Keep calm & eat fourtalia

Το καλοκαίρι με τα εθιμικά τραπεζώματα έφτασε. Φίλοι, συγγενείς από όλα τα μέρη της γης σμίγουμε σαν αιώνιοι έφηβοι στην Ανδρο μας. Τι τρώμε λοιπόν; Μα φυσικά κάτι  νόστιμο, απλό, παραδοσιακό Μια φουρτάλια! 

Γενικά: Φουρτάλια, Φρουτάλια, φουρταλίτσα όπως να την πεις η φουρτάλια είναι ένα εύκολο φαγητό μέχρι την στιγμή που πρέπει να τουμπάρει... και ακριβώς σ' εκείνο το σημείο θέλει λίγη εξάσκηση για να μην προσγειωθεί... στο πάτωμα. Μια τηγανιά πατάτες λοιπόν, με αυγά λουκάνικα, δυόσμο, τοποθετημένα σε ένα τηγάνι καψαλισμένο, παλιό, που να μην κολλά. Ο φρέσκος δυόσμος και τα ντόπια λουκάνικα κάνουν την διαφορά της φουρτάλιας από την ομελέτα. Οι ποσότητες, οι αναλογίες ποικίλουν, πάντως Αντριώτισσα μπορεί ακόμη και η ώρα 3 τα ξημερώματα να φτιάξει μια ωραιότατη φουρταλίτσα.

Για την φουρτάλια θα χρειαστούμε: 

—Πατάτες

—Αυγά

—Αλάτι

—Λάδι ή γλίνα

—Δυόσμο φρέσκο ψιλοκομμένο

—Λουκάνικα, λούζες κ.τ.λ. 

Η πατάτες, το τηγάνισμα: Πρώτα απ' όλα οι πατάτες πρέπει να είναι... πατάτες για φουρτάλια. Εδώ μετρά μόνη η εμπειρία. Δεν υπάρχει κανόνας, το μάτι "κόβει" και ξεχωρίζει τις σωστές! Οι πατάτες δεν πρέπει να τηγανιστούν, πρέπει αργά να "βράσουν" μέσα στο λιγοστό λάδι ή λίπος (γλίνα), μέχρι το χρώμα τους να γίνει ξανθό. Eστω και μια μόνο καμμένη πατάτα μπορεί να καταστρέψει την "όψη" της φουρτάλιας. Το ανακάτεμα να είναι τακτικό χωρίς βιασύνη. Το μάτι της κουζίνας σε χαμηλή ένταση, τ' αλάτι να μπει στις πατάτες και μόνο μια μικρή ποσότητα στ' αυγά. Όταν ρίξουμε τ' αυγά δυναμώνουμε λίγο τη φωτιά, κουνάμε το τηγάνι πέρα δώθε για στρωθεί ομιόμορφα το μείγμα. Το τηγάνι παίζει πολύ μεγάλη σημασία γιατί δεν πρέπει να κολλά... ούτε το νερό:! Επίσης πρέπει να είναι λίγο βαθουλό για να χωρά πολλές πατάτες!!! Μόνο όταν ροδίσει η πλευρά που ψήνεται την γυρνάμε γρήγορα, με μια κίνηση, χωρίς δισταγμό. Γερά καπακωμένη την γέρνουμε κάθετα για να στραγγίξει το λάδι. Οι πατάτες ενώ τυπικά τηγανίζονται δεν πρέπει να "κρατήσουν" πάνω τους πολύ λάδι. Στο τέλος και οι δύο μπάντες της πρέπει να έχουν το ίδιο ροδαλό χρώμα και ποτέ μα ποτέ ίχνη καψίματος. (η καμμένη πατάτα δεν κόβεται όμορφα) Μια όμορφη φουρτάλια την απολαμβάνουμε παρέα με τους φίλους μας, που έτσι κι αλλιώς θα την βρουν καταπληκτική, γιατί η αγάπη κάνει τις φουρτάλιες νόστιμες και η λατρεία της συντροφικότητας γαργαλά εξόχως συναρπαστικά τους ουρανίσκους μας. (Αυτά έγραφα το 2008, δείτε εδώ αλλά τα υποστηρίζω φανατικά και σήμερα) 

Συνοδευτικά: 

Τυριά: Αρμεξιά ή βολάκι. Σαλάτες εποχής: Μαρούλι με φρέσκο κρεμμυδάκι (ψιλοκομμένα όλα, όχι αυτές οι μοντερνιές που ολόκληρο το μαρούλι είναι κομμένο λες και πρόκειται να το φάει γάιδαρος) 

Ντοματοσαλάτα:  Ντομάτα από το Βιτάλι, στολισμένη με κάπαρη, αγγουράκια από το Βουνί, ρίγανη από τον Γερακώνα, κρεμμύδια Αντριώτικα. 

Οι παραλλαγές της φουρτάλιας:

— Η κλασική πατατοφουρτάλια με λουκάνικα και λούζες.

— Κολοκυθοφουρτάλια (κολοκύθια, πατάτες)

— Κουκοφουρτάλια (κουκιά φρέσκα, μυρωδικά, κρεμμύδια)

— Χορτοφουρτάλια (διάφορα χόρτα, μυρωδικά, κρεμμύδια)

— Κρεμμυδοφουρτάλια (κρεμμύδια, μυρωδικά)

H μάνα μου το συνήθιζε να κάνει μια φουρταλίτσα με αντεράκια αρνίσια που ήταν νοστιμότατη. (σαν σφουγγάτο)

Φρουτάλια ή φουρτάλια Παραδοσιακή κυκλαδίτικη συνταγή. Παχιά ομελέτα με λουκάνικα από την Άνδρο και πατάτες κομμένες σε ροδέλες.

Καλή σας όρεξη... Keep calm & eat fourtalia... Άνδρος... τις εστί...