Ένα Θέατρο γεννιέται
Οταν ο Αλκιβιάδης Τάττος μου είπε να πάω στον Αγιασμό του Θεάτρου ο μήνας είχε πρώτη Αυγούστου και η μέρα ήταν Παρασκευή. Το διάρραχο κάτω από το Δημαρχείο είχε γίνει εργοτάξιο και οι εργάτες δούλευαν πυρετωδώς. Πάνω σε ένα τραπέζι από μαδέρια ο παπά Γιάννης έβαλε ένα λευκό πανί και ξεκίνησε τον αγιασμό. Ήταν εκεί ο Νίκος Θεολόγος, ο Γιάννης Γλυνός, αρκετοί σύμβουλοι, οι αρχιτεκτόνες Κούλα Κονδυλάτου, Κώστας Λούκος, ο εργολάβος Γιάννης Ψαρρός. Δήμαρχος τότε ήταν ο Θεοδόσης Σουσούδης, στον αγιασμό τον εκπροσωπούσε ο Χρήστος Βουραζέρης. Ο Γλυνός έβγαλε ένα σύντομο ουσιαστικό λόγο, (σπάνιο χάρισμα που η φύση απλόχερα τον είχε προικίσει, δυστυχώς χωρίς να του δώσει πολλά χρόνια) Φυσούσε μελτέμι και έτσι όπως περπατούσα στα χώματα ούτε που μου πέρασε από το μυαλό τι επρόκειτο να ζήσω στον ίδιο χώρο τα επόμενα χρόνια.
Μπορείτε να διαβάστε τη σχετική ανάρτηση: Αγιασμός για την έναρξη της κατασκευής του Ανοιχτού θέατρου Χώρας Άνδρου εδώ: androslivadia.blogspot.com/2014/08
Ένα Φεστιβάλ ανατέλλει
Μετά τον Αγιασμό πέρασε ένα καλοκαίρι μέχρι την 1η Αυγούστου 2015 που έκανε την έναρξη το Φεστιβάλ Άνδρου με μια συναυλία σταθμό από άποψη προσέλευσης και παλμού του κόσμου: Φίλιππος Πλιάτσικας – Γιάννης Μηλιώκας. Ανάμεσα στον Αύγουστο του 2014 έως τον Αύγουστο του 2015 συναντήθηκε ο Τάττος με τον Βούλγαρη, η Κονδυλάτου με την Καβαλλάρη (η σειρά είναι τυχαία) και εγένετο Φεστιβάλ! Αυτή η ομάδα "έστησε" το Φεστιβάλ και το "τρέχει" μέχρι σήμερα με την επιτυχία που όλοι γνωρίζουμε. Γύρω από αυτή την τετράδα έχουν προστεθεί πολλά Αντριωτάκια που σπουδάζουν, που βγάζουν χαρτζιλίκι και που μαθαίνουν λίγο πριν το τέλος των σπουδών τους πως είναι στις δουλειές.
Ένα φεστιβάλ είναι λίγο, δύο-τρία, δεν φτάνουν, τέσσερα-πέντε δεν τα λες αρκετά όμως επτά χρονιές είναι ένα ικανοποιητικό νούμερο για να κοιτάξεις λίγο πίσω, να κάνεις έναν μικρό απολογισμό, να πεις: τελικά άξιζε τον κόπο! Τελικά κύριε Αλκιβιάδη είχες μια εξαιρετική ιδέα!
Μια παρέα μεγαλώνει
Από την πρώτη μέρα το Φεστιβάλ αγκαλιάστηκε θερμά, φτιάχτηκαν παρέες εισιτήρια, συνεννοήσεις, αναγνωση κριτικών. Εγινε ένας πυρήνας θεατροφιλων, άνθρωποι που ίσως δεν είχαν ξαναδεί θέατρο με τα μαξιλαράκια στα χέρια περίμεναν να πιάσουν θέση στις κερκίδες. Για τις σπουδαίες παραστάσεις που έχουμε δει τόσα χρόνια δεν θα μιλήσω, μια ματιά στο παρελθόν φτάνει. (Δείτε εδώ) Οι καλύτεροι, οι πρώτοι των πρώτων πέρασαν από την Άνδρο και όσο να λέμε πως η Άνδρος μας είναι το κέντρο του κόσμου μας δεν λησμονούμε πως πρόκειται για ένα μικρό νησί.
Μια συνήθεια που έγινε κανόνας
Το Ανοιχτό Θέατρο διαθέτει ένα καταπληκτικό κυλικείο. Ετσι όπως έχουν μεγαλώσει τα δένδρα το καφέ του Θεατρου είναι ένας μικρός δροσερός παράδεισος. Γύρω από το κυλικείο έχει δημιουργηθεί μια άλλη "παρέα" αυτών που για κάποιους λόγους δεν βρήκαν εισητήριο, δεν μπόρεσαν, δεν πρόφτασαν, απολαμβάνουν το ποτό τους με τον απόηχο των δρώμενων του θεάτρου. Φυσικά μετά το τέλος της παράσταση και κάποιες φορές μέχρι αργά τα AnDrop, οι μπύρες, οι κουβέντες, τα πειράγματα, τα γέλια κλείνουν μια όμορφη βραδυά στο ταρατσάκι δίπλα στη σκηνή.
Το Ανοιχτό Θέατρο διαθέτει ένα καταπληκτικό κυλικείο. Ετσι όπως έχουν μεγαλώσει τα δένδρα το καφέ του Θεατρου είναι ένας μικρός δροσερός παράδεισος. Γύρω από το κυλικείο έχει δημιουργηθεί μια άλλη "παρέα" αυτών που για κάποιους λόγους δεν βρήκαν εισητήριο, δεν μπόρεσαν, δεν πρόφτασαν, απολαμβάνουν το ποτό τους με τον απόηχο των δρώμενων του θεάτρου. Φυσικά μετά το τέλος της παράσταση και κάποιες φορές μέχρι αργά τα AnDrop, οι μπύρες, οι κουβέντες, τα πειράγματα, τα γέλια κλείνουν μια όμορφη βραδυά στο ταρατσάκι δίπλα στη σκηνή.
Με τα δικά μου μάτια!
Μα είναι τόσο όμορφα όλα αυτά. Φυσικά! Διαβαστε αργά τις λέξεις:
καλοκαίρι, Άνδρος, καλό θέατρο, εξαιρετικές συναυλίες, παρέες, ποτάκια, κουβέντες...
ξέρετε κάτι καλύτερο;
Καλό μήνα, καλό Φεστιβάλ να έχουμε και να μην ξεχνάμε:
η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή!
Covid19 >>> ΠΡΟΣΟΧΗ>>> ΜΑΣΚΕΣ >>> ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου