

"Μια φωτοβολίδα μες στη νύχτα σκάει
κι η καρδιά μου σπάει μες στο φως σε είδα"
Πάσχα 2007. Φωτογραφίες konstantinos

Πολλά σοβαρά είπαμε, ας πούμε και κάτι αστείο. Είναι παλιό, είναι κλασικό, κάθε φορά που το διαβάζω γελώ… σας το αφιερώνω, μαζί με ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί με τα σχόλια σας κάνατε το blog ζωηρό, ευχάριστο και super!
Οταν πήγαινα στο σχολείο οι γιορτές και οι εκδηλώσεις δεν μ' άρεσαν καθόλου. Μου έφερναν μια νευρικότητα, φοβόμουν μήπως μπερδέψω τα λόγια μου στο ποίημα και με κοροϊδεύουν οι φίλες μου. Φαίνεται από το σφιγμένο ύφος μου στη φωτογραφία, δίπλα η Βούλα κοιτά το κενό βαριεστημένα και μόνο η Καψοράχη αγέρωχη, στητή τραγουδά τον παιάνα. Εχει πάρει πάνω της την παράσταση, πρωταγωνίστρια σωστή! Αλλη κλάση! Φωτογραφία Χάλαρης (ο Πηλίκας ήταν το '50, εδώ είμαστε κοντά στο '70, προχθές δηλαδή!)



Το απόγευμα της αποκριάς έβγαιναν τα πιτσιρίκια "ντυμένα" χωρίς όμως να έχουν καλυμμένα με μάσκες τα πρόσωπα τους. Αυτοί ήταν οι φανεροί μουσκάροι. Το βράδυ έβγαιναν οι κρυφοί, το κόλπο ήταν βέβαια να μην σε αναγνωρίσουν. Να ξεγελάσουν δηλαδή όσους συναντούσαν. Πρωταθλητής, απ’ όσα έχω ακούσει ήταν ο Ρούλης