Funny Face

Ποιο είναι αυτό το κοριτσάκι, με το κουκλίστικο πρόσωπο και το πονηρό χαμόγελο, που μας προσφέρει φρούτα εποχής;

Ενα μεγάλο ψάρι!

Σαργέ την Κυριακή κάτι τέτοιο θα φέρεις; Όποιος-α ξέρει συνταγές για το κήτος ας τις γράψει. Δεν προλαβαίνω, έχουμε δουλειές σήμερα, καθαρίζουμε τα αχλάδια (η μάνα μου εγώ την παρακολουθώ για να μαθαίνω) για να φτιάξουμε κομπόστα. Φωτογραφία Σαργός

Ολοι στον Αγιο Παντελεήμονα

Από μικρό κοριτσάκι η σημερινή μέρα ήταν εξαιρετική για μένα. Πηγαίναμε με τα πόδια στο μοναστήρι, παρέες ολόκληρες με συγγενείς και φίλους. Ξεκινούσαμε πρωί για να προλάβουμε τον ήλιο. Μαζί μας είχαμε θερμός με νερό για τον δρόμο, κεφτέδες για την μεσημεριανή λιγούρα. Ακόμη και σήμερα κάθε 27 Ιουλίου θέλω να είμαι στον Άγιο Παντελεήμονα. Αρκετές φορές το έχω κατορθώσει και κάποιες έχω πάει και με τα πόδια. Τον Άγιο τον αγαπώ ιδιαίτερα, ίσως στην αγάπη μου να έπαιξε ρόλο η θέση που είναι κτισμένο το μοναστήρι, η ιλιγγιώδης θέα που κόβει την ανάσα, η Χώρα στο βάθος που βουλιάζει μέσα στο πέλαγο, το ύψος του βουνού που δημιουργεί ζάλη, η δύσκολη στο παρελθόν ανάβαση, η ικανοποίηση ότι έφτασα μέχρι εδώ, τα χωριά, ο ατέλειωτος ουρανός. Όλα μαζί και το καθένα χώρια! Σήμερα η μέρα αυτή με μικρές διαφορές, είχε τα συστατικά της ευτυχίας των παιδικών χρόνων. Χάρηκα πολύ που είδα τόσους πολλούς φίλους. Ο Ευδόκιμος έχει φτιάξει πολύ νοικοκυρεμένα τη μονή. Εκτός από τους ναύτες ήταν και οι "γνωστοί επίσημοι" που εδώ και ατέλειωτα χρόνια ενώ αλλάζουν τα πρόσωπα όλοι μα όλοι έχουν το ίδια ξινισμένα μούτρα. (αφού τους χαλάει η εξουσία γιατί δεν κάνουν στην μπάντα;) Ήμασταν λοιπόν μια παρέα, ο John V., o Vaglouk, Vaglouκενα, η Πέρλα, ο Πρόεδρος - Άννα, ο Babakas - Αριστέα, ο Vaggelis - Άννα, λέγαμε διάφορα να περάσουμε την ώρα μας ώσπου έσκασε μύτη ο Ρούλης. Το προσκύνημα στον Άγιο πήρε διαστάσεις ξέφρενου γέλιου. Ούτε θυμάμαι τι είπε ο "στόμας" του! Το γέλιο συνεχίστηκε με την συνοδεία κεφτέδων και κρασιού στη Φωφώ. Τώρα ώρες μετά και ειδικά μετά το Παραπόρτι είμαι σαν καλάθι από την κούραση αλλά χαρούμενη και ελαφριά σαν φτερό! Και του χρόνου! Ξάδελφε να είσαι καλά. Περισσότερες φωτογραφίες εδώ

Την φωτογραφία τράβηξα με πολύ κόπο γιατί ένας πολιτευτής δεν μ' άφηνε να περάσω, ίσως να νόμιζε ότι θα του φάω την πρωτοκαθεδρία, εγώ τους ναύτες ήθελα να τραβήξω, αλλά για να έχουμε καλό ρώτημα: τα μάρμαρα της πλατείας ποιος θα τα φτιάξει;

