Φωτογραφία: Ελσα
Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε Καίσαρ να σε σώσει
Κάτι που πάντα βρίσκεται σε αιώνια εναλλαγή
Κάτι που σκίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων
Και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατελείωτη γη
Κάτι που θα ‘κανε γοργά να φύγει το κοράκι
Που του γραφείου σου πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά
Να φύγει κράζοντας βραχνά χτυπώντας τα φτερά του
Προς κάποια ακατοίκητη κοιλάδα του νοτιά
*Γράμμα σ' έναν ποιητή, Νίκος Καββαδίας
Χτὲς βράδυ δὲν κοιμήθηκαν καθόλου τὰ παιδιά. Εἴχανε κλείσει ἕνα σωρὸ τζιτζίκια στὸ κουτὶ τῶν μολυβιῶν, καὶ τὰ τζιτζίκια τραγουδοῦσαν κάτου ἀπ᾿ τὸ προσκεφάλι τους ἕνα τραγούδι ποὺ τὸ ξέραν τὰ παιδιὰ ἀπὸ πάντα καὶ τὸ ξεχνοῦσαν μὲ τὸν ἥλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρυσὰ βατράχια κάθονταν στὶς ἄκρες τῶν ποδιῶν χωρὶς νὰ βλέπουν στὰ νερὰ τὴ σκιά τους. κι ἤτανε σὰν ἀγάλματα μικρὰ τῆς ἐρημιᾶς καὶ τῆς γαλήνης.
Τότε τὸ φεγγάρι σκόνταψε στὶς ἰτιὲς κι ἔπεσε στὸ πυκνὸ χορτάρι.
Μεγάλο σούσουρο ἔγινε στὰ φύλλα.
Τρέξανε τὰ παιδιά, πῆραν στὰ παχουλά τους χέρια τὸ φεγγάρι κι ὅλη τη νύχτα παίζανε στὸν κάμπο.
Τώρα τὰ χέρια τους εἶναι χρυσά, τὰ πόδια τους χρυσά, κι ὅπου πατοῦν ἀφήνουνε κάτι μικρὰ φεγγάρια στὸ νοτισμένο χῶμα. Μά, εὐτυχῶς, οἱ μεγάλοι ποὺ ξέρουν πολλά, δὲν καλοβλέπουν. Μονάχα οἱ μάνες κάτι ὑποψιάστηκαν.
Γι᾿ αὐτὸ τὰ παιδιὰ κρύβουνε τὰ χρυσωμένα χέρια τους στὶς ἄδειες τσέπες, μὴν τὰ μαλώσει ἡ μάνα τους ποὺ ὅλη τη νύχτα παίζανε κρυφὰ μὲ τὸ φεγγάρι.
και εγω σας τραταρω λιγο Ριτσο για πρωινο....γιατι ετουτη η μερα πρεπει να ξεκινησει ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ....
πολυ καλημερα σας!
http://www.youtube.com/watch?v=NxN96eq692I&feature=related
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Φωτόδεντρο και η δέκατη τέταρτη ομορφιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ΄ ένα τίποτα έζησα
Μονάχα οι λέξεις δε μου αρκούσανε
Σ΄ ενός περάσματος αέρα
ξεγνέθοντας απόκοσμη φωνή τ΄ αυτιά μου
φχιά
φχιού φχιού
εσκαρφίστηκα τα μύρια όσα
Τι γυαλόπετρες φούχτες
τι καλάθια φρέσκες μέλισσες και σταμνιά φουσκωτά όπου
άκουγες ββββ να σου βροντάει ο αιχμάλωτος αέρας.
