Η Ανδρος του '70 με τα μάτια της Μαρίνας Καραγάτση

Για τους γεννημένους πριν το '70 οι φωτογραφίες αυτές είναι ένα νοσταλγικό ταξίδι στα χρόνια της ξεγνοιασιάς. Απίστευτα εκφραστικές εικόνες, μάθημα αφαίρεσης για πολλούς σημερινούς επίδοξους φωτογράφους. Τα φιλμ άλλωστε τότε "επέβαλαν" οικονομία στις πόζες. Το πάτημα του κλείστρου γινότανε με μεγάλη φειδώ και μόνο όταν το κάδρο ήταν άψογο. Ανεξάρτητα από τις τεχνικές ευκολίες, σ' όλες τις εποχές πρέπει να έχει κανείς το "χάρισμα", εκείνη την "πνοή τ' ονείρου" που μεταμορφώνει τ' απλό σε τέχνη, όπως η κ. Μαρίνα Καραγάτση... Ξεχασμένα πρόσωπα, όμορφες άγριες φάτσες, χωράφια, ξερολιθιές, σοκάκια, σπίτια με λιγοστά αντικείμενα*, άδειοι χώροι και παιδιά με την έξαψη της νιότης στα μάτια. Ασβέστες που καίνε στο φως του καλοκαιριού, που έτσι δα ν' αγγίξεις το χαρτί νιώθεις την κάψα τους. Ολα μοναδικά, ξεχωριστά, κανένα ίδιο με το άλλο... χρόνια πολλά πριν η παγκοσμιοποίηση επιβάλει την μονότονη ομοιομορφία της ακόμη και στα βλέμματα μας. Εξαιρετικό!

Μια παρέα κοριτσιών, ανάμεσα τους η Ρένα Αμωράτη (6η από αριστερά)

Τις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στην ταβέρνα - εστιατόριο Σκαλάκια Το λεύκωμα πωλείται στα βιβλιοπωλεία του νησιού. Εκδόσεις ΑΓΡΑ
* Βέβαια εκείνη η εποχή δεν ήταν "άσπιλη" απλά "εμείς" ήμασταν νέοι και αυτό από μόνο του πλέκει μύθους.