Βούλα... for ever

Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε γνώρισα την Βούλα γιατί την ξέρω από την ηλικία μηδέν. Είναι η πρώτη φίλη που απέκτησα και τώρα μπορώ να πω με βεβαιότητα και παντοτινή. Οι παιδικές φωτογραφίες που τη δείχνουν ατσαλάκωτη, ντυμένη με τα καλά της μ' ενθουσιάζουν γιατί αυτές οι εικόνες δεν υπήρξαν! Η Βούλα μόνιμα είχε γδαρμένα γόνατα και φαγωμένους αγκώνες (παρ' όλη την λωλάδα της ήταν καλή μαθήτρια και ακόμη καλύτερη στ' αγωνίσματα) Βούλα, τρέχω να προκάμω το βαπόρι θα το συνεχίσω στα Λειβάδια... Χρόνια πολλά Βούλα, χρόνια πολλά σ' όλες τις Παρασκευούλες!

Μπουνταντίζομαι

Γιατί κάθε φορά που πηγαίνω στην Άντρο μπουνταντίζομαι λες και θα ταξιδέψω στην μακρινή Αυστραλία; Γιατί, ακούω την φωνή της μάνας μου, τα αφήνεις όλα τελευταία στιγμή! Σιγά ρε μάνα, που θα είχα στη μέση του καθιστικού την βαλίτσα ανοιχτή να χάσκει σαν φάλαινα και να τακτοποιώ ήρεμα - ήρεμα τα ρούχα και τα άπειρα μικροπράγματα. Και καλά τα ρούχα καλοκαίρι είναι δεν πιάνουν πολύ χώρο, τα ηλεκτρονικά όμως; 2 ή 3 φορτιστές, φωτογραφική μηχανή, mp3, καλώδια, κινητό και άλλα καλώδια, μπαταρίες, laptop (εμ΄ έχουμε και τον φορητό υπολογιστή, αυτό που το πας;) Μήπως τελικά πάω Μελβούρνη και δεν το έχω πάρει χαμπάρι; Πολύ καλώδιο βρε παιδιά, τόσο πολύ που φοβάμαι μη βγουν το βράδυ έξω από τη βαλίτσα και με πνίξουν. Αντι λοιπόν να είμαι φιρουλί-φιρουλά με το βαλιτσάκι και ένα δυο βιβλιαράκια έχω μεταμορφωθεί σε μια τεράστια σαλιγκάρα που κουβαλά μαζί το σπίτι της και το χειρότερο ακούω την φωνή της μάνας μου να σχολιάζει. Αλλά δεν σας λέω τι μου λέει γιατί... μπουνταντίστικα.

Γλέντα τα χρόνια γλέντα τα!

Η φωτογραφία έχει αιχμαλωτίσει στο χρόνο ένα μέρος από την "κλασική γλετζέδικη" παρέα του '70. Τα Γαλανουδάκια, η Γονένα με τις νύφες της, η Δημαρχίνα, η Σοφία η Κούλα, η πλάτη του Ισαρη, τα κοριτσάκια Βούλα και Ειρήνη ατσαλάκωτα και γλυκά. Ας μας πει κάποιος-α σε ποια τοποθεσία είναι το τραπέζι, με τόσες εκδρομές που κάνανε το τραπέζι θα μπορούσαν να το στήσουν και στην κορυφή του βουνού, αλλά δεν είναι στην κορυφή γιατί φαίνονται δέντρα! Φωτογραφικό αρχείο Ελένη Μαρμαρά

Έλα να πάμε στο νησί

Έλα να πάμε εκεί που λες που κάνουν τα πουλιά φωλιές
Έλα να πάμε εμείς τα δυο σ’ ένα αγέρι δροσερό
Έλα να πάμε στο νησί Έλα να πάμε στο νησί
Έλα να πάμε στο νησί η μάνα σου εγώ και συ

Διαβάστε την "Λαμπίρη" των Λειβαδίων για την Σύγκρουση
Super Ferry 2 & Θεολόγος στο Λιμάνι της Άνδρου.

