Beach party 2008 στο Παραπόρτι

Λίγο πριν φύγει το καλοκαίρι (παρασκευή 29 Αυγούστου) οι φίλοι μας, αν και κουρασμένοι από τη σκληρή δουλειά, κάνανε πάρτι στο Παραπόρτι. Περιμένουμε λοιπόν εκτός από τις φωτογραφίες να μας πείτε παραλειπόμενα από τη βραδιά. O D.J. ήταν δυνατός; τα φαγητά του το catering νόστιμα; τα ποτά ήταν καθαρά; Περισσότερες φωτογραφίες εδώ

"Ούτε ο Αύγουστος χειμώνας... ούτε ο Μάρτης καλοκαίρι"

Ο ανεμοδαρμένος μήνας Αύγουστος φεύγει σιγά - σιγά κι αυτό δεν μ' αρέσει καθόλου. Από μικρή τέλη Αυγούστου άρχιζα να σκέφτομαι το σχολείο, το τέλος της ξεγνοιασιάς, τα μπάνια στη θάλασσα που θα έχανα. Κλείνω τα μάτια και προσπαθώ να σκεφτώ την καλύτερη στιγμή αυτού του μήνα που σε λίγες μέρες φεύγει. Κάντε το ίδιο...

Χορεύοντας στα κύματα

Πίνω τις τελευταίες γουλιές του πρωινού καφέ, σε λίγο θα βγω στο δρόμο, σε 2 λεπτά θα έχω κατέβει της Σοφίτσας, με γοργά βήματα θα διαβώ τον ποταμό, τα τζιτζίκια θα ξεφωνίζουν και τα κλαδιά των δέντρων θα πηγαίνουν πέρα δώθε σαν τρελά. Οι κύκνοι θα λιάζονται και η θάλασσα θα ροκανίζει με μανία την ακτή. Θα ανέβω τα σκαλιά, θα περάσω τη μεγάλη γυάλινη πόρτα, καλημέρες, πειράγματα με τους θυρωρούς, ένα μπουκάλι νερό από το αυτόματο μηχάνημα, μια καλημέρα στη καθαρίστρια και έφτασα. Το γραφείο μου θα είναι θολό σαν το βυθό στο Παραπόρτι με φουρτούνα. Δουλειά... όλη μέρα θα έχω στο μυαλό τον ήχο των κυμάτων.

Just a perfect day

Just a perfect day,
Drink Sangria in the park,
And then later, when it gets dark,
We go home. Just a perfect day,
Feed animals in the zoo
Then later, a movie, too,
And then home. Lou Reed

Το πάνω χωριό όπως φαίνεται από την φάρμα της Άννας. Ήταν απόγευμα και ο ήλιος έχει πυρώσει τα σπίτια, τα έχει σχεδόν εξαφανίσει. Ήταν ήσυχα, που και που ακούγαμε μια φωνή ή το γάβγισμα ενός σκύλου. Έτρωγα γλυκό του κουταλιού. H Άννα μιλούσε, απαντούσε στις ερωτήσεις μου, τάιζε τα ζώα, σκούπιζε τα τσιμέντα. Γελούσαμε και οι δυο, το γέλιο μας αντηχούσε στο μικρό λόφο, ξάφνιαζε τα ζώα, έκανε τα σκυλιά να γαβγίζουν. Γύρισα σπίτι κρατώντας ένα καλάθι, ετσι όπως γυρνούσε από τις Σκάφες (το brand name της φάρμας) ο θείος Διαμαντής, η θεία Μαρουλιώ... Ήταν ένα καταπληκτικό απόγευμα!

