Πρωινός καφές στην αυλή μου

Σήμερα όταν ξύπνησα σηκώθηκα από το κρεβάτι, πήγα στο μπάνιο, έπλυνα το πρόσωπο μου, μετά πήγα στη κουζίνα να πιω το γάλα μου... έτσι δεν γράφαμε στις εκθέσεις του σχολείου και μας κυνηγούσαν οι καθηγητές που με τα αυτονόητα να γεμίζαμε την κόλλα; Σήμερα όμως δεν πρόκειται για τα καθημερινά τα συνηθισμένα Σήμερα ήρθαν για πρωινό καφέ οι γείτονες δηλαδή η Χρυσούλα και ο Λωνίδης. Στο χωριό σπάνια πίνω καφέ στο σπίτι τους και αυτό γιατί κάθε μέρα η Χρυσούλα στην αυλή της κι εγώ στη δική μου με τον καφέ η καθεμία στο χέρι μιλάμε περί ανέμων και υδάτων. Μιας και ανέφερα τους ανέμους και τα νερά σκέφτηκα πως στο νησί όλες οι κουβέντες ξεκινούν από τον καιρό, συνήθως από τον ουρανό και καταλήγουν όλες μαζί στη θάλασσα. Σκεφθείτε ποσών λέξεις, φωνές, σκέψεις να πέφτουν στη θάλασσα, να ξεπλένονται, να γυρνούν πεντακάθαρες στα μυαλά μας. Χαρά, μεγάλη χαρά νοιώθω σήμερα που είδα τους γείτονες μου, σα να ήρθαν τα Λειβάδια στην Αθήνα, σα να μυρίζει καλαμάρι κρασάτο που μαγειρεύει αυτή τη στιγμή μια Κορθιανή φίλη, σα ν' ακούω φωνές από το ποταμό... σαν... σαν να ελπίζω πως από τη χαρά της η μάνα μου θα συγχωρέσει τα απανωτά σφάλματα μου:

1. Της έβαλα φωτογραφία 2. Δεν άλλαξα το παλιό-σκέπασμα του καναπέ, "μα να δούνε στην Αμερική το κουρέλι" θα λέει. 3. Εκοψα το τραπέζι με τα κεράσματα, τα κουλουράκια, τα παστέλια. 4. Δεν της είπα να βγάλει τη ποδιά. Μετά από όλα αυτά δεν με ξεπλένει όλη η Άβυσσος!

I Love You Because You're Beautiful

Η πρώτη φροντίδα το πρωί και η τελευταία σκέψη το βράδυ να διαβάσει τι γράφουν οι φίλοι στο blog.

Δυο ομορφοκόριτσα!

Κράτησα αυτή τη φωτογραφία έξω από αυτές που ανέβασα προχθές γιατί νομίζω πως είναι η ομορφότερη. Δυο φίλες αγαπημένες, συμμαθήτριες, μας κοιτούν με χάρη, άψογο στιλ, υπέροχα ντυμένες. Μανεκέν x2! Να είσαστε καλά κορίτσια. Εδω 2 μικρά βίντεο. Αυτή η πίτα είχε γκραν σουξέ!

Happy Birthday Γωγωθάκι!

Δε θέλω

Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
σε ξέν' αναστηλώματα δεμένο.
Ας είμ' ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρομα
όσο ανεβαίνω, μόνος ν' ανεβαίνω.

Δε θέλω του γυαλιού το λαμπροφέγγισμα,
που δείχνετ' άστρο με του 'λιού τη χάρη.
Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου
κι ας είμαι κι ένα ταπεινό χορτάρι.
Γιώργος Δροσίνης Φωτερά Σκοτάδι

Σήμερα δεν νοιώθω απλά "ταπεινό χορτάρι" είμαι ίσα με το χορτάρι από τη κούραση, θα περάσει όμως και αυτό σαν τόσα άλλα. Καλημέρα γλυκά - blogοπαιδα.

Κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας στην Αθήνα

Η περιγραφή της Λαμπίρη Λειβαδίων στη προηγούμενη ανάρτηση ήταν άψογη όπως πάντα. Πραγματικά ήταν μια πολύ ωραία εκδήλωση, το φλουρί το κέρδισε ο Σωκράτης ο άντρας της Κουλίτσας. Η οργάνωση ήταν άψογη, αξίζουν πολλά μπράβο στις κυρίες του συλλόγου. Είχε βέβαια πολύ κόσμο. Ηταν μαζί μας εκπρόσωποι συλλόγων από πολλά χωριά της Άνδρου, οικεία πρόσωπα, φίλοι, γνωστοί, ο έπαρχος, ένας βουλευτής και φυσικά Λειβαδιανοί... πολλοί Λειβαδιανοί, παντού Λειβαδιανοί! Νομίζω οτι χαρήκαμε τη βραδιά. Γεια σου λοιπόν Πρόεδρε με την υπέροχη αντιπρόεδρο, τον εξαιρετικό ταμία και τα πανάξια μέλη! Ζήτω το Λειβάδι! Και του χρόνου!

Πολύ καλά παιδιά!

Μετά από το τρυφερό βιντεάκι της προηγούμενης ανάρτησης θυμήθηκα αυτή τη φωτογραφία. 3 φαούδια ντυμένα με τα καλά τους, καθαρά πεντακάθαρα περιμένουν το κλικ της μηχανής για να συνεχίσουν το παιχνίδι τους. Η Βούλα κουρνιάζει στην αγκαλιά της Χριστίνας με το πολύ ωραίο στιλ, ο Λωνίδης σαν μεγαλύτερος κοιτά σίγουρα το φακό. Η Ειρήνη, που την τρώνε τα χέρια της, σκέφτεται τι ζαβολιά θα κάνει μόλις τελειώσει η φωτογράφηση. Η Βούλα είναι χαμένη από χέρι γιατί είναι η μικρότερη! Η αυλή της Γονένας φρέσκοασβεστωμένη, η κλασική σιδερένια πόρτα, ίδιο σχέδιο στα περισσότερα σπίτια, τα λουλούδια, το πιθάρι - γλάστρα, οι κρίνοι. Όλα ήρεμα, γλυκά, καθησυχαστικά. Όλα.. ακόμη και τα 3 φαούδια για μια στιγμή έχουν μεταμορφωθεί σε πολύ ήσυχα παιδιά!

Αυτά τα χέρια είναι μαχαίρια

Σήμερα μου στείλανε αυτό το email. Δεν γνωρίζω αν είναι "φρέσκο" είναι σίγουρα το πιο γλυκό που έχω λάβει. Ο τίτλος του: Σηκώστε τα χέρια σας κατά της σωματικής τιμωρίας των παιδιών. Δείτε το εδω

Μην ξεχνάτε όμως: το Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009 18.00, όλοι στο ξενοδοχείο Divani Caravel στην Αθήνα. Αντε να δούμε ποιος-α θα πάρει το φλουρί.

Freak show

Την Παρασκευή παρακολούθησα μια καταπληκτική παράσταση στο θέατρο Badminton. To κλατ συγκρότημα των Tiger Lillies εξιστορεί παράξενες ιστορίες όντων που ζουν ανάμεσα μας. Δεν χάνω παράσταση τους κάθε φορά που έρχονται στην Ελλάδα (έρχονται συχνά οι μπαγάσες σχεδόν κάθε χρόνο ούτε υιοθετημένους να τους είχαμε!). Freak show λοιπόν όπως ακριβώς είναι ο πλανήτης μας, όπως είναι ο μικρόκοσμος, όπως ακριβώς είναι το μέσα μας. Όσοι μπορούν ας πάνε μέχρι την Παρασκευή να τους δουν. Δέκα χιλιάδες λέξεις δεν αναπληρώνουν την συγκίνηση μιας ζωντανής βραδιάς.

Ενδιαφέρον (http://plakoura.blogspot.com/): Ακούστε ένα ηχητικό ντοκουμέντο του Γιάννη Ψαρρού εδω

Faoudi, χρόνια πολλά και good wines

Μετά από μια ανάπαυλα λίγων ημερών ξανά-αρχίζει-η-χαιρετούρα! Όλε! Όλε! Όλε! Πολλές ευχές στους: Φαουδο-γονείς, στο Γωγοθάκι & Ασυστατη. Στον Αντώνη της Ελσας. Χρόνια πολλά στους Αντώνηδες και στις Αντωνίες. Κατερίνα χρόνια πολλά στο μπαμπά σου. Ξάδελφε Θανάση πολλές ευχές. Και του χρόνου!