Μια τηγανιά πουλιά και τίποτα άλλο..

Τι θέλει ένας άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος; Λίγα πράγματα, μερικά πουλιά τηγανητά μια σαλατούλα, μια μπυρίτσα. Μόνο αυτά αρκούν!

Η φωτογραφία είναι του 2003, τα λυρόπουλα του πατέρα μου που ακόμη και τότε όλο και κάτι φύτευε.

Ευτυχισμένα γενέθλια... με ψάρια!

Αυτό το σοβαρό αγόρι που πριν από λίγα χρόνια ήταν παιδί, κοιτά με ύφος σκεπτικό την γιαγιά του που με σύνεργο το καπέλο της έπιασε μερικά ψαράκια. (Σαργέ τι είναι τούτο;) Ευτυχισμένα γενέθλια ομορφόπαιδο... το νου σου μην την "βγάλει" η γιαγιά μόνο με 19 μικρά ψαράκια!

Η Φωτογραφία της Ελένης από τον Πρόεδρο

"Ας κρατήσουν οι χοροί"

Γνωστοί Λειβαδιανοί διασκεδάζουν στην εκδρομή του συλλόγου στη Νάξο. Ο Αλον και ο Ψαρός χορεύουν! Επιτέλους και μια φωτογραφία του Ψαρού, διότι Λειβαδιανό blog χωρίς Ψαρό δεν λέει! Πάντα τέτοια! Φωτογραφίες Ο Πρόεδρος

Καλοκαίρι

Καλοκαίρι
η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει
καλοκαίρι
καρεκλάκια, πετονιές μέσ’ το πανέρι
μες τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει
καλοκαίρι
Διονύσης Σαββόπουλος

Για ένα κουμούλι πέτρες...

Τι έγινε χθες με τη φωτιά στο Γαύριο, έμαθα ότι είχαν κλείσει το δρόμο και κάποιοι έχασαν το καράβι. Απ' ότι έμαθα η φωτιά ήταν στον κάτω Άγιο Πέτρο. Δεν γνωρίζω τις ζημιές. Με την χωματερή τι γίνεται; οι Πιτροφιανοί θα κατέβουν σε κινητοποιήσεις; Στη δουλειά με ρωτούν τι συμβαίνει με τον προ-κυκλαδικό οικισμό. Δεν γνωρίζω σε βάθος το θέμα, άλλωστε δεν θέλω γιατί η αλήθεια συνήθως είναι ΜΙΑ και ΑΠΛΗ. Βρίσκεται ένα αρχαίος οικισμός κοντά σε μια χωματερή; πολύ ωραία, η χωματερή κλείνει. Μπορεί να γίνει κάτι άλλο; Τι γίνονται τα σκουπίδια; Δεν μ' απασχολεί, να τα επιστρέψει στον καθένα μας ο δήμος να τα φάμε! (ετσι κι αλλιώς σκουπίδια τρώμε) Δεν υπάρχει άλλη λύση, εκτός αν για μερικούς ο προ-κυκλαδικός οικισμός είναι ότι και ένα κουμούλι πέτρες στην αμασά τους. (η λύση πάντως είναι ο καθένας μας να πετά λιγότερα απορρίμματα)

