Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Το μωβ κυπαρίσσι


Το Μέσα χωριό το λέγανε παλιά Κορέα. Πιο πάνω φαίνεται η Καψοράχη... Κυπαρίσσια παντού, σαν φρουροί, σαν στυλοβάτες. Σπίτια χωμένα στο πράσινο. Ξεχωρίζει το κυπαρίσσι -μπουκαμβίλια της Κοχύλενας. Το κυπαρίσσι ηταν εκεί χρόνια πριν εκει. Ηρθε η μπουκαμβίλια και πλέχτηκε τριγύρω του. Όπως φαίνεται τ' αγάπησε πολύ, τόσο πολύ που ήθελε να το φτάσει... Αλλά και το κυπαρίσσι την αγάπησε εξ' ίσου. Όσο ανέβαινε η μπουκαμβίλια της κράταγε κόντρα τον καιρό ώσπου έγιναν... ένα κυπαρισσο-μπουκάμπιλο... Στα Λειβάδια τα δέντρα, με το λιγοστό νερό, πλέκουν δικούς τους μύθους καθώς εμείς τρυγυρνάμε γύρω από τους εαυτούς μας μετρώντας τις μέρες, τις στιγμές, τα λιγοστά μας δευτερόλεπτα... την ίδια ώρα που η φύση αντιστέκεται στην αιωνιότητα. (Χρήστο ευχαριστώ για την εικόνα)

15 σχόλια:

  1. "Χρυσό σε Έλληνες επιστήμονες σε διεθνή διαγωνισμό καινοτομίας στο Ηarvard! "
    http://troktiko.blogspot.com/2010/07/arvard_16.html

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. το χωριουδακι μου!
    τα σπιτακια του, τα δρομακια του...
    ειμαι τοσο κουρασμενη που δεν μπορω ουτε συγκινηση να νιωσω...θελω να κοιμηθω εναν μηνα...μπορω?

    καλημερα σε ολους.....

    Αννουλα σε ευχαριστω για το γλυκο τηλεφωνημα.........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΓΙΑ ΚΥΠΑΡΙΣΙ ΜΕ ΜΠΟΥΚΑΜΒΙΛΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΠΛΑΤΑΝΟ ΜΕ ΑΓΡΑΜΠΕΛΗ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ ΠΑΛΙΑ ΟΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΙ ΟΠΩΣ Ο ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ:

    Η Αγράμπελη

    Λέγ' η αγράμπελη μυριανθισμένη,
    στον άγριο πλάτανο που τη θωρεί
    και με τον ίσκιο του συχνοδιαβαίνει
    πάντοτ' επάνω της, βράδυ κι αυγή:

    " - Δένδρο περήφανο, μέσ' τον αγέρα
    τα φύλλα, οι κλώνοι σου θρασομανούν'
    βρίσκεις στενόχωρη τώρα τη σφαίρα;
    Τ' άστρα τά σύγνεφα δε σε χωρούν;

    " Τρέχει στη ρίζα σου νεράκι κρύο
    βυζαίνεις άκοπα την καταχνιά,
    κι εμένα ζήλεψες συ το θηρίο,
    γιατί μ' επότιζε λίγη δροσιά;

    " Τι θέλεις πλάτανε, τι μου γυρεύεις;
    Διώξε τον ίσκιο σου κι είμαι μικρή.
    Τ' άνθη μου επάγωσαν, μήν τα παιδεύεις,
    άσ' τον τον ήλιο μου να τα χαρεί..."

    " - Ξανθή μου αγράμπελη, τι με φοβάσαι;
    Θέλεις να σέρνεσαι πάντα ορφανή,
    μονάχη σου έρημη τη νύχτα νάσαι,
    νάχεις κρεβάτι σου λιθάρια, γη;

    " Τ' άνθη ζευγάρωσε με την ανδρειά μου,
    γένου βασίλισσα κι εγώ θρονί,
    στηλώσου επάνω μου..., στην αγκαλιά μου
    κάθε άλλο λούλουδο θα σε φθονεί..."

    ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΤΕΡΟΥΣ, ΚΑΝΤΑΔΕΣ. ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ:
    http://www.youtube.com/watch?v=bNhzyOpk27U

    ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
    Γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπαμπι θα
    μου λίψεις
    πολλύ και
    ελπίζω να
    περνάς καλλά
    εκεί που
    βρίσκεσαι!!!!


    Νεφέλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Επτανησιακό τραγούδι

    Τριανταφυλλιά και Κυπαρίσσι

    Μουσική: Ναπολέων Λαμπελέτ
    Στίχοι: Κωστής Παπαδόπουλος


    Επάνω στη χρυσή τριανταφυλλιά,
    που τα κλωνάρια γέρνουν ανθισμένα,
    κάθε πρωΐ λαλούνε τα πουλιά
    τραγούδια της ζωής ερωτευμένα.

    Αντίκρυ της περίφανο κορμί
    το κυπαρίσσι ολόϊσιο υψώνει
    κι απάνου του θανάτου στεναγμοί
    τα μοιρολόγια ακούονται του γκιώνη.

    http://www.terzakis.org/gr/concerts/eptanesiaka-b.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα μπορούσε να ειναι και Ανδριώτικο,σαν να βλέπω τα Λειβάδια είναι!!!
    Καλημέρα σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΜΕΡΑ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΤΑ ΘΕΣΠΕΣΙΑ ΚΟΡΜΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΙΤΣΑ (ααααααααααα χι χι χι χι χι χι χι χι χι χι )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΑΝΕΚΔΟΤΟ
    Μπαίνει ένας άνδρας σε ένα βιβλιοπωλείο:
    - Έχετε, ρωτάει, το βιβλίο "Αντρας,ο αρχηγός του σπιτιού"?
    - Όχι, δεν πουλάμε παραμύθια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ένας κρητικός (από την Κρήτη :-) )πηγαίνει στο αεροδρόμιο, περνά από τον ανιχνευτή μετάλλων και ακούγεται "Ντιννν".
    Υπάλληλος στον κρητικό: "Αφαιρέστε όλα τα μεταλλικά αντικείμενά σας".
    Βγάζει ο κρητικός κέρματα, ζώνες κλπ, περνά ξανά από το μηχάνημα και ακούγεται ξανά "Ντιννν".
    Υπάλληλος: Τα βγάλατε όλα;
    Εκτός από το κομπιουτεράτσι, λέει ο κρητικός και βγάζει μια πιστόλα κρητική.
    Υπάλληλος: Μα, αυτό δεν είναι κομπιουτεράτσι αλλά όπλο!
    Κρητικός: Ναι, αλλά εμείς στην Κρήτη με αυτό λύνουμε τους λογαριασμούς μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σε μιά ραχούλα καθόνταν ο Σήφης και ο Μανούσος και αγνάντευαν την δύση του ήλιου στον Ψηλορείτη. Κάποια στιγμή πλησιάζει ένας τουρίστας καί τους λέει:
    - Ντου γιου σπικ ιγκλις;
    Κοιτιώνται οι δυό τους και απαντάει ο Μανούσος:
    - Τς.
    - Σπρέχεν ζι ντόιτς;
    - Τς.
    - Παρλάρε ιταλιάνο;
    - Τς.
    - Παρλέ βου φρανσέ;
    - Τς.
    - Πάρλα εσπανιόλ;
    - Τς.
    Απογοητευμένος ο τουρίστας απομακρύνεται. Λέει ο Σήφης του Μανούσου:
    - Μωρέ Μανούσο...
    - Μμμμ;
    - Μωρέ Μανούσο εν κατέομε καμμιά ξένη γλώσσα. Πρέπει να πάμε να μάθουμε καμμία...
    - Γιάντα μωρέ Σήφη; Ήντα να τηνε κάμομε;
    - Ε, τί... Για να μπορούμε να συνεννοηθούμε.
    - Και τούτος που ήξευρε πέντε μωρέ, συνεννοήθηκε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μια μοναχή απο ένα μεγάλο μοναστήρι,μπαίνει σε ένα ταξί και δίνει μια διεύθυνση στον ταξιτζή να την πάει. Στο δρόμο κοίταζε απο το πίσω κάθισμα τον ταξιτζή πονηρά.
    - Μπα,σκέφτεται ο ταξιτζής η ιδέα μου είναι.
    Προχωράνε πιο κάτω τα ίδια η μοναχή,οπότε σταματάει σε ένα στενό ο ταξιτζής γυρίζει το κεφάλι του στο πίσω κάθισμα κοιτάει την μοναχή και την ρωτάει.
    - Θέλεις τίποτα απο μένα;
    - Ναι, κάτι θέλω, απαντάει αυτή ναζιάρικα. Θέλεις να το κάνουμε;
    - Γιατί όχι; απαντάει ο ταξιτζής, να το κάνουμε.
    - Ναί,απαντάει η μοναχή αλλά πρώτα θέλω να σε ρωτήσω κάτι, είσαι παντρεμένος;
    - Οχι βέβαια, απαντάει ο ταξιτζής.
    - Α, ωραία, τότε να το κάνουμε απαντάει αυτή.
    Φτάνουν σε ένα ερημικό τοπίο και το κάνανε. Οταν τελειώσανε γυρίζει ο ταξιτζής και της λέει:
    - Ξέρεις κάτι; λίγο πριν σου είπα ένα ψέμα. Είμαι τελικά παντρεμένος.
    - Α! μη σε νιάζει απαντάει αυτή, γιατί και γω σου είπα ένα ψέμα, δεν είμαι μοναχή, αλλά ο Επαμεινώντας και πάω σε ένα πάρτι μασκέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κρέμα με γάλα και κεράσια

