Η Ευαγγελική περικοπή της Αναστάσεως...

Κατά Μάρκον (16, 1 – 8)

Διαγενομένου του Σαββάτου Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η του 'Ιακώβου και Σαλώμη ηγόρασαν αρώματα ίνα ελθούσαι αλείψωσιν αυτόν. Και λίαν πρωΐ της μιάς σαββάτων έρχονται επί το μνημείον, ανατείλαντος του ηλίου. Και έλεγον προς εαυτάς· τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου; και αναβλέψασαι θεωρούσιν ότι αποκεκύλισται ο λίθος· ην γαρ μέγας σφόδρα. Και εισελθούσαι εις το μνημείον είδον νεανίσκον καθήμενον εν τοις δεξιοίς, περιβεβλημένον στολήν λευκήν, και εξεθαμβήθησαν. Ο δε λέγει αυταίς· μη εκθαμβείσθε· 'Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον εσταυρωμένον· ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε· ίδε ο τόπος όπου έθηκαν αυτόν. Αλλ' υπάγετε είπατε τοις μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω ότι προάγει υμάς εις την Γαλιλαίαν· εκεί αυτόν όψεσθε, καθώς είπεν υμίν. Και εξελθούσαι έφυγον από του μνημείου· είχε δε αυτάς τρόμος και έκστασις, και ουδενί ουδέν είπον· εφοβούντο γαρ

※※※※※※

Χθες η Χώρα βούλιαζε από κόσμο, μιας και οι θαμώνες του Πλατάνου είναι δύσκολο να σηκώνονται όρθιοι όταν γίνεται η περιφορά των Επιταφίων, είναι κόπος πως να το κάνουμε, χθες η συνάντηση των τριών Επιταφίων της Χώρας έγινε στην Πάνω Πλατεία (Πλατεία Γηροκομείου) μέτρο σωστό μιας το πλήθος ήταν μεγάλο. Για τον σεβασμό που πρέπει να δείχνουμε ας μην το σχολιάσω,. Η εποχή μας φαίνεται πως τα έχει όλα ισοπεδώσει και μόνο το "θέλω" του καθενός μας είναι κυρίαρχο! Ο Πλάτανος εκεί είναι, δεν φεύγει. Ξέρετε όμως τι φεύγει και χάνεται; το ρίγος της στιγμής, η ατμόσφαιρα της Μεγάλης Παρασκευής που ποτέ δεν είναι ίδια. Οι στιγμές χάνονται! Ας είναι! Καλή Ανάσταση!