Πέτα το καρπούζι στον κάδο

Καιρό τώρα, κάθε που πάω να πετάξω τα σκουπίδια κάνω μια επιλογή και στέλνω όσα περισσότερα μπορώ στην ανακύκλωση (αν και υποπτεύομαι ότι οι δήμοι τα πετάνε όλα στις χωματερές. Τα έχω "βάλει" λίγο με τους Δήμους γιατί πιστεύω πως το πρώτο μέλημα ενός Δημάρχου είναι να κρατά την Πόλη του καθαρή. Συνήθως μόνο αυτό δεν γίνεται. Δεν γνωρίζω γιατί, δεν σκοπεύω να το ψάξω) Θα ήθελα λοιπόν να μπορούσα να κάνω κομποστοποιηση, δηλαδή να πετώ στον ειδικό κάδο: τα τσόφλια των αυγών, την σαλάτα, τα χόρτα, τις φλούδες από τα φρούτα που περίσσεψαν από το τραπέζι, το κατακάθι του καφέ, την στάχτη από το τζάκι, το χαρτί της κουζίνας, τα κλαδιά του κήπου και να περιμένω να γίνουν ένα ωραιότατο φυτικό λίπασμα. Διαβάστε εδω www.ecorec.gr περισσότερα γιατί δεν είμαι δα και κοσμποστολόγα! Δεν είναι ακριβό σπορ, οι κάδοι ξεκινούν από 90-100 ευρώ.

Τα ψάρια βγήκαν στη στεριά

Ένα μέρος του χωριού όπως φαίνεται από το Πέρα Χωριό, οι μπαξέδες από την αυλή του Σαργού. Αλλά τι βλέπουν τα όμορφα μου μάτια πάνω στα παγκάλια; Ψάρια; πω, πω ψάρια, μόνα τους ξάπλωσαν στα παγκάλια; καλά πως ήρθαν τόση ώρα δρόμο από το Παραπόρτι;

Το Λειβάδι στη Νάξο

To faoudi μας έστειλε αυτές τις 2 φωτογραφίες, θα περιμένουμε κι άλλες, όπως επίσης θέλουμε κουσέλια, αν πέρασαν καλά κ.λ.τ.

Ο Σαργός στα σκαλάκια και στα ψαράκια

Σαργέ ξεροσφύρι η μπύρα κανένα κεφτέ δεν έχει; πες στην Vagloukένα να φτιάξει μια τηγανιά. Ο Σαργός όμως στην Άντρο βασικά πήγε για ψάρεμα και ιδού ένα μικρό δείγμα!

Παρασκευή και... καλοκαίρι

Έχουμε και λέμε: Ο σύλλογος σήμερα πάει... Νάξο, άκουσα ότι θα είναι μαζί κι ο Ψαρός, φαντάζομαι τι έχει να γίνει! Αυτή δεν θα είναι εκδρομή, θεραπεία με γέλια θα είναι! Να περάσουν καλά. Ο Σαργός είναι στην Άντρο Εμείς οι υπόλοιποι... εδώ! στο κάμα της πόλης να μετράμε σαν φαντάροι μέρες. Που θα πάει θα περάσουν οι μέρες! Ας μη γκρινιάζω σήμερα που είναι παρασκευάρα! Επανόρθωση: πριν λίγες μέρες έγραψε ο Karebe αλλά σαν οικοδέσποινα ξεχάστηκα "σας χαιρέτησα; δεν σας χαιρέτησα;" το κάνω λοιπόν τώρα. Γεια σου βρε Karebe με την Sklenarikova σου και τα ωραία σου! Στο σπίτι όλοι καλά; Αντιηλιακό να βάζεις στην Sklenarikova! Τα λέμε.

Το πλοίο φεύγει...

Σαργέ, κάλμα μπονάτσα, ζέστη πολύ και τα ψάρια ζαλισμένα να πέφτουν στα δίκτυα σου. Τα χταπόδια να μιμηθούν τα καβούρια και να σκαρφαλώνουν στα βράχια! Οι σαργοί να σε παρακαλούν να τους πιάσεις! Τι άλλο θέλεις; Μια παγωμένη μπύρα, άντε τη δεύτερη να την πιεις για μας! Ώρα καλή στη πρύμνη σου!

