Αυτό το μεσημέρι σε θυμήθηκα
ανάμεσα στις φυλλωσιές, τα στάχυα και τον ουρανό
γιατί ήσουν άγγιγμα της θάλασσας που θά 'ρθει
απ’ τα παράθυρα να σχίσει τη σιωπή, να αιχμαλωτίσει
το φως, μα συλλογίστηκα
όλα είναι στάχτη
Αυτό το απόγευμα, καθώς
κατέβαινα στις ξύλινες εξέδρες και στους κήπους
που πλάγιαζαν σμίγοντας με τον ήλιο, σε κατάλαβα
σελίδες άγραφες, κλειστά τετράδια να μου απλώνεις
κι όλο να στήνεις σκαλωσιές, δε μίλησα
όλα είναι στάχτη
Αυτό το βράδυ που ο αέρας γέμισε
ψιθυρισμούς της θάλασσας στον τσιμεντένιο εξώστη
στην έξαρση της ομορφιάς με αποδεκάτισες
με μια βραχνή κορνέτα, δε σταμάτησα
θα γίνεις στάχτη
Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου: Στάχτη του καλοκαιριού, συλλογή:
Ο θάνατος του Μύρωνα - Ο δύσκολος θάνατος (Νεφέλη, 2007)
-
Μέρες στριφογυρνάει στο μυαλό, είναι από τα πιο αγαπημένα. Το έχω μόνιμα στην τσάντα μου σε ένα χιλιοδιπλωμένο Α4 με μεγάλους χαρακτήρες. Το διαβάζω συχνά μέσα στο μετρό. Κάθε φορά βρίσκω και κάτι άλλο που με συγκινεί. Τα ποιήματα είναι σαν την θάλασσα δεν στερεύουν ποτέ. Ενώ είναι πικρά μελαγχολικό έχει και μια κρυφή χαρά. Δεν μπορούσα να μην το μοιραστώ μαζί σας (αν και νομίζω πως έχω ξαναβάλει την πρώτη στροφή, έχω εμμονές τι να κάνουμε) Καλημέρα, κουράγιο, Πέμπτη σήμερα!!!
Καλημέεεεεεεεεεερα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλάτε σήμερα έχουμε σοκολατίνες και μιλφειγ!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Τζιβαέρι. Σήμερα που δεν έχει γλυκό, δεν έρχεται κανείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΓΓΕΛΙΕΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιατιθεται απογνωσις
εις αριστην κατασταση
και ευρυχωρο αδιεξοδο σε τιμες ευκαιριας
Ανεκμεταλευτο και ευκαρπο
εδαφος πωλειται
ελλειψει τυχης και διαθεσης
Και χρονος
ανεκμεταλευτος εντελως
Πληροφοριαι: Αδιεξοδον
Ωρα: Πασα
Κικι Δημουλα....
Η δικη μου εμμονη αφεντικουλι....
Κλαηνερα σε ολους και ολες!
η δικη μου ε
και φυσικα η κλαηνερα....ηταν καλημερα!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήετσι γελιοποιηται ενα ποιημα!!........τρομαρα μου!
Οχι καλέ,εδώ είμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και σήμερα κερνάμε ΣΟΥΜΑΔΑ!
To αφεντικούλι το έπιασε η άνοιξη νομίζω.χιχιχι
Κι εγώ να ψάχνω μια αρχή….!
ΑπάντησηΔιαγραφή....Στον ουρανό πετούνε τα πουλιά….,
πράσινος ντύνεται ο κάμπος….,
και η δική μου η καρδιά
καμένο δάσος είναι σάμπως….!
Κάποτε φώλιαζαν εκεί
χαρές -- πουλιά….. και τραγουδούσαν….,
σπίρτα τα λάθη σου αναμμένα….,
εκεί ριγμένα….,
φωτιά της άναψαν…..
και πάει στα χαμένα….,
κι ο ουρανός δεν έβρεξε βροχή,
τότε, για μένα….!
Γύρω ζευγάρια είναι σ’ αγκαλιά….,
λες, κάνουν βόλτα σε ‘’Ιθάκη’’….,
κι εγώ να ψάχνω μια αρχή
μες στης αγάπης μας τη στάχτη….!.....
Γεια….: Αλέξανδρος Ζήβας,
URL : www.alexandros-zivas.gr
….: αποκαλυπτικές ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ όλων των αποκωδικοποιητέων…..
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΦΕΝΤΙΚΟΥΛΗ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ .... ΟΜΟΡΦΗ ΕΜΜΟΝΗ ...
Οι εμμονές ποτέ δεν είναι όμορφες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες η ανάρτηση ήταν πολύ γλυκεία, σήμερα είπα να την πικράνω λίγο. Έτσι όπως το πάω αύριο πρέπει να βάλω κάτι αλμυρό... Στο φαί δηλαδή πάλι! Χε, χε
ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΕΛΕΓΕ "ΟΙ ΕΜΜΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ... "
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύφ!΄Επηξα ένα μικρό διάλειμμα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως πάει;
ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θάνατό μας χρειάζεται η άμετρη γύρω φύση
και τον ζητούν τα πορφυρά στόματα των ανθών.
Αν έρθει πάλιν η άνοιξη, πάλι θα μας αφήσει,
κι ύστερα πια μήτε σκιές δεν είμεθα σκιών.
Το θάνατο μας καρτερεί το λαμπρό φως του ήλιου.
Τέτοια θα δούμε ακόμη μια δύση θριαμβική,
κι ύστερα φεύγουμεν από τα βράδια του Απριλίου,
στα σκοτεινά πηγαίνοντας βασίλεια πέρα κει.
Μόνο μπορεί να μείνουνε κατόπι μας οι στίχοι
δέκα μονάχα στίχοι μας να μείνουνε, καθώς
τα περιστέρια που σκορπούν οιναυαγοί στην τύχη,
κι όταν φέρουν το μήνυμα δεν είναι πια καιρός
Κ.ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
Αυτη ειναι η δικη μου εμμονη.
Σαν μαθητρα,το εγραφα παντα στην πρωτη σελιδα του προχειρου τετραδιου,οταν ταξιδευα ηταν παντα κολλημενο στον τοιχο της καμπινας και τωρα πια ειναι γραμμενο σε ενα χαρτακι τοσο δα μικρο φυλλαγμενο μεσα στο πορτοφολι μου.
Καλημερααααα!!!!
Αισθάνομαι πολύ πεζή,ποτέ δεν είχα εμμονές με ποιήματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο με...συναισθήματα!
ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΠΙΣΗΣ ΚΟΥΤΡΟΥΛΑΚΙ ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο παρακάτω blog διάβασα κάτι για τα συναισθήματα που μου άρεσε πολύ σας πρότεινα να το διαβάσετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://liketobite.blogspot.com/2007/10/blog-post_26.html
Ευτυχώς Κορίνα γιατί είχα αρχίσει να αισθάνομαι μόνη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΟΒΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μου άρεσε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΕΛΕΙΟ ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ΄αρέσει και αυτό πού λέει"Γιατί κάπου πρέπει να τα λέω"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΧΟΡΤΑΙΝΩ ...
ΑπάντησηΔιαγραφήρε κοριτσια...οταν μου λετε να διαβασω κατι καπου οταν προσπαθω να το μεταφερω 9 στις 10 φορες δεν με βαζει...τι κανω στραβα?
ΑπάντησηΔιαγραφήCOPY PASTE ΚΑΝΕΙΣ ΑΔΕΛΦΗ ΚΑΙ ENTER
ΑπάντησηΔιαγραφήοκ ! το διαβασα...πραγματικα ωραιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω γιατρε....και δασκαλε!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΚΟΥΒΑΛΑΜΕ ΠΑΝΩ ΜΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΗΜΕΡΑ ΝΟΙΩΘΩ ΣΑ ΝΑ ΑΙΩΡΟΥΜΑΙ ΣΤΟ ΒΥΘΟ, ΠΑΡΑΞΕΝΟ,Ε;
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΕΙ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΛΛΩΝ...
ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΟΥ ΑΔΕΛΦΗ ... ΧΕ ΧΕ ΧΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΓΩ ΠΑΛΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΝΑ ΑΙΩΡΟΥΜΑΙ ... ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ... ΧΕ ΧΕ ΧΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήτα ωραιοτερα ποιηματα τα συναντησα σε ποιητες αγνωστους ...και τα ωραιοτερα πεζα παλι εκει...οπως εχω ακουσει ωραιοτατα τραγουδια απο τραγουδιστες που ουτε το ονομα τους δεν προφερω γιατι ειναι σκυλαδες πχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τι σε εκφραζει ειναι πιθανο να το βρεις παντου!εκει που δεν το περιμενεις...
εγω παλι σημερα αιωρουμαι γιατι χτες εφαγα μπροκολο......
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχααχχαχαχα,γεία σου καψοράχη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυναισθήματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου.
Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία της πρότεινε να παίξουν κρυφτό.
Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε:
'Τι είναι το κρυφτό;'
Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια -την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα- να παίξουν κι αυτοί.
Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν:
Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η Δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει.
'Ένα, δύο, τρία, άρχισε να μετράει η Τρέλα.
Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε.
Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του Θριάμβου ο oποίος με την δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.
Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της οπότε την άφηνε ελεύθερη.
Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα.
Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο για αυτόν.
Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού.
Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο.
Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί....
1000, μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει.
Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό για θεολογία.
Ένιωσε τον ρυθμό του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε την Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο.
Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί.
Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους εκτός από τον Έρωτα.
Η Τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα.
Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου.
Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια.
Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός του Έρωτα.
Κι έτσι από τότε ο Έρωτας είναι πάντα τυφλός και η Τρέλα πάντα τον συνοδεύει...
ΣΑΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΑ;
ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΕΙΜΕΝΟ!!!
ΜΠΡΑΒΟ KOUTROULO.!!!
ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΝΗ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΗΜΕΡΑ ? ... ΧΑ ΧΑ ΧΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Ενα διάλειμμα ,μια Ανδριώτικη ανάσα και πάλι .....μια τζουρίτσα Άνδρου (Καψοράχη μου,μου την ψιλοχάλασες με το κουνουπίδι )
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπόκολο Τζιβαέρι μου,μπρόκολο.χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήναι μονη ειμαι......χι χι χι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμπροκολο ειπα Τζιβ! και σορυ δηλαδη αλλα εγω εχω τυμπανισμο εσυ χαλιεσαι? μπραβο συμπαρασταση!
Εγώ έχω τυμπανισμό από τους λαχανοντολμάδες που έφαγε χθές. Χι,χι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθεις με το δικο του τουμπανιασμα!!!! χι χι χι!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήMια μύηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ νύχτα με βρίσκει να τακτοποιώ τους στόχους μου.
Η φθινοπωρινή νύχτα.
Ένα γαρύφαλλο φύτρωσε στην άμμο.
Οι οσμές από το καλοκαίρι που πέρασε έντονες…
Η φθινοπωρινή πανσέληνος οδηγεί τη σκέψη
στις ατραπούς κάποιου τότε.
Οι πτυχές του αγνώστου πάντα με μαγνητίζουν.
Ανηφορικά τα σκαλοπάτια μπροστά μου.
Κτυπώ τα σήμαντρα των αναζητήσεών μου.
Διαστέλλεται ο κύκλος γύρω μου.
Ποιος είναι άραγε ο ρυθμός μεταβολής της ακτίνας του;
Αισθάνομαι τις δονήσεις
σαν τότε…
Απειρίζω κάποια όρια.
