"Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην"... Η φράση αυτή ταιριάζει τέλεια με την προσωπικότητα και το ήθος του Γιάννη Αθανασίου, περιγράφει επίσης μια εποχή που μάλλον είναι μακρινό παρελθόν, τότε που ο σεβασμός στους δασκάλους ήταν κανόνας. Ο Αθανασίου έσβησε σήμερα το βράδυ σε ηλικία 76 ετών. Καθηγητής αγαπημένος, σεβάσμιος, υπομονετικός, οικογενειάρχης, προκομμένος γεωργός, ψάλτης, αγαπητός στο κοινωνικό περίγυρο. Εμείς που υπήρξαμε μαθητές και μαθήτριες του θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη.
Η φωτογραφία είναι το Νοέμβριο του 2014 από την βίδα που είχε πάει τις ελιές του. Τον φωτογράφισε ο Βαγγέλης Γαβριήλ. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει, ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια. Καλό ταξίδι δάσκαλε, θα σε θυμάμαι σε σεβασμό και στοργή, σε ευχαριστώ για τα λίγα λατινικά που μου έμαθες!
Πολλά συλλυπητήρια στην οικογένεια
ΑπάντησηΔιαγραφή🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽
Θερμα συλλυπητηρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλός ψάλτης είναι αυτός που σε συνεπαίρνει και σε κάνει να κλαις από αγαλλίαση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας τέτοιος νομίζω ότι ήταν ο Γιάννης Αθανασίου.
Είχα την τύχη να συμψάλλω πριν από χρόνια μαζί του.
Βρήκα τότε την ευκαιρία να συζητήσω μαζί του αρκετά θέματα της ψαλτικής τέχνης και της Θεολογίας.
Αυτός δάσκαλος της σχολής Καραμάνη εγώ μαθητής του αείμνηστου Σπύρου Περιστέρη.
Γιός του μακαριστού Πάπα Γιώργη που τόσο πολύ με αγαπούσε μικρό παιδί στο χωριό μας ( Βραχνού ) όταν ανέβαινε να μας κάνει τις Ακολουθίες!!
Ο Γιάννης ένας πραγματικός δάσκαλος της ψαλτικής τέχνης.
Ένοιωσα τον Γιάννη μέσω των ύμνων να διδάσκει, να κηρύττει, να κατηχεί, να προσεύχεται και να Θεολογεί με την βοήθεια της Βυζαντινής μουσικής.
Η σεμνή και ταπεινή, μοναστηριακή φωνή του , συνέδεε τους πιστούς με το Θείο!
Νομίζω κοντά του μαθήτευσαν πολλοί ψάλτες της Άνδρου.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Αποστόλης Ζαρίκος