Ομορφες Λειβαδιανές

Το στιλ αυτής της εποχή ανυπέρβλητο, οι φωτογράφοι είναι επαγγελματίες, φωτογραφίζουν πορτρέτα λες και είχαν μπροστά τους την Μέριλιν Μονρόε ή την Τζέιν Μάνσφιλντ. Η φωτογραφία τότε ήταν είδος πολυτελείας και σαν ακριβό είδος αντιμετωπίζονταν με σεβασμό. (Όχι σαν και μας που τσακ - τσουκ "τραβάμε" ότι λάχει) Στα στιγμιότυπα βλέπουμε 3 κοπέλες με χάρη και φυσικότητα να κοιτούν το φακό. Χριστίνα, Ερηνούλα, Μαρουλιώ. Το φόντο φυσικά λειβάδια, δέντρα, λουλούδια.

Ψηλά στη Χαμολάκα

Μέσα στις πολλές ταινίες που έχει γυρίσει ο Θανάσης Βέγγος υπάρχει μια σκηνή που μ' αρέσει πολύ. Είναι ο Βέγγος μέσα σε ένα φορτηγό ψυγείο, επιστρέφει στην Ελλάδα από Γερμανία (δεν είμαι σίγουρη πως τα λέω σωστά) στην αρχή τρέχει πάνω – κάτω για να ζεσταθεί, κατόπι τρίβει με τις παλάμες του τα μπράτσα, το σώμα και ξεφωνίζει με την φοβερή φωνή: «ζέστη, ζέστη που κάνει!» Αυτή την σκηνή θυμήθηκα σήμερα όταν ξεκίνησα από το σπίτι για την δουλειά. Μια ιδέα είναι όλα, δροσιά λοιπόν δροσούλα πρωινή, βλέπω καταρράκτες, λίμνες με παγωμένα νερά, πυκνά φυλλώματα δένδρων, ατέλειωτα παγόβουνα, ρυάκια. Είμαι ψηλά στη μεγάλη Χαμολάκα κάτω από τα δένδρα, τρώω σύκα, ακούω το κελαΐδισμα των πουλιών. Ολα είναι υπέροχα και δροσερά

1956 η νεολαία διασκεδάζει!

Σήμερα το πρωί όταν άνοιξα τον υπολογιστή είχα μια κρυφή ελπίδα ότι κάποιος θα έστελνε φωτογραφίες από το χθεσινό γλέντι. Αλλά μπα, τίποτα, ούτε μισή φωτογραφία, ούτε ένα mms. Βεβαίως έτσι γίνεται όταν ζεις κάτι έντονα δεν σκέφτεσαι να το αποθανατίσεις! Αλλά ρε παιδιά σκεφτείτε και την φτωχή blogger! πώς θα γεμίζω το τεράστιο blog; Καψοράχη τους ενοχοποίησα αρκετά, τα υπόλοιπα τα αφήνω σε σένα!

Γι' αυτό έβαλα ένα στιγμιότυπο από το παρελθόν, στο πίσω μέρος γράφει 21-5-1956, ανήμερα του Αγίου Κωνσταντίνου. Γνωστές φάτσες, τα κορίτσια συγκρατημένα, τ' αγόρια λίγο χύμα και με πονηρό ύφος, ο Πετράκης άρχοντας, στο βάθος η θεία Ορσαλία, η θεία Κούλα και πολλοί άλλοι. Φωτογραφικό αρχείο Ελένη Μαρμαρά (ευχαριστώ θεία Ελένη που δεν κατέστρεψες τις φωτογραφίες σου)