Η γαζέλα των μπαξέδων

Φυσικά είναι εύκολο να αναγνωρίσετε την λιγερόκορμη κοπέλα στην πρώτη γραμμή. Ήταν καταπληκτική σε όλα τα αγωνίσματα. Έτρεχε σαν βολίδα, ήταν πρώτη σε όλα τα αγωνίσματα τότε που ο στίβος ήταν σκέτο τσιμέντο και το σκάμμα ποταμίσια άμμος με χοχλάκια. Όχι πείτε μου ποιος-α την προλάβαινε με παπούτσι ελβιέλα όταν έτρεχε ίσα κάτω τον ποταμό; Τα παιδιά της κληρονόμησαν το ταλέντο της στους δρόμους ταχύτητας (ακόμη τρέμω από τα τρεχαλητά τους!) Ποια Χαλκιά και Δεβετζή τούτη δω θα τις έσκιζε όλες! Αλήθεια γειτόνισσα πως και δεν πήγες στο Πεκίνο; Έχω όμως και άλλη μια ερώτηση: ποια είναι η κοπέλα ακριβώς πίσω της;

Την Κυριακή 24 Αυγούστου στο Δημοτικό Σχολείο Λειβαδίων Άνδρου στις 18.30 θα πραγματοποιηθεί η 2η ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Εθελοντών δασοπυροσβεστών Άνδρου.

Ετήσιος Χορός Πολιτιστικού συλλόγου

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε ο ετήσιος χορός του Πολιτιστικού Συλλόγου Λειβαδίων. Οι Λειβαδιανοί ξεφάντωσαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες! Φωτογραφίες από τον χορό εδω

Η επόμενη μέρα της Blogοσυνάντησης

Χθες έγινε η συνάντηση του blog, ήταν μεγαλύτερη σε πλήθος από αυτό που περίμενα (30 στο τραπέζι και αρκετοί στα τριγύρω) Περάσαμε ωραία, περιμένω και τα δικά σας σχόλια όπως πάντα φυσικά! Η Καψοράχη χθες είχε γενέθλια το σκέφτηκα κάπως αργά και η Κούλα έτρεχε να βρει τούρτα. Φυσικά βρήκε. Ανέβασα αρκετές φωτογραφίες περιμένω και τις δικές σας. Στις εκπλήξεις τώρα: έμαθα την Γαρουφαλιά που εκτός ότι με ξέρει από παιδί είναι και σόι μου! (Χρόνια πολλά) ο Πελοπας κέρασε μπύρες και η Λαμπίρη & Co. πέταξε ένα φάκελο με 30 ευρώ στη πόρτα του μαγαζιού κέρασμα για την blogσυνάντηση, ο Σαργός έβγαλε σε κλήρωση 5 κιλά ψάρια... Η συνέχεια απόψε το βράδυ στο χορό του συλλόγου.
The most beautiful sound I ever heard: Maria
Χρόνια πολλά στις Μαρίες, Παναγιώτες, στους Παναγώτιδες και σε όσους γιορτάζουν σήμερα! Μεγάλη η Χάρη Της και του χρόνου! Περισσότερες φωτογραφίες εδω

Blogοσυνάντηση!

Σήμερα βράδυ και ώρα 9.30 θα μαζευτούμε στο μαγαζί του Στέφανου και της Φωφώς (Γεύσεις με θέα), ας πούμε πως είναι μια άτυπη συνάντηση του blog. (οι κανονικές συναντήσεις θέλουν οργάνωση και προσωπικά ούτε το μπάνιο μου στη θάλασσα δεν μπορώ να προγραμματίσω) Όσοι πιστοί προσέλθετε, αν μαζευτούμε πολλοί θα έχει πλάκα, αν είμαστε λίγοι... η Καψοράχη... θα πικραθεί και εγω θα κλαίω!

Αρχοντας ενας και... Ψαρρός!

Χθες το βράδυ ο ξάδελφος Ρούλης και η ξαδέλφη Πόπη μας είχαν τραπέζι στου Γούναρη, τράβηξα αμέτρητες φωτογραφίες έλα ντα που μόνο ο Νικολός μου βγήκε αγέρωχος! Συγνώμη Ρούλη, αλλά τον Ψαρρό τον κυνηγούσα καιρό, στο τραπέζι το δικό σου βάζω φάτσα κάρτα τον Ψαρρό! Άλλες φωτογραφίες από το τραπέζι εδώ
Ψαρρέ να είσαι πάντα καλά και... θεόμουρλος!

