Η Ελένη του Γιάννη Ρίτσου σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου στο Φεστιβάλ Ανδρου

Έξοχος ηθοποιός - σκηνοθέτης σε ένα εξαιρετικό κείμενο -ποίημα.   

Ναι, ναι, — εγώ είμαι. Κάτσε λίγο. Κανένας πια δεν έρχεται. Κοντεύω
να ξεχάσω τα λόγια. Κι ούτε χρειάζονται. Πλησιάζει θαρρώ το καλοκαίρι·
σαλεύουν αλλιώς οι κουρτίνες

Εμείς εδώ στην Άνδρο ξέρουμε πολύ καλά πως το μελτέμι "σαλεύει τις κουρτίνες" Αυτός ο στίχος του Γιάννη Ρίτσου περιγράφει τέλεια το καλοκαίρι και τον άνεμο που φυσά. Παραστάσεις σαν και αυτή που απολαύσαμε σήμερα στο Φεστιβάλ Ανδρου, μας βγάζουν για λίγο από την περιδίνηση του καλοκαιριού και στρέφουν μέσα μας την συνομιλία... στον ένα και μοναδικό "αντίπαλο"... τον εαυτό μας!

Οι λέξεις τώρα δε μου ’ρχονται από μόνες τους· — τις ψάχνω, σα να μεταφράζω
από μια γλώσσα που δεν ξέρω, — ωστόσο μεταφράζω. Ανάμεσα στις λέξεις,
ή και μέσα στις λέξεις, μένουν τρύπες βαθιές· κοιτάω μέσ’ απ’ αυτές τις τρύπες
σα να κοιτάω μες απ’ τους ρόζους που έχουν πέσει απ’ τα σανίδια μιας πόρτας
κατάκλειστης, καρφωμένης εδώ και αιώνες. Τίποτα δε βλέπω. 

Διαβάστε την Ελένη του Ρίτσου εδώ: greek-language.gr