Χειμωνιάτικο δειλινό στο Παραπόρτι

Ο ουρανός καθρεφτίζεται στα νερά της μικρής λίμνης, εκεί που ο Μεγάλος ποταμός σμίγει με το κύμα. Οι πάπιες σιωπηλές στέκουν στην ακροποταμιά. Το φως παραμερίζει να περάσει το σκοτάδι… άλλη μια μέρα πέρασε και η νύχτα που θα έρθει μας σπρώχνει γλυκά πιο κοντά... στο καλοκαίρι.

Φωτογραφία: Μαρία Λαμπριάδου

Περνάει εμπρός μου η μέρα

σημάδι φωτεινό.

Και πάντα έτσι με βρίσκει

ἀπάντεχο από πέρα

βαρύ το δειλινό.

Το φως σου θα στερέψης

ελπίδα μου χρυσή,

θα σε σιμώσουν οι ήσκιοι

κ᾿ έτσι μοιραία θα γνέψης

στο δειλινό και συ.

Δειλινά Μαρία Πολυδούρη, «Οι Τρίλλιες που Σβήνουν», 1928