Η απέραντη μοναξιά μιας καρέκλας

Μια καρέκλα μόνη στο πιο πολυσύχναστο μέρος της αγοράς, μπροστά στο Αρχαιολογικό μουσείο, μια καρέκλα ξέμπαρκη πάνω στις πλάκες... μπορείτε να βρείτε το λόγο που είναι εκεί σήμερα το μεσημέρι προπαραμονή της Παναγίας με το νησί να βουλιάζει από κόσμο;
Πολύ χαίρομαι για τις πρωτότυπες απαντήσεις που δώσετε. Κλείστε για ένα δεύτερο τα μάτια: οι πλάκες σιγά - σιγά την "κάνουν" στη θέση τους μπαίνουν καρέκλες, όσο πιάνει το μάτι από τα ταξί μέχρι το μουσείο καρέκλες παντού, ξύλινες, πλαστικές, χρωματιστές, σιδερένιες. Ο κόσμος προχωρά ανάμεσα τους σα να μην συμβαίνει τίποτα, το βράδυ παρέες παιδιών κουβεντιάζουν γύρω από τις καρέκλες, το πρωί τα γεροντάκια ξεκουράζουν τα πονεμένα πόδια τους. Οι εποχές διαδέχονται η μια την άλλη και οι καρέκλες εκεί. Πως σας φαίνεται; Μια συνήθεια άλλωστε δεν είναι όλα; (όπως μου έλεγε ένας φίλος πριν από μέρες "αυτοί που έβαλαν τις πλάκες ήταν άρχοντες και θέλανε να περπατούν στα μάρμαρα, όχι σαν και εμάς.." δείτε επίσης το στενό στη διπλανή φωτογραφία που μας έστειλε ο Alectoris Chukar, η Μίκα Σ. το έκανε να λάμπει! Αυτά! )

Χθες το βράδυ κουντουρντίσαμε!

Είναι παράδοση ανάμεσα στις Λειβαδιανές κυρίες συχνά - πυκνά να καλούν κόσμο στα σπίτια τους για καφέ. Μια τέτοια συνάντηση είχε χθες η Άννα. Στο σπίτι της, σαν παιδί, έχω παίξει πολύ και έχω φάει επίσης πολύ μιας και η θεία Μαρουλιώ δεν είχε ταίρι στην κουβαρντοσύνη και στην περιποίηση. Η Άννα λοιπόν "είχε να πάρει" και συνέχισε επάξια την παράδοση. Μαζί με Κουτρουλό μετά θα πηγαίναμε στο τραπέζι του Ρούλη και της Πόπης. Ανακαστικά "τσιμπάγαμε ελαφρώς" τις πιατέλες που περιφέρανε η Μαριλή, Μαντούλα, Μαρία και οι οποίες βγαίνανε εναλλάξ: αλμυρές - γλυκές. Στα πρωτότυπα εδέσματα ξεχώρισα το αλμυρό σκάκι. Στην παρέα υπήρχαν κάποιες κυρίες που μετά από πολύ κουβέντα και φυσικά πολύ γέλιο βρεθήκαμε συγγενείς (τι περίεργο!) μιας και ήταν Γαλανούδενες! Έτσι γλυκά και συμπαθητικά με το Κουτρουλό αφήσαμε τις κυρίες για να βρούμε τον κύριο! Ο Ρούλης είναι από μόνος του ένας ολόκληρος θίασος σκεφθείτε τι έγινε όταν προστέθηκε στην παρέα και ο ανιψιός Λωνίδης Μπέης με την γυναίκα του. Τα γέλια μας πρέπει να ακούστηκαν στους Κατακαλαίους. Το μαγαζί ήταν γεμάτο Αντριώτες (και μάλιστα Αμερικάνους) Με τον Ρούλη πάντως συμβαίνει το εξής: επειδή οι ατάκες του είναι καταιγιστικές την άλλη μέρα απλώς μένει η πολύ ευχάριστη ανάμνηση της συνάντησης, δηλαδή από τα πολλά που λέει "ο στόμας" του δεν θυμάμαι τίποτα! Χθες το βράδυ πάντως, κουντουρντίσαμε! Φωτογραφίες εδω

