|
Φωτογραφία: M. J. V. |
Ένα ανθάκι και δυο μπουμπούκια από την αμυγδαλιά μου, στα δεξιά το κάκαβο που κρεμούσε ο πατέρας μου το μπουγελάκι. Σ' αυτό το σημείο τα παιδιά της γειτονιάς έχουμε ρίξει πολύ παιχνίδι. Την αμυγδαλιά την φύτεψε η θεία Φρασκούλα Λαμπριάδη όταν ήμουν στο δημοτικό. Αυτά, η νοσταλγία είναι σαν τα φοντάν, πρέπει να τρως μονάχα ένα αν δεν θέλεις να γίνεις λέσι, ας στρέψουμε τα μάτια μας στη
Χώρα που σήμερα είναι πιο όμορφη από ποτέ.
Καλημέρα. Σήμερα δεν έχομε παράπονο είναι "λαδιά" και ηλιόλουστη μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η "Λεφαντάρα"! Νομίζω τα αγόρια έπαιζαν εκεί, ήταν βλέπεις πολύ περισσότερα από εμάς.
Τα Μηλαιάκεια, το Γονεάκι (Ειρήνη) η Ανδριανή τα καλοκαίρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο, είχα ξεχάσει τα Μηλαιάκεια.
ΑπάντησηΔιαγραφή