Πορφυρό ρόδο στ' ουρανού την άκρη

Το πορφυρό ρόδο του κήπου μου

Ρόδο της μοίρας, γύρευες να βρεις να μας πληγώσεις 

μα έσκυβες σαν το μυστικό που πάει να λυτρωθεί 

κι ήταν ωραίο το πρόσταγμα που δέχτηκες να δώσεις 

κι ήταν το χαμογέλιο σου σαν έτοιμο σπαθί.

Του κύκλου σου το ανέβασμα ζωντάνευε τη χτίση 

από τ' αγκάθι σου έφευγε του δρόμου ο στοχασμός 

η ορμή μας γλυκοχάραζε γυμνή να σ' αποχτήσει 

ο κόσμος ήταν εύκολος. Ένας απλός παλμός. Ερωτικός Λόγος Γιώργος Σεφέρης 

Τα τριαντάφυλλα του κήπου μου μεγαλώνουν μονάχα, χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα, δίχως χάδια. Σιγά-σιγά χάθηκαν οι λευκές, ροζ τριανταφυλλιές, έμειναν μόνο αυτές οι βαθιά κόκκινες ρίζες, με τους γερούς μίσχους και τα μεγάλα αγκάθια.