνταγές καλλιέργειας με την Άννα, Μαρία, Ειρήνη.
Αυτό που κάνανε χρόνια οι άνθρωποι, δηλαδή για λόγους οικιακής οικονομίας να καλλιεργούν τον κήπο τους, τώρα το λένε βιοκαλλιέργια, οικολογικά προϊόντα. Η συνέντευξη που μόλις διάβασα μου άνοιξε τα μάτια.
Μου αρέσει η ιδέα να φιλοσοφώ κάτω από την αχλαδιά παρακολουθώντας την ανάπτυξη των φασολιών, αγναντευοντας ίσα κάτω του Προύχοντα,
με το σκαλιστήρι να κεντώ το χώμα, να μιλώ στα πουλιά (κάτι σαν την Αστέρω δηλαδή)
"Η γη δεν είναι μόνο δική σου. Θα αφήσεις και τα πουλιά
και τα έντομα να φάνε. Στο κάτω κάτω, εσύ είσαι
ο ενοχλητικός της ιστορίας, εσύ ήρθες δεύτερος."
Αλεξάνδρα Βαλοπετροπούλου, βιοκαλλιεργήτρια, συνέντευξη στο "Κ"

Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων

"Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 σ' ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.
Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή
συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος." Διαβάστε περισσότερα εδω Απ' ότι καταλαβαίνω σήμερα γιορτάζουμε όλοι εμείς, εγώ, εσύ, εκείνος, εκείνη, ο διπλανός, ο απέναντι όλοι εμείς που είμαστε τα μεγαλύτερα ζώα! Και δεν θέλω παρεξηγήσεις πάνω σ' αυτό γιατί εμείς οι άνθρωποι είμαστε.... βούδια! Άντε λοιπόν ας μας ευχηθώ χρόνια μας πολλά!

Good Morning America!

Σε όλους εσάς που κατοικείτε στην άλλη μεριά του Ατλαντικού αφιερώνω αυτές τις φωτογραφίες... για να γεμίσουν ομορφιά τα μάτια σας! Καλή αντάμωση, φίλοι, συγχωριανοί, συγγενείς, αγαπημένοι! Φωτογραφίες Vanglouk

Μια Λειβαδιανή στη Κίνα

Η Αντιπρόεδρος με τα νέα μέλη του συλλόγου. Φωτογραφία Valentinos

Προεδρικό... χοιροσφάϊ

Ο Πρόεδρος γλέντησε μαζί με συγγενείς και φίλους στα χοιροσφάγια. Γέμισαν οι μπορνιές με γλίνα, λούζες και λουκάνικα. Φάγανε μπόλικα σύσσυρα, ήπιαν κρασί. (σταματώ γιατί θα βάλω τα κλάματα) Και του χρόνου Πρόεδρε, πάντα τέτοια!

Εκδρομή... στην Αντρο

Λειβαδιανοί εκδρομείς ποζάρουν στο φακό στην πρόσφατη εκδρομή στην Αγία Μαρίνα, Ναυτική βάση, Κατάκοιλο, Μπατσί. Αντε με το καλό και στην Πόλη! Κυριακή 7-9-08 Φωτογραφίες Πρόεδρος

Δυο αδερφάκια είμαστε, κανονικά φαούδια!

Ετσι όπως βλέπω την φωτογραφία και τον μικρό να χαμογελά όλο καλοσύνη φαντάζομαι πως μόλις τέλειωσε η πόζα το κοριτσάκι βρέθηκε τ' ανάσκελα πίσω από τα μαξιλάρια, γιατί ως γνωστόν μεγαλύτερο φαούδι από τον "πιτσιρικά" δεν υπήρξε! Όσο για την μικρή επιβίωσε γιατί έγινε επίσης... φαούδι. Η ιδιότητα του φαουδιού περνά από γενιά σε γενιά, δεν κληρονομούμε μόνο τη χοληστερίνη και το ζάχαρο από τους γονείς μας, αλλά και την φαουδιά. Η νεότερη γενιά επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό μου!

Φυσικά ξέρουμε ποιοι είναι οι εικονιζόμενοι, αλλά αφήνω ένα μυστήριο για κάποιους που δεν θα τους αναγνωρίσουν με την πρώτη ματιά. Έτσι για παιχνίδι!

