Το Μέσα χωριό από ψηλά... από την Αγία Τριάδα... οι συστάδες των κυπαρισσιών, οι κεραμοσκεπές ανάμεσα στα δένδρα, οι μπαξέδες, ο πίδακας νερού που ποτίζει το καμπί του Κόχυλα, το χορτάρι που δεν το κουνάει ο αέρας, οι αποχρώσεις του πράσινου, το σταχτί χρώμα της γης... τα δένδρα, οι εμασιές, τα ντουβάρια, οι πέτρες... όλα είναι εδώ...
Το σπασμένο βιολί του κόσμου ακόμα ουρλιάζει
Στα νωπά σπαρμένα χωράφια η μέρα χαράζει
...
Νησιά ταξιδεύουν στον ήλιο, κανείς δε μιλάει
(διαβάστε τους αγγλικούς στίχους του τραγουδιού, έτσι για να γελάσει το χείλι π.χ. Soldiers dancing nights in empty taverns! Είναι βέβαιο πως το γέλιο έχει ρίζες στο δράμα... ίσως γιατί η ζωή καλπάζει και όλα τα αφήνει πίσω ακολουθώντας τα γρανάζια του σύμπαντος)
Έλα καλό απόγευμα στα όμορφα λιβάδια από την Συννεφιασμένη Νέα Υόρκη
ΑπάντησηΔιαγραφή