Γυμνό, στεγνό τοπίο

Από τα πλατάνια, τα πεύκα, τα γάργαρα νερά, τις φωτογραφίες με καταπράσινο φόντο σήμερα πάμε στην μοναξιά του γαϊδουράγκαθου στα Αχλα. Ζει με μια στάλα νερό, αντιστέκεται όσο μπορεί στον αέρα. Ωραία τα δάση αλλά εμένα η ψυχή μου διψά για την καθαρότητα της άμμου, τη γαλήνη του γυμνού τοπίου. Να βλέπω στο βάθος του ορίζοντα ένα δένδρο και να ξεφωνίζω όλο χαρά. "Να ένα δένδρο" Αλλά όπως λέει ο Καζαντζάκης: κουκιά έφαγες, κουκιά μολογάς.

-ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣΧθες το βράδυ κοίταζα προσεκτικά τις λίστες με τους υποψηφίους. Αρκετά παράδοξα. Έχουν γίνει πολλές "μεταφορές" Άνθρωποι που τους ήξερα από κάποιο χωριό βάζουν σε κάποιο άλλο. Ο σύζυγος στον κορμό, η σύζυγος στο τοπικό κάπου αλλού. Σίγουρα επιτρέπονται, αλλά κάποιες λίστες πρέπει να φτιάχτηκαν βράδυ. Και πως να μη γίνει έτσι όταν ο αριθμός των συμβούλων είναι μεγάλος σε σχέση με το εκλογικό σώμα. Αλλά πάλι γιατί να επιμένεις όταν βλέπεις ότι δεν σε πάει; Ισως για αν είσαι μέσα στις εξελίξεις. Δεν ξέρω. Ξέρω πως τα σόγια έχουν μπλεχτεί σαν τσουρέκια λαμπριάτικα. Φυσικά υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι, δραστήριοι... Αυτοί πιστεύω να ψηφιστούν. Κλείνω τα μάτια γέρνω το κεφάλι στην άμμο, είναι ζεστή, θέλω να ξαπλώσω. Ξαφνικά ένοιωσα κούραση και είναι ακόμη πολύ πρωί.