Παγιδεύω το χρόνο.
Είναι γοητευτικές οι διαδρομές στις πηγές της γνώσης.
Αναζητώ τις ενδελέχειες των νόμων και τα κύτταρα
των σκέψεων.
Αισθάνομαι τη μύηση σαν τότε…
Τότε που πληρώναμε τα διόδια του άβατου.
Τότε που ερμηνεύαμε τους κώδικες των νευμάτων.
Αλίκη μήπως ξέχασες;
Γονατίζω
μπροστά στο γυάλινο βωμό.
Τα ρόδα στάζουν αίμα καταμεσής του είναι μου.
Αλύτρωτοι οι προβληματισμοί μου.
Τους υπογράφω με την ψυχή μου.
Πότε θα ανθίσουν τα άνηβα νυχτολούλουδα;
΄Εγραφα ένα φθινόπωρο...
Κι είναι μια αφιέρωση...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΕΚΔΟΤΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο κουπέ ενός τρένου κάθονται από τη μια μεριά ένας Έλληνας και ένας
Γερμανός και από την άλλη μια γριά 80 χρονών και μια εικοσάχρονη
γκομενάρα με μια σούπερ μίνι φούστα, πολύ προκλητική, χωρίς να
γνωρίζει ο ένας τον άλλον.
Όλη την ώρα o Έλληνας και ο Γερμανός έτρωγαν την κοπέλα με τα μάτια τους,
αλλά δεν τολμούσαν να κάνουν κάτι λόγω της γριάς.
Σε κάποια στιγμή το τρένο μπαίνει σε ένα τούνελ και τότε μέσα στο βαθύ
σκοτάδι ακούγεται o ήχος μιας σφαλιάρας... ΦΑΑΑΑΠ!!!!!
Σκέφτεται o Έλληνας: Ο άτιμος o Γερμανός βρήκε την ευκαιρία τώρα με το
σκοτάδι, έβαλε χέρι στη μικρή και αυτή του έριξε σφαλιάρα!
Σκέφτεται ο Γερμανός: Ο κωλο-Έλληνας έβαλε χέρι στη μικρή ... κι έφαγα
ΕΓΩ τη σφαλιάρα!
Σκέφτεται η γκόμενα: Κάποιος απο αυτούς τους δύο μαλάκες πήγε να μου
βάλει χέρι, το έβαλε κατά λάθος στην ΓΡΙΑ και η γριά του έριξε
σφαλιάρα!!!
Σκέφτεται και η γριά: Κουφάλα Γερμανέ ... ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗ ΧΡΩΣΤAΓΑ!!!.
ΩΡΑΙΑ Η ΠΟΙΗΣΗ,ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΡΙΟ ΠΑΩ ΑΝΔΡΟ,ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ ΜΕ ΤΗ ΔΡΟΣΟΥΛΑ!!!!ΓΕΙΑ ΣΟΥ BOUL BOUL ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα σας πέρα για πέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήμπράβο βρε παιδιά πως καταφέρατε να μπλέξετε την ποιήση με τα ζαρζαβατικα?
ασύστατη πολύ με βοήθησες thanks
πάνω που σκεφτόμουν πως να τα κάνω όλα αυτά που έλεγε ο γιατρούλης να το κείμενο
κουτρουλό εύγε...που τα ξετρυπώνεις αυτά τα ωραία!
υπέροχο κείμενο και αληθινό
ναχα τώρα εδώ έναν να του χωνα και εγώ μια σφαλιάρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήμας είπαν λεει οι γερμανοί απατεώνες
αυτοί που είναι δολοφόνοι και ακόμα χρωστάνε για ολους αυτούς που έφαγαν??
λέμε και εμείς για τους πολιτικούς μας...δε λέω χάλιες είναι όλοι αλλά και αυτοί δεν ντρέπονται άραγε για αυτούς που ψήφισαν?
