Το S/T Nisyros πέρασε χθες το πρωί ανοικτά της Ανδρου. Ο Υποπλοίαρχος Κωστής Βούλγαρης ανέβασε ένα βίντεο στο facebook (μπορείτε να το δείτε στο προφίλ του ή στο δικό μου) εκτός από το κατάστρωμα του βαποριού, την θάλασσα που ήταν κάλμα μπονάτσα, φαίνεται φυσικά και η Ανδρος. Τι στιγμή που το βαπόρι σφύριξε ένοιωσα ρίγος και ανατριχίλα σα να ήμουν εκεί. Τα δευτερόλεπτα που κράτησε το σφύριγμα ήταν σα να είδα όλη την παιδική μου ζωή. Τότε που τρέχαμε στο λιμάνι, στη Ρίβα να δούμε ενα βαπόρι να περνά. Σκληρή δουλειά, η ζωή του ναυτικού, πολύ σκληρή, δεν καταπονεί το σώμα, (τώρα που είναι όλα αυτόματα) αλλά θέλει ένα τρόπο να κουμαντάρει ο κάθε ναυτικός, να διαχειριστεί ουσιαστικά την απουσία και τον εγκλεισμό στις λαμαρίνες. Ταυτόχρονα όμως είναι και ανοιχτόκαρδη δουλειά, η θάλασσα είναι μεγάλη παρηγορήτρα, γιατρεύει καημούς, ο αέρας φρεσκάρει μυαλά, το κύμα πλέκει τραγούδια. Τρέφω μεγάλη αδυναμία στους ναυτικούς, δεν θα μπορούσα άλλωστε σαν Ανδριωτισσα κόρη ναυτικού που είμαι. Το βίντεο μου θυμισε για ακόμη μια φορά τον πατέρα μου, τον αγώνα του, τα μπάρκα, τις φροντίδες του να μη μας λείψει τίποτα. Πικρή δουλειά, που σαν αντάλλαγμα γεμίζει τσέπες. Η θάλασσα τάισε πλούσια γενιές Ανδριωτών, θα συνεχίσει και τώρα να το κάνει. Εφοπλιστές και καπεταναίους βγάζει το νησί, πως να το κάνουμε! Γι' αυτό Ανδριωτάκια που αγωνιάτε για μια θέση στον ήλιο... κατά την θάλασσα ρίξτε την ματιά σας και μέχρι να στερέψει η θάλασσα... "το φυλλάδιο να είναι καλά" Καλά ταξίδια, καλή αντάμωση Κωστή.
Στοιχεία Πλοίου, Τελευταία Γνωστή Θέση Δείτε εδώ
* Αντε γιατί με τις Τούρκικες φρεγάτες να κάνουν "κρουαζιέρα" στις Κυκλάδες, έχουμε ξεχάσει πως η δύναμη μας είναι τα "ξύλινα τείχη"
Στοιχεία Πλοίου, Τελευταία Γνωστή Θέση Δείτε εδώ
* Αντε γιατί με τις Τούρκικες φρεγάτες να κάνουν "κρουαζιέρα" στις Κυκλάδες, έχουμε ξεχάσει πως η δύναμη μας είναι τα "ξύλινα τείχη"
Κείμενο του 1835 για την Ελλάδα! Αξίζει να το διαβάσετε
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.madata.gr/epikairotita/economy/139702.html?utm_medium=twitter&utm_source=twitterfeed
Καλημέρα Boul boul, με έκανες και έκλαψα πρωί πρωί. Έκλαψα για τον πατέρα μου που τον στερήθηκα τόσα χρόνια στις θάλασσες, έκλαψα για τον αδελφό μου που έφαγε τα νιάτα του στις θάλασσες και τώρα κλαίω για τον πιο αγαπημένο μου ανιψιό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή Κυριακή.
Καλημέρα, Γαρουφαλιά μου σωστά δεν τα έγραψα; Το βαπόρι πέρασε τον ανέβηκε τον Καβοντορο χθες; Ετσι δείχνει το marinetraffic. Να ζούσε η μάνα σου, να έβλεπε που παρακολουθούμε το βαπόρι από την οθόνη του υπολογιστή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανάρτηση αυτή μου έφερε στο νου ένα περιστατικό που έζησα, τότε που υπηρετούσα στα Λειβάδια.
Κάποια στιγμή δυο από τους μαθητές μου, μού είπαν ότι τις επόμενες μέρες θα περνούσε ανοιχτά της Χώρας το βαπόρι όπου ταξίδευε ο πατέρας τους. Μάλιστα, όλο χαρά, μου ανέφεραν ότι είχαν κανονίσει, μαζί με άλλους συγγενείς, να πάνε ψηλά σ' έναν κάβο, ανατολικά της Χώρας, για να προσπαθήσουν να δουν τον αγαπημένο τους, έστω για λίγες στιγμές, με τα κιάλια.
Έτσι κι έγινε την εποχή εκείνη που δεν υπήρχαν κινητά και ίντερνετ.
Πώς έτυχε λίγο μετά, και το βιβλίο είχε ένα κάπως σχετικό μάθημα. Με το που αρχίσαμε να το διαβάζουμε, το μυαλό όλων πήγε στους δυο φίλους μας κι αμέσως όλοι βουρκώσαμε...
Ήταν από τις στιγμές που έζησα και ποτέ δε θα ξεχάσω.
Να 'στε καλά
Γιώργος Σταυρόπουλος
ναι τα θυμαμαι και εγω αυτα τα περιστατικα.....ευλογημενη εγω να εχω τον Ηλιακο μου παντα κοντα μου (αυτος μεγαλουργουσε με τα τουβλα)ζουσα την απουσια με τα ματια των συγγενων....ο παππους Σταματης στην αρχη ο θειος Μιχαλης ο θειος Αντωνης ο θειος Θοδωρης αργοτερα....
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι πικρα να μεγαλωνουν τα παιδια σου και να χανεις τις στιγμες....το πρωτο κλαμα το πρωτο περπατημα το πρωτο δοντακι την πρωτη μερα στο σχολειο....
και ειναι επισης πικρα να μεγαλωνεις τα παιδια σου χωρις τον συντροφο σου να εχεις ολο το βαρος και την ευθυνη και να κοιμασαι μονη σου τα βραδυα ακουγοντας τον αερα να λυσομανα και εχοντας εκεινον στη θαλασσα
ευχομαι τα Αντριωτακια που διαλεξαν τους δρομους του νερου να περασουν τα δυσκολα χρονια ευκολοτερα....και να εχουν παντα καλες θαλασσες!
καλως ηρθες Θοδωρακο......
Σωστά τα έγραψες Boul boul και είμαι σίγουρη οτι η ευχή της γιαγιάς και του παππού του τον ακολουθούν στα ταξίδια του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά δεν μπορούν να πάνε όλοι στη θάλασσα, δεν κάνουμε όλοι για όλες τις δουλειές, ούτε η θάλασσα μπορεί όλους να μας "ρουφήξει" αυτοί όμως που μπορούν ας τρέξουν, αύριο θα τρέχουν περισσότεροι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήμε συγκινήσατε πρωί-πρωί...
Καλά κανουμε που το κρατάμε ακόμα...αλλά....
Οταν το εκανα κι εγώ μια φορά (το 2000) αισθάνθηκα πολύ περίεργα. Σαν να 'παραβιάζω' την ιστορία. Αλλο το 1960 και τα καθρεπτάκια αλλο ο 21ος αιώνας, με τα κινητά και και το ιντερνετ στο πλοίο, τα βιντεακια στο facebook κλπ.
Κάποιος Ανδριώτης, Λειβαδιανός, γυιός και εγγονός ναυτικών και ναυτικός (τεως) που δεν εχω ξαψαρώσει αρκετά και θα μείνω "ανώνυμος"
Οι εποχές είναι τόσο διαφορετικές και ταυτόχρονα τόσο ίδιες. Αυτό που δεν μπορώ να χωνέψω είναι τούτο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως η δική μου γενιά, με το κουδούνισμα των χρυσών λιρών στ' αυτιά, κατευθύνθηκε και παραδόθηκε αμαχητί στο πλαστικό χρήμα;
Αλλά μάλλον έτσι είναι η ανθρώπινη φύση, συχνά έχει μνήμη χρυσόψαρου.
ΠΡΙΝ ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΕΙΧΑΜΕ ΜΙΑ ΑΝΑΛΟΓΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΦΙΛΩΝ. ΑΝ ΔΗΛ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ "ΔΙΔΑΣΚΕΙ" ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΄Η ΟΧΙ. ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΣΤΟ ΟΧΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΑΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ. ΑΛΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ; ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ, ΔΗΛ. Η ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
ΑΥΤΗ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΣ ΛΑΟΣ, ΠΟΥ ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΥΤΟΜΑΤΑ.
ΕΧΟΥΜΕ ΒΕΒΑΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΟΤΕΡΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ. ΑΝ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕ ΠΑΛΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΪΔΕΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΞΑΝΑΨΑΧΝΟΜΑΣΤΕ (ΑΝ ΤΗ ΓΛΥΤΩΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ).
παντως πιστευω οτι αυτην την εποχη λιγοι ειναι αυτοι που δεν κανουν ενδοσκοπηση και αυτοκριτικη ....και σε προσωπικο επιπεδο και σαν λαος....συμφωνω με τον Αμελαο οτι ο Ελληνας ειναι ικανος για τα μεγαλυτερα αλλα και γι ατα χειροτερα...ειμαστε των ακρων γενικως!αλλα δεν εχουμε αλλα περιθωρια...ειμαστε οι εφηβοι του πλανητη που πρεπει να ωριμασουμε για να παμε πιο κατω.....
ΑπάντησηΔιαγραφήη ευχη μου ειναι να καταφερουμε να ωριμασουμε αλλα να κρατησουμε αυτην την ορμητικοτητα και την φρεσκαδα του εφηβου που μας διακρινει.....
.....ξεψαρωσε ανωνυμε.....μας κανει καλο αυτη η ευαισθητη ματια ....επιτελους ας μαζευτουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΤΙ ΔΙΚΑΙΩΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΠΙΘΑΝΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ.
Η ιστορία δεν είναι ίδια για όλους, διαφέρει ανάλογα μ' αυτόν που την "γράφει" και τον άλλον που την "διαβάζει"
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μνήμη όμως είναι άλλο πράγμα, πιο γήινο, πιο ουσιαστικό. Κυκλοφορεί στο αίμα. Ολα όμως είναι φούμαρα, γιατί πρέπει γρήγορα κάτι να παράγουμε. Μόνο με την παραγωγή θα μας φύγει η κατάθλιψη...
ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ, ΣΥΜΦΩΝΩ. ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΟΡΓΑΝΩΤΑ. ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ ΘΑ ΒΙΑΣΤΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΔΕΝ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΗΛΑΔΗ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΟ ΚΕΡΔΟΣ (ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΡΙΝ), ΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΝΑ ΞΑΝΑΨΑΧΝΟΜΑΣΤΕ.
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΠΑΛΙ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ...
Τα λαμόγια είναι αήττητα
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πώς θα περάσει η βραδιά
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πώς θα ησυχάσω"
http://www.youtube.com/watch?v=0av8kHT0wig
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλή συγκινητική η ανάρτηση. Ολοι θυμόμαστε την συγκίνηση που προκαλεί η θέα ενός εμπορικού πλοίου να περνάει από την Ανδρο και να ξέρεις ότι μέσα είναι δικοί σου άνθρωποι! Δεν είχα πατέρα ναυτικό άλλά πολλούς θείους. Καλή Κυριακή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑααααααχ αυτο το αστέρι!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσφατα διαβαζα ενα αρθρο περι "θυμου"...ελεγε για την διαχειριση του θυμου και ανεφερε οτι μπορει να γεννηθει κατι θαυματουργο απο τον θυμο αν τον διαχειριστεις εξυπνα και δημιουργικα αλλα μπορει να γινει και φονικο μαχαιρι.....
ΑπάντησηΔιαγραφήβλεπω γυρω μου πολλους θυμωμενους (και στον καθρεφτη μου επισης!)ευχομαι αυτα τα ποταμια θυμου να γινουν αιτια καλου....
βεβαια με το "γαντι" και εξ αποστασεως αλλαγη δεν γινεται....
δυστυχως πρεπει να σπασεις αυγα για να κανεις ομελετα....φτανει βεβαια να μην τα ριξεις καταγης!
γιατι τοτε χανεις και τα αυγα και τα...πασχαλια!
Λογικη και ψυχραιμια χρειαζεται...στο σπασιμο των αυγων!
Και τον σωστό μάγειρα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το αστέρι, το κοιτούσα το απόγευμα... πόσες χαρές και πόσες πίκρες σε αυτό το αστέρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι ακριβώς boul-boul.
ΑπάντησηΔιαγραφήOrion, Ο αστερισμός του Ωρίωνα θεωρείται ένας από τους περισσότερο εκτεταμένους αστερισμούς, εκτεινόμενος εκατέρωθεν του ουράνιου ισημερινού. Βρίσκεται Ν. του αστερισμού του Ταύρου και των Διδύμων, προς Β. του Λαγού έχοντας Α. τον Μονόκερο και Δ. τον Ηριδανό. Είναι αμφιφανής στην Ελλάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιφανείς αστέρες, χμ... τα αστέρια στα φουγάρα ταξίδευαν παντού, ταξιδεύουν ακόμη.
Στους αρχαίους ιστορικούς χρόνους η εμφάνιση του αστερισμού αυτού στον ανατολικό ορίζοντα συνέπιπτε με την έναρξη της εποχή των μεγάλων τρικυμιών και θεομηνιών του έτους, αποτελούσε δε το φόβητρο των τότε ναυτιλλομένων. Κατά τον Πολύβιο η καταστροφή του ρωμαϊκού στόλου στο Α΄ Καρχηδονικό πόλεμο οφείλονταν στον απόπλου του στόλου αυτού κατά την εποχή της ανατολής του Ωρίωνα και του Σείριου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά και σήμερα ιδιαίτερα στις Κυκλάδες, ιδίως στη Νάξο επιβιώνουν οι μυθολογικές αυτές παραδόσεις του αστερισμού αυτού που καλείται κοινώς και Αλετροπόδι ή Αλετρόποδο (με την παραλλαγή ότι ο Ωρίων μνηστευμένος με την "Πούλια" (Πλειάδες) τρέχει διαρκώς από πίσω της!
Πολύ ωραίο
ΑπάντησηΔιαγραφήΈφτασα κατάκοπη στο σπίτι και κάθισα αμέσως για φαγητό. Συνηθισμένα πράγματα. Κρέας από τη Γαλλία, πατάτες από την Αίγυπτο, τυρί από τη Δανία , σαλάτα μαρούλι από το Ισραήλ και φρούτα από τη Ινδονησία. Μετά το φαγητό άραξα στον καναπέ από την Τουρκία, έβαλα ένα ουίσκυ από τη Σκωτία, πήρα ξηρούς καρπούς από την Κίνα και βάλθηκα να παρακολουθώ στη Γερμανική τηλεόρασή μου ένα Αμερικάνικο έργο. Είμαι μια κλασική Ελληνίδα που αγαπά τη χώρα της. Φτου μου.....
ΑπάντησηΔιαγραφήSuper, Super!
ΑπάντησηΔιαγραφήSto facebook το είδα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρέας από τον Γαλανό (Γαλανέ εσύ ξέρεις από που), πατάτες από την Αίγυπτο, τυρί Χιώτικο μαστέλο (τρώω μόνο λευκά τυριά), σαλάτα μαρούλι από τον Μαραθώνα και σταφύλια σταφίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά το φαγητό άραξα στον καναπέ από την Ιταλία, δεν μ' αρέσει το ουίσκυ από τη Σκωτία, ούτε οι ξηροί καρποί απ' όπου και να είναι, βάλθηκα να παρακολουθώ στη Κορεάτικη τηλεόρασή μου ένα Αμερικάνικο έργο. Είμαι μια κλασική Ελληνίδα που αγαπά τη χώρα της.
Πατάτες Κουμπάρο Β.,αυγά Σπάτων,λάδι Κρητικό και λουκάνικα Ανδριωτικα.....μια φουρτάλια μούρλια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις έφαγα τις πατάτες, αγόρασα άλλες που σίγουρα είναι από την Αίγυπτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήβρε τον ωριωνα κυνηγα τισ πλειαδες
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν του φτανι μια
Στην Ανδρο βρέχει άραγε????
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ανδρο δεν βρεχει και ...ναι μπορω να σχολιασω!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπου εισαι καλέ?????
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος δεν σε αφηνε να σχολιάσεις,εεεεεε??????