Παρακολουθώ κάποιες δημόσιες παρεμβάσεις που επιχειρούν να περιγράψουν τη λειτουργία της Δημοτικής Αρχής μέσα από προσωπικούς χαρακτηρισμούς και υπαινιγμούς, υποβαθμίζοντας έτσι τον δημόσιο διάλογο.
Δεν έχω καμία διάθεση να απαντώ σε κάθε προσπάθεια κατηγορίας και επίσης χαίρομαι, που οι προσπάθειές μας για να δώσουμε λύσεις σε σοβαρά χρονίζοντα προβλήματα προκάλεσαν αντιδράσεις και τάραξαν τα νερά..
Θεωρώ, ωστόσο, αναγκαίο να επαναφέρω τη συζήτηση εκεί που ανήκει. Στην ουσία, στα δεδομένα και στη θεσμική ευθύνη.
Η ελεύθερη έκφραση γνώμης αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα σε μια δημοκρατική κοινωνία. Το δικαίωμα αυτό όμως, δεν είναι ανεξέλεγκτο.
Όταν ο δημόσιος λόγος μετατρέπεται από τεκμηριωμένη κριτική σε αγενείς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, ιδίως απέναντι σε εκλεγμένα μέλη της δημοτικής αρχής ή σε πολίτες με αναγνωρισμένη κοινωνική και επαγγελματική διαδρομή, τότε χάνεται το όριο ανάμεσα στην κριτική και τη στοχοποίηση.
Τέτοιες συμπεριφορές δεν ενισχύουν τον διάλογο, αντίθετα τον υποβαθμίζουν.
Και ναι!
Ασχοληθήκαμε με φλέγοντα θέματα του νησιού μας.
Ας μου πει όμως κάποιος.
—Πότε κάποια Δημοτική αρχή ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα του ΞΕΝΙΑ?
—Πότε κάποια Δημοτική Αρχή ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα του Λιμανιού του Γαυρίου?
—Πότε κάποια Δημοτική αρχή έφερε εις πέρας την δρομολόγηση για κατασκευή του Κλειστού γηπέδου Μπάσκετ?
—Πότε κάποια Δημοτική αρχή ασχολήθηκε με την εξωστρέφεια και την ανάδειξη του νησιού μας μέσα από πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις?
—Πότε κάποια Δημοτική αρχή ασχολήθηκε με το Λιμάνι της Χώρας και το κτίριο του Ρεμέτζο που καταρρέει σαν το ΞΕΝΙΑ?
—Πότε κάποια Δημοτική αρχή μερίμνησε για αφαλατώσεις?
—Πότε κάποια Δημοτική αρχή έβαλε στόχο την αναβάθμιση της Μαρίνας Μπατσίου?
—Πότε κάποια Δημοτική αρχή είδε σοβαρά το έργο του Βιολογικού της Υδρούσας?
Και πολλά ακόμα, όπου η απάντηση έρχεται αβίαστα στη σκέψη του κάθε Ανδριώτη.
Να ξεκαθαρίσω ότι, οι συνεργάτες μου δεν είναι ούτε «σωματοφύλακες» ούτε πρόσωπα που «υπακούν».
Είναι άνθρωποι με επαγγελματική διαδρομή, κοινωνική αποδοχή και αποδεδειγμένη προσφορά, που έχουν επιλεγεί και κρίνονται καθημερινά από τους πολίτες της Άνδρου.
Η συμμετοχή τους στα κοινά είναι αποτέλεσμα εμπιστοσύνης και έργου.
Η άσκηση κριτικής είναι θεμιτή, είναι απαραίτητη και πολλές φορές ωφέλιμη.
Πρέπει όμως, να γίνεται με σοβαρά επιχειρήματα και σεβασμό στους θεσμούς και στα πρόσωπα.
Η γενικευμένη απαξίωση, προσβάλλει όχι μόνο εκείνους που στοχοποιούνται αλλά και τον δημόσιο λόγο.
Όσοι διαφωνούν με επιλογές της Δημοτικής Αρχής και ειδικά τώρα, στο ζήτημα του ΞΕΝΙΑ, είχαν την ευκαιρία να τοποθετηθούν ανοιχτά, δημόσια και θεσμικά.
—Είτε στην ημερίδα της Κοσμητείας των Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ στο Πολυτεχνείο,
—Είτε στην συζήτηση που διοργάνωσε η Εταιρεία Ανδρίων Επιστημόνων,
—Είτε στις συζητήσεις του Δημοτικού Συμβουλίου.
—Είτε σε ειδική συνεδρίαση λογοδοσίας του Δήμου.
Το θέμα του ΞΕΝΙΑ μας απασχολεί και έχει ανέβει από τον Ιούλιο του 2024.
Ήταν ένα θέμα που είχα δεσμευτεί προεκλογικά.
Τι έκαναν κάποιοι μέχρι τώρα?
Τι συνέβη τώρα ξαφνικά?
Η απάντηση είναι αυτονόητη...
Η Δημοτική Αρχή δεν απέκλεισε καμία άποψη και δεν φοβάται καμία τεκμηριωμένη κριτική.
Με όλα αυτά γεννιέται ένα ερώτημα.
Εκείνοι που σήμερα καταγγέλλουν, στοχοποιούν, χλευάζουν, αρνούνται, ειρωνεύονται και επιχειρούν να απαξιώσουν πρόσωπα και προσπάθειες...
—τι έχουν κάνει μέχρι σήμερα?
—τι πρεσβεύουν?
Και
—τι ακριβώς προτείνουν εκτός από γενικόλογες διαπιστώσεις?
Η προσπάθεια διάσπασης και υπονόμευσης, που επιχειρείται, είναι εμφανής πλέον και αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία για κάποιους, αναστάτωσης και στείρας κριτικής.
Όμως, η δουλειά μας ξεχωρίζει διακριτά από τα λόγια και τις αθυροστομίες κάποιων.
Στο πλαίσιο αυτό, θα περίμενε κανείς, μια δημόσια συγγνώμη για τους χαρακτηρισμούς που ξεπερνούν τα όρια της κριτικής.
Όχι σαν ένδειξη αδυναμίας, αλλά σαν απαραίτητη πράξη πολιτικού και ηθικού πολιτισμού.
Η Δημοτική Αρχή, με θάρρος και ευθύνη, συνεχίζει απερίσπαστα το έργο της.
Αυτό είναι το καθήκον μας. Και σε αυτό θα παραμείνουμε προσηλωμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου