Λίγο μετά τη βασική προετοιμασία του πρωτοχρονιάτικου τραπεζιού, τον μπουνταντισμό, τις κατσαρόλες στα μάτια να καίνε, το φούρνο στο φουλ... ας κάνουμε μια παύση... ο θερμοσίφωνας ζεσταίνει το νερό (μπας και φύγουν από τα κορμιά οι μυρωδιές από τα φαγιά...) ας βυθιστούμε σε μια λα μινόρε θάλασσα! Να κάνουμε μπουρμπουλίθρες νοσταλγίας... Δεκαετία δεν αλλάζουμε; Ας πάμε κάποιες πίσω... 1976! (Αξέχαστη χρονιά!)
Η χαρά έχει μια τυραννία, σήμερα λόγω πρωτοχρονιάς δεν πρέπει ντε και καλά να είμαστε χαρούμενοι. Ο άνθρωπος, ο σοβαρός, ο ντεκλαρέ θέλει και τη θλίψη, θέλει και τη χαρά του! Οπως επίσης θέλει να ακροβατεί από θλίψη σε χαρά, δεν είναι "αγέλαστη η ζωή" σαν κύματα όλα η θάλασσα τα φέρνει!