Φυσά νοτιάς, φυσά βοριάς

Κάθε καλοκαίρι χαλώ 2 μπουκάλια αντηλιακό, φέτος ούτε μισό δεν έχω ξοδέψει. Θα επιστρέψω στην Αθήνα πιο άσπρη απ' ότι ήρθα. Χθες πήγα με την Κούλα στα Γυάλια. Μετά το μπάνιο βγήκαμε να λιαστούμε στις πέτρες, μέσα σε 5 λεπτά από την άμμο ήμασταν αλευρωμένες, έτοιμες για το τηγάνι της Φραγκούλας! Μα είναι μπάνια αυτά; πιο πολύ φασαρία και κακό από απόλαυση. Αλλά ας μην γκρινιάζω... στην Αντρο είμαι κι όλα έχουν την χάρη τους ακόμα και όταν ο αέρας κάνει κουρέλια τους μπερντέδες και πετά κάτω τις γλάστρες. Ολα ωραία! Μονάχα ο Σαργός δεν παίρνει χαμπάρι, με όλους τους καιρούς μαζεύει ψάρια! Βρε Σαργέ μπας είσαι φακίρης ψαριών; Ψάρια, φωτογραφία Σαργός

Διάφανα γαλάζια νερά

"Κολύμπησα στο κρύο, κρυστάλλινο νερό, πέταξα βότσαλα και ξάπλωσα στον ήλιο. Υπήρχε το απειροελάχιστο αγκάλισμα του διάφανου γαλάζιου νερού στις πέτρες, τα υπομονετικά δέντρα, οι μυριάδες δυναμομηχανές των εντόμων και το απέραντο τοπίο της σιωπής. Αποκοιμήθηκα κάτω από τη λεπτή σκιά του πεύκου, στη διαχρονικότητα, στην απόλυτη απόσταξη της άγριας Ελλάδας" Τζων Φάουλς Η Ελληνική εμπειρία

Ένα βιβλίο που διάβαζα το 1997 και το θυμήθηκα χθες όταν έκανα βουτιές με τον ανιψιό μου στην παραλία του Αγίου Πέτρου.

Πότε θα κάνει ξαστεριά, πότε θα κολυμπήσω;

Στην αρχή μ' άρεσε ο κρύος Αντριώτικος καιρός, τώρα όμως έχει αρχίσει και μου την δίνει. Θέλω να κολυμπήσω, θέλω να απλώσω στην καυτή άμμο την ψάθα, θέλω να αποκτήσω μαύρο χρώμα εξωτικό. Πότε θα γίνουν όλα αυτά; Οι μέρες κυλούν! Ας κλείσει κάποιος τον ανεμιστήρα, να σταματήσει να φυσά. Ευτυχώς σήμερα το βράδυ θα πάμε στον σύλλογο και θα περάσουμε καλά!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Σήμερα 7:30 το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί η Ετήσια Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Λειβαδίων, στην αίθουσα του συλλόγου. Μετά το πέρας της Γενικής Συνελεύσεως θα προσφερθεί κρασί με σπιτικούς μεζέδες από τις κυρίες του χωριού.

ΑΦΙΞΕΙΣ: (επειδή το δίκτυο πληροφοριών λόγω καλοκαιρινής ραστώνης είναι μπάχαλο), βρε Καψοράχη μπας και ήρθες ή ακόμη αναρωτιέσαι: "να μπω ή να μη μπω"

Πάμε Χαβάη που έχει κύμα

Αυτό το κύμα είναι στον Ομιλο στη baby πλαζ του Νειμποριού, στην ίδια παραλία που ο Κακλαμανάκης έμαθε να "περπατά" πάνω στα κύματα, την μικρή που αγκαλιάζει σφικτά τη μάνα της από δελφίνι και πάνω την κόβω. It's a pity Καλό μήνα σε όλους!