Βουτιές στο Παραπόρτι

Πέρσι το καλοκαίρι παίζω με φίλους και τα παιδιά τους στο Παραπόρτι, βγάζουμε φωτογραφίες, γελάμε με τα "κομμένα κεφάλια". Έρχεται η Κούλα μετά την δουλειά, ανοίγουμε τα ψυγειάκια, τρώμε κεφτέδες, καρπούζι, πίνουμε καμιά μπύρα. Η μικρή μαγεμένη από το νερό και τα παιγνίδια ξεφωνίζει: "είναι η πιο όμορφη παραλία που έχω δει" (πεθαίνω για τέτοιες ατάκες των παιδιών) με την Κούλα κοιταζόμαστε και με μια φωνή λέμε δυνατά το ίδιο. Μια ολόκληρη μέρα κάτω από τον ήλιο, μέσα στο νερό, πάνω στα βράχια, απέναντι από τη Χώρα, στη μέση του Αρχιπελάγους, στο κέντρο του κόσμου! Μερικές φορές δεν χρειάζεται να πάμε στην άκρη της Αντρου για να βρούμε μια "όμορφη παραλία" όμορφα είναι εκεί που βρίσκονται οι φίλοι μας!

Πόσο καλός-η Λειβαδιανό-blogger είσαι;

16 ερωτήσεις για να μάθεις πόσο καλός ΛειβαδιανόΒlogger είσαι? Παρακολουθείς στενά το blog, διαβάζεις τα πάντα, αναρτήσεις, σχόλια, θέλεις να κάνεις ένα τεστ; πάρε μολύβι χαρτί και γράφε χωρίς να πας στο τέλος: (φυσικά γράψε στα σχόλια την κατηγορία που ανήκεις)

1. Τι μουσική αρέσει στους Λειβαδιανούς
Α. Νησιώτικα φυσικά
Β. Λαϊκά - Έντεχνο
Γ. Μόνο ο Μπαχ

2. Πως τον λεν τον ποταμό;
Α. Ποταμό
Β. Μεγάλο ποταμό
Γ. Λειβαδιανό ποταμό

3. Τι είδος μπύρες πίνει ο Πελοπας;
Α. Ξανθιές
Β. Μαύρες
Γ. Ότι νάνε

4. Ποια είναι η Τζούλη;
Α. Η σκύλα του Vaglouk
Β. Η σκύλα του Σαργού
Γ. Η Τζούλη είναι φίλη της Εφτέρπης

5. Ποια γράφει συνήθως συνταγές μαγειρικής;
Α. Πασταφλώρα
Β. Μούτουλας
Γ. Τartana

6. Η Καψοράχη μικρή ήταν...
Α. Μοδίστρα
Β. Μανεκέν
Γ. Τενίστρια

7. Ο Πρόεδρος τραγουδά και είναι:
Α. Μπάσος
Β. Τενόρος
Γ. Μετζο

8. Ποιά ήταν η Αγία Βασιλική:
Α. Η Ειρήνη
Β. Η vagloukένα
Γ. Η Άννα

9. Πώς λένε το άγριο σκυλί της Κορίνας;
Α. Γλύκα
Β. Φάτσα
Γ. Κτήνος

10. Όταν η Καψοράχη λέει καζανάκι εννοεί το:
Α. Ξαδελφάκι
Β. Ανηψάκι
Γ. Το καζανάκι φυσικά

11. Η Ελπινίκη γράφει συνήθως:
Α. Ποιήματα
Β. Παροιμίες
Γ. Γρίφους

12. Το faoudi είναι:
Α. Κουμπάρος του Αντρέα
Β. Φίλος του John V.
Γ. Φίλος του Λωνίδη

13. Τι καιρό είχε όταν η Boul-boul έφτιαξε την πρώτη σελίδα;
Α. Χιονιά
Β. Κάλμα μπονάτσα
Γ. Μποφόρια

14. Ο Λωνίδης ποια μέρα έχει ρεπό:
Α. Δευτέρα
Β. Τρίτη
Γ. Ποτέ

15. Αν δεν ήσουν Λειβαδιανός θα ήθελες να ήσουν:
Α. Λειβαδιανός
Β. Ο Λειβαδιανός
Γ. 'Η απλά Λειβαδιανός