Σύλλογος Λειβαδίων: Το Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009 18.00, θα πραγματοποιηθεί η κοπή της βασιλόπιτας στο ξενοδοχείο Divani Caravel, στην Αθήνα.

Οδηγίες προς ναυτιλλομένους

Στους στοχασμούς σου γλώσσα να μη δίνεις, ούτε
να βάζεις κάθε σκέψη πρόχειρη σε πράξη.
Να είσαι καταδεκτικός, μα όχι ποτέ χωριάτης.
Τους φίλους πόχεις, αφού πρωτα τους δοκίμασες,
με κρίκους ατσαλένιους στην ψυχή σου γάντζωσ΄τους
μα μη τη χούφτα σου τραχύνεις με παρέα
το κάθε ξεκλωσιάρικο άπλερο συντρόφι.
Φυλάξου να ΄μπεις σε καβγά, μ' αν μπλέξεις, μείνε
που ο αντίπαλος σου να φυλάγεται από σένα.
Δίνε τ' αυτί σου σ' όλους, τη φωνή σε λίγους.
Δέξου την κρίση καθενού, μα φύλαγε τη γνώμη σου.
Ντύσου με λούσο, όσο σηκώνει το πουγγί σου,
χωρίς ιδιοτροπίες, πλούσια, μα όχι φαντασμένα
τι η φορεσιά συχνά τον άνθρωπο συσταίνει
και στη Γαλλία οι πιο καλοί σε γένος και κατάσταση
είναι πολύ κομψοί κι αγέρωχοι, σ' αυτά 'ναι οι πρώτοι.
Ποτέ μη γίνεις δανειστής, ούτε χρεώστης
το δάνειο χάνει δυο, το χρήμα και τον φίλο
κι η χρέωση στομώνει την οικονομία.
Προπάντων τούτο, -αληθινός να 'σαι στον εαυτό σου
και θ' ακολουθήσει, όπως η νύχτα την ημέρα,
να μη μπορείς πια να 'σαι ψεύτης σε κανέναν.
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Αμλετ, μετ. Βασίλη Ρώτα
Ο Πολώνιος συμβουλεύει τον γιο του Λαέρτη

Η εφημερίδα ΒΗΜΑ καθημερινά δίνει ένα μικρό κομψό βιβλιαράκι με τα έργα του Σαίξπηρ. Άρχισε με τον Αμλετ. Έτσι όπως δεν μπορώ να αντισταθώ σχεδόν σε κανένα βιβλίο το αγόρασα. Είχα από το σχολείο να διαβάσω τον Αμλετ. Συμβαίνει συχνά αυτό με τους κλασικούς. Τους ξεχνάμε, όπως λησμονούμε πολλές φορές το αυτονόητο. Συνήθως είναι απίστευτα επίκαιροι και φυσικά σοφοί. Αλήθεια που πήγαν στις μέρες μας οι σοφοί; Μήπως γνωρίζεται κανέναν; Λοιπόν...

"Πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά

Που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;"

Τρίτη και 13 με ουράνιο τόξο στην καρδιά

Δεν μ’ αρέσει ο χειμώνας, το επαναλαμβάνω συχνά, αλλά σε τούτη δω την εικόνα το ουράνιο τόξο χρωματίζει κάπως τον μουντό ουρανό πριν πέσει στην αγαπημένη θάλασσα και μου δίνει μια νότα αισιοδοξίας μες στη καρδιά του χειμώνα. Αγάντα λοιπόν, το καλοκαίρι έρχεται σε κάτι μήνες (μην περιμένουμε όμως μέσα στο αυτοκίνητο σα τη διαφήμιση να βγουν οι ντομάτες!) Ασχετο: αλλά σήμερα είναι μια πολυυυ όμορφη και τυχερή μέρα! Φωτογραφία: Alectoris
Διαβάστε εδώ τι γράφουν οι αστρο-συμμορίτες για την Κωνσταντίνα Κούνεβα, (είναι η κοπέλα που της ρίξανε βιτριόλι) Ευχαριστώ Καψοράχη σώζεις το blog από την αχαβαδιά.

