20.000 λεύγες... πάνω από τα Λειβάδια

Η καλύτερη μου όταν ήμουν μικρή και αρρωσταίνα ήταν φυσικά που δεν πήγαινα σχολείο και το σπουδαιότερο που με άφηναν ήσυχη να διαβάζω. Τα πιο αγαπημένα βιβλία τα διάβασα σε ιώσεις και παιδικές αρρώστιες. Εδώ λοιπόν και δύο μέρες που με ταλαιπωρεί μια ίωση έχω διαβάσει τα άπαντα, τα βουρκωμένα μάτια μου, από την καταρροή σαρώνουν σελίδες σαν σκάνερ ταχύτατο. Τολμώ να πω παρ' όλο που είμαι άρρωστη, νοιώθω πάρα πολύ καλά! Ενδεικτικό της καλής μου διάθεσης είναι και η αλλαγή της αρχικής φωτογραφίας: Τα Λειβάδια φωτογραφημένα την Άνοιξη με λαμπρό φως παρέα με το Χριστουγεννιάτικο δέντρο! Πολύ ταιριαστά! Μ' αρέσει όμως το φως πως να το κάνουμε! Σας χαιρετώ, περιμένω με λαχτάρα τα παιδάκια που θα με ξυπνήσουν αύριο με κάλαντα, πάω να πιω το 6 φλιτζάνι ζεστού (θεία Ελένη εσυ ξέρεις). Το 20.000 λεύγες... εκτός από αγαπημένο παιδικό βιβλίο σήμερα είναι και κάτι άλλο. Τι; Ρίξτε μια ματιά στο κοντέρ. Περαστικά μου!