Η απέραντη μοναξιά μιας καρέκλας

Μια καρέκλα μόνη στο πιο πολυσύχναστο μέρος της αγοράς, μπροστά στο Αρχαιολογικό μουσείο, μια καρέκλα ξέμπαρκη πάνω στις πλάκες... μπορείτε να βρείτε το λόγο που είναι εκεί σήμερα το μεσημέρι προπαραμονή της Παναγίας με το νησί να βουλιάζει από κόσμο;
Πολύ χαίρομαι για τις πρωτότυπες απαντήσεις που δώσετε. Κλείστε για ένα δεύτερο τα μάτια: οι πλάκες σιγά - σιγά την "κάνουν" στη θέση τους μπαίνουν καρέκλες, όσο πιάνει το μάτι από τα ταξί μέχρι το μουσείο καρέκλες παντού, ξύλινες, πλαστικές, χρωματιστές, σιδερένιες. Ο κόσμος προχωρά ανάμεσα τους σα να μην συμβαίνει τίποτα, το βράδυ παρέες παιδιών κουβεντιάζουν γύρω από τις καρέκλες, το πρωί τα γεροντάκια ξεκουράζουν τα πονεμένα πόδια τους. Οι εποχές διαδέχονται η μια την άλλη και οι καρέκλες εκεί. Πως σας φαίνεται; Μια συνήθεια άλλωστε δεν είναι όλα; (όπως μου έλεγε ένας φίλος πριν από μέρες "αυτοί που έβαλαν τις πλάκες ήταν άρχοντες και θέλανε να περπατούν στα μάρμαρα, όχι σαν και εμάς.." δείτε επίσης το στενό στη διπλανή φωτογραφία που μας έστειλε ο Alectoris Chukar, η Μίκα Σ. το έκανε να λάμπει! Αυτά! )