Μια Σάριζα παρακαλώ

Ουφ πέρασαν. Πάει αυτό ήταν, δεν ήταν φοβερό τελείωσε. Όλα τελειώνουν. Πέρασαν οι γιορτές. Επιτέλους! Άντε τώρα να φύγουν. Σιγά που θα φύγουν, πως να φύγουν; Τι να κάνω; να το κόβω κάθε μέρα με το πόδι μέχρι το Σύνταγμα; Μπα; τι θα κερδίσω; σχεδόν τίποτα. Ούτε μια ώρα δεν είναι η πλατεία. Να τρώω μαρούλια, πιπεριές, καρότα, χλόη μυρωδάτη; Θα φύγουν έτσι; Ναι, εμένα μου λες, δεν φεύγουν! Κάποτε... θα φύγουν, κάποτε! Θα μου πείτε: "πως κάνεις έτσι για δύο κιλά που πήρες παραπάνω" Μωρέ ψύχραιμη θα ήμουν, αλλά αυτά τα δύο πήγαν να κάνουν παρέα με τα άλλα δύο τα πασχαλινά και αγκαλιά όλα μαζί κάνουν παρέα με τα καλοκαιρινά, που έχουν σφιχταγκαλιαστεί με τα περσινά χριστουγεννιάτικα, που κι αυτά έχουν κολλήσει με τα... Ουφ, μπερδεύτηκα! Μπουνταντίστικα. Πιάσε μωρέ μια Σάριζα σιγά - σιγά να συνηθίσω αυτό το ποτό, πρώτα με φυσαλίδες, αργότερα σκέτο (μόνο σκέτο το νερό δεν παχαίνει). Πάνω απ' όλα πρέπει όμως να το πάρω απόφαση πως είμαι μια γυναίκα με... "πάχος"!

Η κοπή της πίτας στο χωριό

Χθες στο χωριό ο σύλλογος έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα. Πέρασαν πολύ ωραία, τα μεζεδάκια και τα γλυκά ήταν υπέροχα. Οι πίτες ήταν προσφορά μέλους του συλλόγου. Την τελετή τίμησαν με την παρουσία τους πλήθος Λειβαδιανών, είχε δηλαδή αρκετό κόσμο. Ανάμεσα τους ο εφημέριος του χωριού μας πατέρας Νικόλαος Μανδαράκας, όπως επίσης ο Δήμαρχος Άνδρου κ. Μανώλης Βάμβουκας, ο κ. Σουσούδης με την σύζυγο του, εκπρόσωποι των συλλόγων Μεσσαριάς, Φαλίκων, Στραπουργιών και της Κινηματογραφικής Λέσχης Άνδρου (γεια σου VangLouk). Το φλουρί της πίτας των επισημων προσκεκλημένων έτυχε στην κ. Μωράκη εκπρόσωπο του συλλόγου Φαλίκων. Το φλουρί της πίτας του συλλόγου έτυχε στην κ. Ιωάννα Αστρά. Για περισσότερες φωτογραφίες πατήστε εδώ Και του χρόνου! Να έχουμε μια καλή χρονιά. Πληροφορίες, φωτογραφίες: Λωνίδης

Το Χειμωνιάτικο ταξίδι...

του Alectoris Chukar στο νησί, το καλό που σου θέλω Καψοράχη μόνο μη ρωτήσεις πόσες μέρες έμεινε. Μπορείς αν θέλεις να μάθεις για τον καιρό, αν είχε αέρα, αν έβρεχε αόριστα γενικώς πράγματα ρώτα!

....

"Κάποιο φιλικό φως χορεύει εμπρός μου,

Κι εγώ ακολουθώ την τεθλασμένη του τροχιά

Μ' αρέσει να πηγαίνω όπου πάει"

Βίλχελμ Μύλλερ, Το χειμωνιάτικο ταξίδι

Τι είχες Γιάννη; Τι είχα πάντα!

Γιαννάκη ομορφόπαιδο, Γιαννάκη λεβεντόπαιδο*
Χρόνια πολλά John V.
Γιάννη, Γιάννα, Ιωάννα χρόνια σας πολλά!