Φλώ μου τι κάνεις,τα έχεις πάρει και εσύ,εεεεε?????
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΓΚΟΛ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ ΠΑΟ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΟΥΤΡΟYLO.Ο J.V EINAI EKEI ??AKOYEI?? ΒΛΕΠΕΙ???ΕΓΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΛΕΩ ΟΤΙ ΜΟΝΟ Η ΠΑΝΑΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΗ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρέθηκε η αρχαιότερη κατοικία στην Ελλάδα
ΑπάντησηΔιαγραφήfrom enimerwsi-gr by noreply@blogger.com (Enimerwsi.gr)
Γεωφυσικές έρευνες στο λόφο της Κεφαλάς στην Κνωσό αποκάλυψαν ευρήματα από την αρχαιότερη αγροτική κατοικία στην Ελλάδα και ίσως στην Ευρώπη, η οποία χρονολογείται μεταξύ 7000 και 6400 π.Χ.
Τη σημαντική αυτή ανακάλυψη παρουσίασε απόψε η διευθύντρια της Βρετανικής Σχολής στην Αθήνα και καθηγήτρια πανεπιστημίου κα Κάθριν Μόργκαν στην ετήσια ανοιχτή συνάντηση της Σχολής στο κτίριο της Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Η ανακάλυψη έγινε με τη χρήση...
υψηλής τεχνολογίας ραντάρ και σε συνεργασία με Ολλανδούς επιστήμονες σε έρευνες που διεξάγονταν από τον Μάιο του 2009 για την χαρτογράφηση και οπτικοποίηση αρχαιολογικών και γεωλογικών ιζημάτων στην περιοχή της Κνωσού.
Στο πλαίσιο του ετήσιου απολογισμού της Βρετανικής Σχολής, η οποία δραστηριοποιείται στην χώρα μας από το 1900, η κα Μόργκαν παρουσίασε ακόμα την πορεία αντίστοιχων ερευνών στην νησίδα Κέρος των Κυκλάδων και συγκεκριμένα στον οικισμό Δασκάλιο ο οποίος ήταν σημαντικός οικισμός κατά την πρώιμη εποχή του Χαλκού, στον Κάβο της Κέρκυρας, την Θεσσαλία τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα.
Αξίζει να σημειωθεί η επισήμανση της κας Μόργκαν ότι βάση των αρχαιολογικών ερευνών της σχολής στην Αίγινα, λόγω των φυσικών πόρων, και των εμπορικών δυνατοτήτων του νησιού, άνθιζε η κατασκευή πήλινων αγγείων από την εποχή του χαλκού μέχρι και την δεκαετία του 1960, ενώ σήμερα μόνο μία οικογένεια εξακολουθεί να διατηρεί αυτή την παράδοση των πέντε χιλιετιών.
Δεν πρόλαβε να δει το πρώτο ημίχρονο τώρα ήρθε...Φτου-φτου μη τους ματιάσουμε...χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες τα βρε Φλω! Και να ηταν μόνο τα ζαρζαβατικά, δεν είδες τι άλλα γράφανε; Γεμισε η σάλα αέρια! Α πα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω παντως δεν εκανα τιποτα....κυρια η μουρλοακαψοραχη!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘρίαμβος 2-3...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο Παναθηναϊκός παίζοντας με μια πραγματικά μεγάλη ομάδα, τη Ρόμα, έδειξε μέσα στο γήπεδο πως η μεγάλη ομάδα ήταν αυτος. Η νίκη για δεύτερη φορά και μάλιστα μέσα στο Ολίμπικο παίρνει διαστάσεις"
http://nonews-news.blogspot.com/
Mia bella, Roma non è una grande squadra ma una grande pizzeria.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά θα ήταν να είχαμε ενα κομματάκι τώρα,το γιαουρτάκι δεν μου έκανε τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=24ym8YXWt8M&feature=related
ΑπάντησηΔιαγραφή