Από αριστερά (πάνω σειρά) ο Λωνίδης Μέης, Μπένα, θεία Πάτρα, θείος Μήτσος, θεία Όλγα, η Νονά μου, ο μπαμπάς μου, (από δεξιά πρώτη σειρά) Δήμητρα, Άννα, εγώ, ο μοναδικός μου ξάδελφος Βασίλης, η Νανά, ο Γιώργος, η μαμά μου. Τα πρόσωπα άλλαξαν, κανείς δεν είναι ίδιος. Πολλοί "έφυγαν"... Κάποια κυπαρίσσια στέκουν ακόμη ψηλά, μερικές από τις πέτρες που άγγιξαν αυτοί οι άνθρωποι είναι εκεί τριγύρω. Το τοπίο είναι περίπου ίδιο. Η φωτογραφία έχει "αιχμαλωτίσει" μια στιγμή αποχαιρετισμού. Οι διακοπές είχαν τελειώσει, η θεία Πάτρα με τον Βασίλη επέστρεφαν στην Αμερική και όλο το σόι τους ξεπροβάδιζε. Ο "κόσμος μου" τότε ήταν αυτός!
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΕΣ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!
PALIA YPEROXA XPONIA,AN THYMAMAI KALA PREPEI NA HTAN TO 67 ME 68 ETSI BOULAKI? THYMAMAI POU EIXAN ERTHI H PATRA ME TO VASILI STHN THIA SOU THN KATINA KAI TOUS EIDAME,POS PERASAN TOSA XPONIA!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήKALHMERA SE OLOUS-ES,ORA GIA DOULIA,FTANEI O YPNOS,SYKOTHITE SAS EXO ETIMASEI KAFEDAKI.......
GAROUFALITSA MOU OLOI KALA? FILAKIA!!!!!!
Τι ωραία ανάρτηση! Αννούλα, το κείμενό σου και η φωτογραφία με συγκίνησαν πρωί πρωί...καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, κάπου εκει πρέπει να ηταν. Σίγουρα ηταν η ρπώτη φορά που γνώριζα τον ξάδελφο μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά Κουλουρίτσα και χαιρετίσματα από τη μάνα μου και στους δυό σας.
Στη δουλειά πριν μέρες μιλούσαμε για τα παιδικά χρόνια, ηλικίες κ.τ.λ. Οποτε πέφτει η ατάκα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι λες μωρέ που είμαι μεγάλη, εγω δεν έχω φωτογραφία ασπρόμαυρη, ενω οι δικές σου ολες μαύρες είναι.
Οι ασπρόμαυρες πάντως έχουν άλλη γοητεία! Καλημέρα
gyristroula2 καλημέρα καλή μου ελπίζω να διαβασες την τελευταία του μορφή γιατι το άλλαξα πολλές φορές, χε, χε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια στον όμορφο Γυαλό!
Πόσο θα ήθελα να έπινα καφέ εκει...
PRAGMATI EXOUN ALLH GOHTEIA. EPISEIS POLLA FILIA STH MAMA KAI SE OLOUS SAS BOULAKI, PAO NA KHMITHO, H GAROUFALITSA ARGEI SHMERA!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα είχε traffic στου Ματζαβελάκη! Ονειρα γλυκά Κουλουρίτσα
ΑπάντησηΔιαγραφήοι ασπρομαυρες ειναι φετιχ για μενα...κολαω οπου τις δω...
ΑπάντησηΔιαγραφήτην θυμαμαι και εγω αυτη την εποχη,ερχοταν η θεια Eva και ο θειος Πωλ...θυμαμαι με το καζανακι μου που μυριζαμε τα ρουχα τους και λεγαμε πως μυριζει Αμερικη!! η ερχοντουσαν και οι 'Αθηναιοι"...θεια Τασια θειος Νικος ,Αννα,παιδια....
να εισαι καλα αφεντικουλι...με "εφτιαξες" ομορφα στο ξεκινημα μιας ακομα μερας που ολα ειναι αγευστα...
καλημερα παιδακια Ανδρος Ελλαδα και Αμερικη..
Καλημέραααα. Εδω είμαι και εγώ, για να χαζεύω στον λειβαδιανό, άργησα. Κουλουρίτσα πολλά φιλιά σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ασπρόμαυρη φωτογραφία είναι το κάτι άλλο, ίσως γιατί σου φέρνει αναμνήσεις από μια άλλη εποχή, από όμορφα παιδικά χρόνια. Καλή συνέχεια σε όλους.
Καλημέρα και από εμένα. Εκείνες οι παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες είχαν μεγάλη αξία. Στόλιζαν του καθρέφτες στις σάλες όλων των σπιτιών, πίσω από το δίσκο για το σερβίρισμα του γλυκού του κουταλιού. Δεν έχω καταλάβει πιο κοριτσάκι είσαι Boul, με μπερδεψε η σειρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τότε που βγήκαν οι ψηφιακές σχεδόν κανείς δεν εμφανίζει φωτογραφίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και από εμένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ θυμάμαι αυτές τις στιγμές του αποχαιρετισμού.
Όχι την συγκεκριμένη αλλά άλλες πολύ αργότερα.
Κατεβάζαμε τις βαλίτσες και είχαμε ραντεβού όλο το σόι στον ποταμό. Λίγο πριν τις αγκαλιές και τα φιλιά του αποχαιρετισμού, στηνόμασταν όλοι εμπρός στον τοίχο του Ζάουλα για την καθιερωμένη φωτογραφία. Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί στο συγκεκριμμένο μέρος.
Και εμένα όλες οι φωτογραφίες μου (πλην της ταυτότητας είναι έγχρωμες).
Χα. Χα.