Γιάννης κερνά, Γιάννης πίνει! 45 Γιάννιδες ενός κοκόρου γνώση! Σπίτι δίχως Γιάννη προκοπή δεν κάνει! (γι' αυτό το Κουτρουλό έχει δύο στο σπίτι της) * τραγούδι του Γ. Ζαμπέτα

Τα Λειβάδια γίνανε Βουρκωτή

Ο Λωνίδης λέει: "Στέλνω τις φωτογραφίες που τράβηξα σήμερα το πρωί, δέκα παρά. Τα Λειβάδια γίνανε Βουρκωτή. Δεν είχα ξαναδεί τόση ομίχλη στο χωριό. Προσέξτε στις φωτο του πέρα χωριού το σπίτι του Γωγωθακίου και της Ασύστατης ίσα ίσα φαίνεται. Χτες όλο το βράδυ έβρεχε, ανοίξανε οι ουρανοί αλλά ο ποταμός ακόμα να τρέξει. Μόλις αρχίζει να τρέχει θα στείλω φώτο". Ευχαριστούμε Λωνίδη. Περισσότερες εικόνες εδω

Κυπαρισσάκι μου ψηλό

Μετά τα γλέντια, τις φωνές, τα γέλια ας πιούμε ένα ήσυχο πρωινό καφεδάκι χαζεύοντας το πράσινο. Ας μετρήσουμε τα κυπαρίσσια. Πάμε: ένα κυπαρίσσι, δύο, τρία... για στάσου ποιος είναι αυτός στο ποταμό, πέντε κυπαρίσσια, οκτώ, δέκα... ένα αυτοκίνητο και μια μηχανή πάνε στο Μέσα χωριό. Δεκαπέντε, είκοσι... μα στο Σταυρό ποιος είναι; είκοσι πέντε, τριάντα δύο... δεν φωνές δεν ακούς; ναι φωνές μάλλον απ' του Ψαρρού! Σαράντα δύο, πενήντα οκτώ... ένας γαϋδαρος στο ποταμό! Που είναι; που είναι; Νάτος πάει προς της Ιωάννας. Πολλά αμάξια σήμερα, είναι καμιά γιορτή; Δεν ξέρω, εξηντα πέντε... Α μα πια! Δεν υπάρχει ησυχία σ' αυτό το χωριό! Φεύγω, πάω στην αγορά να ψωνίσω!

Ο Γιώργος, της Πλακούρας, ανέβασε το βιντεάκι από την εκπομπή Οξυγόνο. Πατήστε εδώ για να το δείτε. Γιώργο ευχαριστούμε πολύ.

Μικροί και μεγάλοι εν δράσει

Ευτυχισμένο, μεθυσμένο το 2009!

Η τελευταία εικόνα από το σπίτι της Φωφώς στάλθηκε 3.30 το πρωί!! Κωνσταντίνε ευχαριστώ. Ξύπνησα πρωί να μαζέψω τα πιάτα, να πλύνω τα ποτήρια, να σκουπίσω τις σάλες, να αερίσω λίγο τους χώρους. Όλες τις σκηνές του γλεντιού θα τις βρείτε εδώ.

Φωτογραφίες: Konstantinos

Υγεία, εργασία, χαρά για το 2009

Αίσιον και Ευτυχές το Νέον Έτος
Καλά ταξίδια στους ναυτικούς, φιλιά στους Αμερικάνους, φιλιά στους Λειβαδιανούς όπου κι αν βρίσκονται Ευχές σ΄όλο τον κόσμο.

Γράψε αν μπορείς στο τελευταίο
σου όστρακο
τη μέρα τ' όνομα τον τόπο
και ρίξε το στη θάλασσα για να
βουλιάξει.
Γ.Σεφέρης, Γυμνοπαιδία

LIVE: Αυτή τη στιγμή είναι στου Ψαρρού (21.40) χαιρετάνε με τη συνοδεία σαντουριού, λαούτου και 2 βιολιών. Σε λίγο θα πάνε στου Κοραχάη και θα ενωθούν με την παρέα των "μεγάλων" ... άντε γεια! Πανικός! Πατήστε εδω να δείτε όλες τις εικόνες. Φωτογραφίες: Konstantinos

Είναι αλήθεια ότι όλο το χωριό μυρίζει τηγανητό κεφτέ; Κάποιες Λειβαδιανές χθες μιλούσαν για λόφους από κεφτέδες. Είναι αλήθεια ή μήπως είναι υπερβολές;