Σκύλος+γάτα=Love?

Ένα απόλυτα κοινό συνηθισμένο θέαμα... ένας σκύλος και μια γάτα κάνουν "χαρούλες". Η γάτα κοιτά με αυτοπεποίθηση το φακό, γεννημένη diva, ο σκύλος της κάνει "γούτσου-γούτσου". Απόλυτα αθώος, χαριτωμένος, με δυνατό κορμί. Σκύλε προσοχή: με τις γάτες ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος! Φωτογραφίες: etoulas

Χρόνια πολλά υπέροχη Φωφώ!

Να χαίρεσαι την οικογένεια σου και εμείς τους φοβερούς μεζέδες σου!

Ψηλά στο βουνό στην Αγία Θέκλα

Η Πέρλα έβαλε σε «τάξη» τους Λειβαδιανούς και ο VangLouk τους φωτογράφησε σήμερα το πρωί, ψηλά στο βουνό, στην Αγία Θέκλα. Φωτογραφία: VangLouk, Styling: Πέρλα

Σάλα σάλα μες στη σάλα τα μιλήσαμε

Ανοίγω νέα σάλα που λέει η Καψοράχη γιατί ο κόσμος είναι ποσόν και η παλιά θα "σκάσει" απόψε που βρέχει...

Home sweet home

Χθες κοιμήθηκα με ένα ελαφρύ πάπλωμα, δεν ξέρω αν έφταιγε η κούραση ή τα πούπουλα αλλά ξύπνησα γεμάτη ενέργεια. Πίνω καφέ μαζί με κουλουράκια από την Άντρο, λίγο τυρί μαλαχτό. Έχω απλώσει στο τραπεζάκι ποσών κυριακάτικες εφημερίδες. Το τηλέφωνο δεν κτυπά, ακούω ραδιόφωνο. Ηρεμία... τρώω τα κουλουράκια, διαβάζω ένα άρθρο, πίνω μια γουλιά... Δεν είναι άσχημα... Καλά είναι κι έτσι!

... ύστερα ήρθαν οι πάπιες!

Εκεί που οι παππούδες έκαναν μπάνιο, τα παιδάκια μαθήματα ιστιοπλοΐας, οι νεαροί καμάκι (κάνουν;) οι δεσποινίδες ηλιοθεραπεία,
οι μεσήλικες οφθαλμόλουτρο, οι γιαγιάδες πύργους στην άμμο με τα εγγόνια, οι έφηβοι παίζανε ρακέτες και όλοι εμείς οι υπόλοιποι πίναμε μπύρες... εκεί λοιπόν σεργιανούν τώρα 3 πάπιες! Για όποιον δεν το κατάλαβε ή δεν θέλει να το καταλάβει (σνιφ) το καλοκαίρι 2008 ανήκει στο παρελθόν. Καλό φθινόπωρο να έχουμε! Φωτογραφία: VangLouk
Στάθη χρόνια πολλά. Χρόνια πολλά σε όλους.

Φθινοπωρινά Λειβάδια

Άλλαξε ο καιρός, άλλαξαν τα χρώματα. Ξαφνικά ο ήλιος έπαψε να είναι ο κυρίαρχος, η γη σταμάτησε να αχνίζει από τη ζέστη. Αλήθεια πότε πέρασε το καλοκαίρι; Η φωτογραφία δεν θα μπορούσε να μην είναι του VangLouk!

Μακάρι να' χα δυό καρδιές

Μακάρι να' χα δυό καρδιές μες στη ζωή την ψεύτρα
Η μια να λιώνει στις ψωτιές, μες στις φωτιές
Κι άλλη να' ναι πέτρα

Μες την ζωή μου την πεζή και τη βασανισμένη
Τι να σου κάνει μια καρδιά, αχ μια καρδιά
Κι αυτή σακατεμένη