16.Πόσο χρονών έφυγε το Κουτρουλό από τα Λειβάδια;
Α. 2 ετών
Β. 13 ετών
Γ. Δεν έφυγε ποτέ


Πρόσθεσε τους βαθμούς, διάβασε σε τι κατηγορία είσαι:
1. Α 1 Β 2 Γ 5 2. Α 1 Β 5 Γ 0 3. Α 1 Β 5 Γ 0 4. Α 0 Β 5 Γ 1 5. Α 5 Β 0 Γ 1 6. Α 1 Β 5 Γ 0
7. Α 1 Β 5 Γ 0 8. Α 1 Β 5 Γ 0 9. Α 0 Β 5 Γ 1 10. Α 5 Β 0 Γ 1 11. Α 1 Β 5 Γ 0 12. Α 5 Β 0 Γ 1
13. Α 1 Β 0 Γ 5 14. Α 0 Β 5 Γ 1 15. Α 5 Β 1 Γ 0 16. Α 5 Β 0 Γ 1

Βαθμοί κατω από 39 Ζαβό Λειβαδιανός
Μπαίνεις στο blog μαζί με κάποιον άλλο, αυτό το «πράγμα» με την οθόνη και το πληκτρολόγιο είναι ο υπολογιστής, μη φοβάσαι. Γράψε σε ένα χαρτί 2-3 πραγματάκια πως μπαίνεις, που πας, πως γράφεις. Είσαι ζαβό-Λειβαδιανός, μη κλαις όμως με λίγη προσπάθεια θα ανέβεις πίστα.

Βαθμοί 40 - 69 Γελαντζί Λειβαδιανός
Μπαίνεις συχνά στο blog, διαβάζεις βιαστικά τα πάντα, πότε-πότε γράφεις. Λες οτι δεν έχεις χρόνο, πως δεν προλαβαίνεις. Θα σε πληγώσω αλλά θα στο πω: γελαντζί Λειβαδιανός είσαι! Εμπρός λοιπόν τι περιμένεις, μπες, γράψε, μάθε, ρώτα, ξεκούνα, διάδωσε το blog μας. Τo έχεις! Πίστεψε το είσαι Λειβαδιανός!

Βαθμοί πάνω από 70 100% Λειβαδιανός
Δεν έχω λόγια είσαι γκουρού, είσαι master, είσαι μεγάλος ΛειβαδιανόBLOGGER

Πιάσε με αν μπορείς

Φωτογράφισα αυτό το στενό από πολύ κοντά, έτσι όπως το θυμόμουνα μικρή που παίζαμε κυνηγητό, στενό δρομάκι που ίσα - ίσα χωρά ένας εύσωμος άνθρωπος, 5 κλειστά σκαλιά, δεξιά το ντουβάρι και μετά το πλατύσκαλο. Για έναν κανονικό άνθρωπο που απλώς περπατά κανένα πρόβλημα, για ένα παιδί που τρέχει και να θέλει να ξεφύγει, ανεβαίνει γρήγορα τα σκαλιά, παίρνει κλειστά την στροφή και ... πέφτει πάνω σ' αυτόν που κατεβαίνει τρέχοντας! Δαρμένοι αγκώνες, η πλάτη να κολλά στο ντουβάρι, χαχανιτά, λαχανισμένες αναπνοές και βουρ με όση δύναμη απόμεινε να βγει η μεγάλη σκαλούρα μέχρι το μετόχι. Αριστερά το χωράφι του Δανιόλου με τις αμυγδαλιές και τις αγκινάρες. Δεξιά το σπίτι της θείας Μαρουλιώς. Δεν φαίνονται στην φωτογραφία γι' αυτό θα μιλήσουμε μια άλλη φορά.