Αποχαιρετώντας την Ανδρο. |
Ο Θεόφιλος Μαστρογιάννης ανάμεσα στις κόρες του Κωνσταντίνα και Παναγιώτα. |
Νεαρός, στην ηλικία που ήρθε στην Ανδρο. |
Ο Θεόφιλος Μαστρογιάννης ήρθε την Ανδρο το 1956 όταν ήταν 17 χρονών. Μέχρι τότε ζούσε με τους γονείς και τα 8 αδέρφια του στο χωριό Καλλιανούς της Καρύστου. Η ανέχεια της εποχής τον ανάγκασε να φύγει από τον τόπο του και να έρθει στην Ανδρο που φυσικά είναι ο πιο κοντινός προορισμός. Στο χωριό Καλλιανούς οι κάτοικοι είναι Αρβανίτες και τότε μιλούσαν την διάλεκτο και τα Ελληνικά δεν τα γνώριζαν τόσο καλά. Ο νεαρός Θεόφιλος ήρθε λοιπόν στην Ανδρο για δουλειά. Σε ένα καφενέ της Χώρας γνώρισε τον Λεωνίδα Γερακάρη (η κόρη του Μίνα μένει στο Παραπόρτι και η Νίκη έχει το μαγαζί "Φιλότεχνο" στη Χώρα) έγινε παραγιός στα κτήματα του και πουλούσε γάλα στα Λειβάδια και το Παραπόρτι. Στην Ανδρο έμεινε μέχρι το 1958 όπου μπαρκάρισε με την βοήθεια του Λεωνίδα Γερακάρη που του έβγαλε φυλλάδιο και του έκλεισε το μπάρκο. Εξήντα χρόνια μετά έκανε πάλι ένα ταξίδι στο νησί μαζί με τις κόρες του. Στο ταξίδι του αυτό εκτός από τα μέρη που έζησε, συνάντησε πολλούς παλιούς γνωστούς όπως τον Μιχάλη Μανάλη (97 ετών) που είχαν μπαρκάρει στο "Ολυμπία", φυσικά ο θαλερός ο κ. Μιχάλης τον θυμήθηκε και τον αγκάλιασε θερμά. Η Ανδρος για τον κ. Θεόφιλο είναι μια γλυκιά ανάμνηση και όπως αναφέρει κόρη του, η Κωνσταντίνα Μαστρογιάννη: "Οι Ανδριώτες ξεχωρίζουν για την φιλόξενη και φιλότιμη καρδιά τους, στοιχεία που αναγνωρίζει κάνεις με το που μπαίνει σε οποιοδήποτε ανδριώτικο σπίτι. Επίσης ευχαριστώ όλους αυτούς τους ανθρώπους που άνοιξαν την αγκαλιά τους στον πάτερα μου, πριν 60 χρόνια". Και εμείς με την σειρά μας ευχαριστούμε την οικογένεια Μαστρογιάννη και ευχόμαστε να είναι ακμαίος να ξανακάνει πολλά ταξίδια στην αγαπημένη μας Ανδρο.
INFO
Καλλιανοί Καρύστου δείτε ΕΔΩ
Έστω και αργά τα κατάφερε μπράβο του
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα λιβάδια και μου είπε ότι σήμερα Σήμερα είναι ημέρα τον ευχαριστιών στην Αμερική με λίγα λόγια γαλοπούλα μέρα
Να είσαστε καλά Αμερικάνοι να φάτε τον κούκλο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον φάγαμε τον κούκλο δόξα τω Θεώ και του χρόνου να μαστέ καλά
ΑπάντησηΔιαγραφή