 |
| Η Μαρία Λαμπριάδου φωτογραφίζει μια αμυγδαλιά που σβήνει στο χειμωνιάτικο φως. |
Ωχρό φωτίζει απόψε το φεγγάρι
τις στράτες του χωριού, στη σιγαλιά.
Γυρτή πίσω απ’ το φράχτη κι έχει πάρει
μια ανήσυχη έγνοια η άσπρη αμυγδαλιά.
Στεφάνια έχει ανθοπλέξει ένα ζευγάρι
δεσμούς για την αγάπη την παλιά.
Κι οι πόθοι της στου ονείρου όλη τη χάρη
Πετούν, ξαναγυρνούν, τρελά πουλιά.
Γλυκέ ερωμένε, Μάρτη, Μάρτη, ακόμα
δε φαίνεσαι, να σμίξτε στόμα στόμα
στην ήμερη ησυχία του χωριού
Κι η νύφη από κλωνάρι, από μιαν άκρη
τρεμάμενο να στάξει αφήνει δάκρυ
διαμάντι μες στο φως του φεγγαριού.
Αμυγδαλιά, Στέλιος Σπεράντζας (1888-1962)
Τα ποιήματα της "παιδικής λογοτεχνίας", αυτά που μας μαθαίνανε με το "ζόρι" κάποτε στο σχολείο, είναι καταπληκτικά. Δείγματα έξοχης "ποιητικής οικονομίας" κάθε στίχος και εικόνα.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφη φωτογραφία, τι χρώματα! Λες και θα απλώσεις το χέρι να την πιάσεις!
kalispera .
ΑπάντησηΔιαγραφήetsi fenonde kai edo ta dendra,aspra aspra,fortomena me xioni.
HAHAHA DIMITRI MOU EKLEPSES TA LOGIA MOU,XIONISE STO XORIO SOU XTES VRADY? PANTOS TO KAKO POY ELEGAN DEN EGINE EYTYXOS,TORA NA DOYME THN PEMTH, EYXOMAI NA PAREI ALLH PORIA!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήKALO SAS VRADY ELLADA KAI THAYMAZO THN OMORFH FOTO,KATI POY EDO THA KANOME POLYYY KAIRO NA DOYME TA DENTRA ANTHISMENA !!!!!11