Κάτι
Κάτι δαιμονικό μα που να πιάνεται σαν σε δίχτυ στο σχήμα του Αρχαγγέλου
Παραλαλούσα κι έτρεχα
Έφτασα κι αποτύπωνα τα κύματα στην ακοή απ΄ τη γλώσσα
-Ε καβάκια μαύρα, φώναζα, κι εσείς γαλάζια δέντρα τι ξέρετε από μένα;
-Θόη θόη θμος
- Ε; Τι;
- Αρίηω ηθύμως θμος
- Δεν άκουσα τι πράγμα;
- Θμος θμος άδυσος
Ώσπου τέλος ένιωσα
κι ας πα΄ να μ΄ έλεγαν τρελό
πως από ΄να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος
Οδυσσέας Ελύτης
Καλημέρα και από μένα ,,,
Μήπως με την ποίηση καταφέρουμε να ξορκίσουμε το κακό και γαληνέψει η ψυχούλα μας ...
Εγω δεν τα παω καλα με τα ποιήματα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία διδακτική ιστορία: Ο γαϊδαράκος…
http://pinnokio.blogspot.com/2011/07/blog-post_21.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FdpPhW+%28Pinnokio%29
Καλημερα σας!
Και συμφωνώ πολύ με το παρα πάνω...ποτέ δεν πρόκειται να τους ευχαριστείσεις όλους....
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφα όλα...
ΜΟΥΣΩΝΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρελός Μουσώνας ράγισε μεσονυχτίς τα ρέλια.
Στο χέρι σου χλωρό κλαρί, χαρτί κι ένα φτερό.
Τέσσεροι κάμανε καιροί τα ρούχα σου κουρέλια.
Να σε σκεπάσω θέλησα, γλιστράς και δε μπορώ.
Κοράλλι ο κατραμόκωλος βαστάει να σε φιλέψει.
Γιατί μπήγεις τα νύχια σου στη σάπια κουπαστή;
Είν' ένα φάδι αθώρητο και μου μποδάει τη βλέψη.
Γαλάζιο βλέπω μοναχά, γαλάζιο και σταχτί.
Παρακαλώ σε κάθησε να ξημερώσει κάπως.
Χρώμα να βρώ, το πράσινο και τίντες μυστικές.
Κι απέ, το θρύλο να σου πω που μου 'πε μαύρος κάπος
τη νύχτα που μας έγλειφε φωτιά στο Μαρακές.
Ακόμη ξέρω τον αρχαίο σκοπό του Μινικάπε,
τη φοινικιά που ζωντανή θρηνεί στο Παραμέ.
Μα ένα πουλί μου μύνησε πως κάποιος άλλος σ' τα 'πε
κάποιος , που ξέρει να ιστορά καλύτερα από με.
Κάματος είναι που μιλά στενόχωρα και κάψα.
Πεισματική, και πέταξες χαρτί,φτερό,κλαδί,
όμως δεν είμαστε παιδιά να πιάσουμε την κλάψα.
Τι θά 'δινα - ''Πάψε, Σεβάχ'' - για να 'μουνα παιδί!
Αυγή, ποιός δαίμονας Ινδός σου μόλεψε το χρώμα;
Γυρίζει ο ναύτης τον τροχό κι ο γύφτος τη φωτιά.
Και μεις, που κάμαμε πετσί την καραβίσια βρώμα,
στο πόρτο θα κερδίσουμε και πάλι στα χαρτιά.
Ινδικός Ωκεανός 1951
Νίκος Καββαδίας
τωρα εγω γιατρε πρεπει να χαρω?
ΑπάντησηΔιαγραφήμε ξαναδανεισαν λεει,θα το πληρωνω αλλα 30 χρονια λεει,θα πουλησω τα ασημικα λεει,θα ερθουν ξενες τραπεζες και θα αγορασουν τις δικες μας λεει,ισως και τα πετρελαια μας (??) λεει,αγορασαμε χρονο λεει,ειμαστε το πειραμα της ευρωζωνης λεει.....τα κερατα μας λεει!
πειραζει που εγω εξακολουθω να αισθανομαι μαλακας?....και μαλιστα ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ!..τουλαχιστον να ειχα φαει κατιτις και εγω........
ΕΤΣΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΨΟΡΑΧΗ.Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΜΩΣ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ??ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΕΛΛΑΔΑ,ΤΙΣ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ.Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΕΓΓΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ 3ΧΡΟΝΩΝ ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ 27 Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΧΡΩΣΤΑΕΙ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή