Το περασμένο καλοκαίρι...

Σήμερα Κυριακή είπα να ξεμπερδεύω με τις αποδείξεις, επειδή λοιπόν είμαι επιμελής (Yes) έκανα ένα τσεκάρισμα στο αρχείο excel που κατά την διάρκεια του έτους έγραφα τα έξοδα μου. Μην βιαστείτε να με καταχωρήσετε στις "ψαρούκλες" είμαι και δεν είμαι, ανεβοκατεβαίνω που λέτε το έγγραφο, κοιτώ το συνολικό ποσό και εκεί που πάω να πω όλα "εντάξει" πέφτω πάνω σε πολλές αποδείξεις με διαφορά μισή ώρας η μια από την άλλη από το Swell. Τέλος Αυγούστου, ο ήλιος στο Νειμποργείο πέφτει νωρίς. Τα δέντρα κάνουν τεράστιες σκιές στην άμμο, αν θέλεις να μαυρίσεις πρέπει να κουνάς την ψάθα σου στην παραλία. Δεν είχα τέτοιο πρόβλημα, δεν μαυρίζω ποτέ, επίσης όταν είμαι σε διακοπές δεν θέλω να με κουνάει κανείς. Ο ήλιος έπεφτε, ο αέρας δυνάμωνε, η θάλασσα αγρίευε... Ώρα για μπύρες! Ανάμεσα στην Χώρα, την καυτή άμμο, τον ταραγμένο ουρανό, το ξεχασμένο μελτέμι, το καλοκαίρι που έφευγε εμείς... αρχίσαμε να πίνουμε μπύρες... Τις ήπια, τις ξέχασα και τις θυμήθηκα σήμερα με τις αποδείξεις! (για να θυμηθώ τον Σεφέρη μου) Στη φωτογραφία: η Πετρούλα, ego boul, η Δήμητρα, η... Κατερίνα, τα πόδια του Θανάση. Τι να θέλω από την ζωή μου; Να μου τα φάει το Swell... (και όλα τα πέριξ μαγαζιά) Υπερβολικό; Μπορεί... συγχωρέστε με...