Ξύπνησα μ' αυτό το τραγούδι στο μυαλό, το τραγούδησα στο μπάνιο (με κλειστό παράθυρο, δεν μου φταίνε οι γείτονες) αντιλαλεί στο μυαλό η καθαρή σαν κρύσταλλο φωνή του Μπιθικώτση. Δεν ξέρω αν τους στίχους τους έγραψα σωστά, τέτοια ώρα ούτε αναζήτηση στο google δεν μπορώ να κάνω. Φυσικά είναι της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, γι αυτό και με πέντε κουβέντες λέει αυτό που θέλει να πει και που κάθε φορά μπορεί να είναι διαφορετικό στη φαντασία του ακροατή. Μοναδικά τραγούδια μια άλλης εποχής περασμένης. Ας μη κλάψω αυτή τη στιγμή, κλαίω μια άλλη φορά, σήμερα δεν προλαβαίνω με καλεί... το "παντεσπάνι μου", με έχει πλακώσει το παντεσπάνι μου ! Πώς γίνεται αυτό; Μωρέ γίνεται! Ακόμη και τα “ελαφριά” πράγματα και αυτά που αγαπάμε, ότι λατρεύουμε πολύ ώρες-ώρες έχουν ένα... αβάσταχτο βάρος.
Υ.Γ. Επίσης εκτός από δυό καρδιές θα ήθελα και δυο ζευγάρια πόδια, να αλλάζω οταν κουράζομαι, χέρια δεν θέλω γιατί ήδη έχω χέρια ποσών. Boul-boul Ινδική θεότητα με τα πολλά τα χέρια!

Wish you were here

Αγόρασα τον δίσκο από το θρυλικό υπόγειο της πανεπιστημίου, αν δεν κάνω λάθος έκανε 640 δρχ. (ερώτηση: πόσο έκανε ένας δίσκος το 1980;) είχα ένα Philips πικ-απ δώρο φυσικά του Νίκου. Είχα ακούσει το The wall άπειρες φορές, τον είχα λιώσει, είχα δει την ταινία. Εκείνη την εποχή δεν αγοράζαμε πολλούς δίσκους, δεν έφταιγαν πάντα τα λεφτά. Ταυτιζόμαστε με κάθε δίσκο, τον ακούγαμε όχι σα φόντο μουσικό στις καθημερινές ασχολίες μας, "μπαίναμε" κυριολεκτικά στο λαβύρινθο του καλλιτέχνη, χανόμαστε στα αυλάκια του. Αγοράζαμε τον επόμενο μόνο όταν "ξεπερνούσαμε" το έργο που ακούγαμε. Κάπως έτσι μεγαλώσαμε, θυμάμαι κάποιες χρονιές από τους δίσκους που κυκλοφόρησαν Σήμερα παρ' όλο που έχω μετατρέψει όλη μου την δισκοθήκη σε mp3 και δεν ακούω βινύλιο, νομίζω πως η ευκολία να πηγαίνω γρήγορα από κομμάτι σε κομμάτι τίναξε στον αέρα την απόλαυση. Πιαστήκαμε όλοι μας σαν μικρά χαζά ψαράκια στο δόλωμα της εξέλιξης και χάσαμε... το ταξίδι. Φυσικά ξέρω πως δεν υπάρχει επιστροφή, ούτε πρόκειται να ακούω στο παλιό πικ-απ μου ξανά μουσική αλλά να χθες όταν διάβασα για τον θάνατο του Richard Wright κάπως μου ήρθε. Ήταν πριν χρόνια, άκουγα με πάθος Pink Floyd, είχα αφίσες τους, έκοβα φωτογραφίες τους από τα περιοδικά, άνοιγα τσίτα τα μεγάφωνα και ονειρευόμουν άλλους κόσμους! Δεν έκανα δα και κάτι διαφορετικό από τα κορίτσια της ηλικίας μου. Έτσι Καψοράχη; Dark side of the moon...

Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Οι Ορθόδοξοι πιστοί τιμούμε με ιδιαίτερο τρόπο την σημερινή μέρα. Νηστεύουμε, κατακλύζουμε τους ναούς, βάζουμε κλώνους βασιλικού στα εικονίσματα, προσκυνούμε τον Τίμιο Σταυρό. Στο χωριό μας έχει ακόμη μια ιδιαίτερη σημασία μιας και είναι το κοιμητήριο. Σήμερα λοιπόν οι ψυχές των αγαπημένων μας είχαν καλή παρέα! Ο Σταυρός, γέμισε κόσμο, φωνές, χαχανιτά. Και του χρόνου Λειβαδιανοί, βοήθεια μας!
Η πάνω φωτογραφία είναι του vaglouk, η κάτω του Leo. Πολύ χαίρομαι που έφυγε ο κόσμος και ξαναγυρίσαμε στα δικά μας.