    Παρασκευή: 20΄ περίπου, Αναμονή: 2 - 5 ώρες, Θερμίδες ανά μερίδα: 220

    Υλιικά (για 5 μερίδες):


    1/2 κιλό γάλα
    60 γρ. μέλι θυμαρίσιο
    10 γρ. φύλλα ζελατίνaς

    Για τη σάλτσα κερασιών:

    50 γρ. καστανή ζάχαρη
    2 κουτ. σούπας νερό
    200 γρ. κεράσια, χωρίς κουκούτσια
    150 γρ. γλυκό κόκκινο κρασί

    Διαδικασία:

    Κρέμα: Μουσκεύουμε τις ζελατίνες σε κρύο νερό. Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το γάλα με το μέλι και μόλις αρχίσει να βράζει, αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τις ζελατίνες, που έχουν εν τω μεταξύ μαλακώσει. Αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει, ανακατεύοντας σταδιακά, και το αδειάζουμε σε 5 ποτηράκια. Αφήνουμε στο ψυγείο να παγώσει.

    Σάλτσα κερασιών: Βάζουμε τη ζάχαρη και το νερό σε μια μικρή κατσαρόλα. Αφήνουμε να βράσει σε δυνατή φωτιά για 2 λεπτά (από το σημείο βρασμού).

    Τότε, ρίχνουμε στην κατσαρόλα τα κεράσια, χαμηλώνουμε τη φωτιά στο μισό και βράζουμε για άλλα 2 λεπτά. Προσθέτουμε το κρασί και βράζουμε για ακόμη 8 λεπτά. Αφήνουμε να κρυώσει κι όταν είναι να σερβίρουμε, μοιράζουμε στα ποτήρια τα κεράσια με το σιρόπι.
    stelios parliaros.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. εγώ πάλι με όλο τούτο θυμήθηκα ένα παραμύθι που λάτρευαν τα κορίτσι όταν μικρά τον έρωτα της λυγαριάς και του αλόγου ... Μόνο στο αιγαίο συναντάς τούτα τα θαυματα .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή