Η άνοιξη κυλάει σαν νερό σαν δέντρο
Τα παιδιά βουτάνε μέσα της σωρό
Κρατώντας στα χέρια πορτοκάλια
Και μια στιλπνή πεδιάδα κάνουν
Από κορμιά από ζεστές φωνές
Από ιαχές που ανεβοκατεβαίνουν
-Στριμώχνονται τα περιστέρια να κοιτάξουν
Οι κοπέλες έρχονται στα παραθύρια
Ισως θα πέσουν μέσα στη λίμνη
Ισως θα σηκώσουν τ' αγόρια απ' το νερό
Να τα χαϊδεψουν αυτές κ' οι άντρες
Να τα καμαρώσουν αλλά φεύγει ο χρόνος
-Προτού πούνε την επιθυμία τους
Απομακαίνεται ο κρομός της άνοιξης
Τα παιδιά μας αποχαιρετάνε
Το καλοκαίρι θα έρθει με τον τζίτζικα
Χωρίς νερό χωρίς βροχή με τόση σκόνη
Οση αρκεί για να μη δούμε πιά τίποτα ωραίο
-Ισαμε την άλλη άνοιξη
-* Γ.Σαραντάρης 26.5.1939-Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη διαβάζει Γιώργο Σαραντάρη-