Μίνα είμαι το πιο χοντρο κοριτσάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεφεύγω λίγο από το θέμα μας, αλλά ειναι πολύ καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=_1DjcNXlv9U&feature=player_embedded
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΕΣ ΦΩΤΟ ΑΛΛΟ ΤΙΠΟΤΑ ... ΧΕ ΧΕ ΧΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟΥΛΗ ΜΙΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΞΑΝΘΟ ΚΑΙ ΨΗΛΟ ΛΥΓΕΡΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ....
ΛΕΟ ΚΟΥΚΛΕ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Κορινάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ανταποδίδω.
Σμουτς.
Καλημέρα, τι ωραια φωτογραφια ξαδελφακι! Εγω δεν τη θυμαμαι τη σκηνη του αποχαιρετισμου, ξερω ομως οτι την εχω ζήσει κι αυτό μου είναι αρκετό, ξερω οτι θα είμαι για πάντα εκεί, αποτυπωμενη η εικονα μου, κι αυτό δεν αλλάζει με τίποτα! φιλιά πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς λέγονται δύο ίδια κουνούπια;
ΑπάντησηΔιαγραφή- Κουνουπίδια!
Κορίνα γιατί μας βγάζεις τη γλώσσα,εεεεεε,γιατιιιιιιί???
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑ ΧΑ ΧΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΗ Η ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑστα αυτά εσύ είσαι και ο Φάτσας μεταμφιεσμένος!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχχαχαχαχαχαχα
ΚΑΛΑ Ο ΦΑΤΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ... ΧΑ ΧΑ ΧΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς λέγεται μια φάλαινα Όρκα με μαγιώ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαγιόρκα.
πως λεγεται ενα κουτρουλο που ειναι και ξαδελφακι?
ΑπάντησηΔιαγραφήκουτρουλοκαζανακι!!!!!
ΠΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΟΙΧΟ;
ΑπάντησηΔιαγραφή...ΧΑΜΕΝΟ ΚΟΡΜΙ!
Καλό Καψοράχη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως λέγεται μια χαζή που παίζει βιόλα?
Χαζοβιόλα....
http://www.youtube.com/watch?v=6IqdlMDKvuQ
ΑπάντησηΔιαγραφήεδω δεν βρεχει ακομα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαρεκλοπόδαρα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=OecIHzEwhDw
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΝΗΣΥΧΗΣΩ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΟ ΚΟΝΤΕΡ ΜΑΣ ΤΟ ΕΣΚΑΣΕ ... ΧΙ ΧΙ ΧΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΟΡΑΜΕ ΤΑ ΜΠΡΑΤΣΑΚΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΩ ΒΟΛΤΑ ΤΟΝ ΦΑΤΣΑ ...
ΤΟ ΑΦΑΙΡΕΣΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΘΕ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΕΙ ΤΑ ΜΠΛΟΓΚ Ο ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΙΝΟΥ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω καιρό να σας βάλω μια συνταγή και μια και είναι η εποχή της κολοκύθας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκιά τάρτα κολοκύθας (Pumpkin pie)
Προετοιμασία: 25΄, Αναμονή: 15΄, Ψήσιμο: 1 ώρα
Υλικά (για ταρτιέρα διαμέτρου 25 εκ.):
Για τη ζύμη
170 γρ. αλεύρι50 γρ. ζάχαρη άχνη110 γρ. βούτυρο αγελαδινό από το ψυγείο, κομμένο σε κυβάκια + λίγο ακόμα για τη φόρμα2 κρόκοι αυγών, κατά προτίμηση βιολογικών1 πρέζα αλάτιλίγο ξύσμα λεμονιού, ακέρωτου και κατά προτίμηση βιολογικού
Για τη γέμιση
1 κιλό κολοκύθα, καθαρισμένη, κομμένη σε μεσαία κομμάτια80 γρ. ζάχαρη50 γρ. μέλι της αρεσκείας σας3 αυγά, κατά προτίμηση βιολογικά, ελαφρώς χτυπημένα1/2 κουτ. γλυκού κανέλα σε σκόνηλίγο φρεσκοτριμμένο μοσχοκάρυδο100 γρ. κρέμα γάλακτος 35% λιπαράξύσμα από 1 ακέρωτο και κατά προτίμηση βιολογικό λεμόνι
Διαδικασία
Ζύμη: Zυμώνουμε όλα τα υλικά μαζί σ' ένα μπολ, μέχρι να προκύψει μια ομοιογενής ζύμη, την οποία τυλίγουμε με μεμβράνη και την αφήνουμε για 1 ώρα στο ψυγείο.
Γέμιση: Βράζουμε την κολοκύθα σε μια κατσαρόλα με νερό για περίπου 20 λεπτά ή μέχρι να μαλακώσει. Τη σουρώνουμε και την αφήνουμε κατά μέρος να στραγγίξει και να κρυώσει. Την πολτοποιούμε στον κάδο του μπλέντερ. Βάζουμε τον πολτό σε ένα μεγάλο μπολ, προσθέτουμε τη ζάχαρη και το μέλι, την κανέλα, το μοσχοκάρυδο, το ξύσμα λεμονιού και τα αυγά και ανακατεύουμε με σπάτουλα. Στο τέλος, προσθέτουμε και την κρέμα και ανακατεύουμε.
Τάρτα+ψήσιμο: Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200° C. Απλώνουμε με τα χέρια τη ζύμη μέσα σε μια βουτυρωμένη φόρμα για τάρτα διαμέτρου 25 εκ., καλύπτοντας τον πυθμένα και τα τοιχώματα. Γεμίζουμε την τάρτα με το μείγμα της κολοκύθας και ψήνουμε για περίπου 40 λεπτά. Αφήνουμε να κρυώσει και σερβίρουμε.
Συνταγή Παρλιάρου άρα εγγύηση.