Λειβαδιανές μπλογκίστριες στο Κόρθι

Οι φίλες μας νωχελικά βολτάρουν στο Κόρθι. Προσέξτε τα μπαλκόνια με τα λουλούδια, τις γλάστρες, τα κίτρινα φώτα, τα φωτισμένα παράθυρα, τη γλυκιά ατμόσφαιρα του Γυαλού. Νιώστε το δροσερό αεράκι και ακούστε το σιγανομουρμούρισμα της θάλασσας. Σίγουρα, είναι πολύ όμορφο το Κόρθι! Φωτογραφία Vaglouk

Πρώτη μέρα στο σχολείο

Ύφος βλοσυρό, σκέψεις μαύρες κι άραχνες του τύπου: που-πάω-εγώ-τώρα, άψογος γιακάς, καλοσιδερωμένη ποδιά, τα καλά παπούτσια, η αγαπημένη κορδέλα. Η μικρή δίπλα είναι ενοχλητική. Κρυφές σκέψεις για το καλοκαίρι που έφυγε, το παιχνίδι και την ξενοιασιά που χάθηκαν. Το μόνο θετικό είναι η ολοκαίνουργια κατακόκκινη τσάντα που έστειλε ο Νίκος από την Ιαπωνία. Έχει φερμουάρ γύρω-γύρω, όταν ανοίγει είναι πολύ πρακτική με ξεχωριστές θέσεις για μολύβια, τετράδια. Δεν χωρά πολλά πράγματα. Εκτός από τα ντουβάρια που παραμένουν σχεδόν ίδια, έχω την εντύπωση πως και η ματιά είναι ίδια, λίγο από τσαντίλα, ντροπή, πείσμα. Τα όποια προτερήματα ήρθαν μετά, με τις συναναστροφές και τις φιλίες και μάλλον απ' όσο μπορώ να προβλέψω, αργά αλλά σταθερά στην πρώτη θέση πάει το πράγμα!

Καλή σχολική χρονιά σ' όλα τα παιδάκια του κόσμου.

Κουράγιο στους γονείς! Υπομονή στους δασκαλους!

"Αμπέλι μου, πλατύφυλλο και καλοκλαδεμένο"

Πριν λίγες μέρες έγινε ο τρύγος στο κτήμα του Νίκου και της Άννας, Όλο το σόι βοήθησε από τον παππού Γιάννη, την θεία Χριστίνα, τ' αδέλφια έως τα ξαδέλφια, εγγόνια και τους φίλους. Τα αμπέλια που πρώτος με μεράκι είχε φυτέψει ο προ πάππους Διαμαντής έχουν βρει άξιους συνεχιστές της παράδοσης στα χέρια των τωρινών ιδιοκτητών. Ιδιαίτερη απ' ότι έμαθα ήταν η προσφορά εργασίας του Babaka! Όλα να πάνε καλά παιδιά να φτιάξετε κρασί νέκταρ! Και του χρόνου! Good wines! Περισσότερες εικόνες εδώ Φωτογραφίες Κορίνα Καντερέ(λ)

Ο καιρός του τρύγου

Πατητήρι στον Άγιο Σπυρίδωνα Μεσαριάς, Κώστας & Κατίνα Μπασαντή, Γιάννης Καλλιβρούσης. 1950

Greenfields...κissed by the sun

Από αριστερά η Μαντούλα, η Κίρα η ιδιοκτήτρια Άννα, η Αργυρώ και η Βούλα απολαμβάνουν ένα γλυκό φθινοπωρινό δειλινό στη φάρμα "Σκάφες". Η τυπική Λειβαδιανή φιλοξενία δεν θα μπορούσε να απουσιάσει... στη φάρμα. Ακούστε το νοσταλγικό τραγούδι εδω Φωτογραφία Κορίνα Καντερέ(λ).