Περί χαιρετούρας... και άλλων θραβαλικών

Κάθε Πρωτοχρονιά οι άντροι του χωριού σχηματίζουν παρέες και γυρνούν τα σπίτια του χωριού,  χαιρετούν δηλαδή για "τον καλό χρόνο".  Δεν επισκέπτονται όλα τα σπίτια παρά μόνο τα "ανοικτά". Όσοι λοιπόν νοικοκυραίοι πήγαν το πρωί στην εκκλησία είναι αυτοί που θα "ανοίξουν" τα σπίτια τους στη χαιρετούρα. Οι νοικοκυρές φτιάχνουν μεζέδες (καμιά δεκαπενταριά πιάτα έτσι μια μπουκιά για την καρδιά), στρώνουν τραπέζι και περιμένουν τις παρέες να περάσουν να ευχηθούν. Όλη μέρα, αλλά και αργά το βράδυ το χωριό αντηχεί από  φωνές, γέλια, τραγούδια. Συνήθως χαιρετούν 2 παρέες. Οι "νέοι" και οι "μεγάλοι". Τα θραφαλικά τα κάνουν οι νεώτεροι χωρίς να είναι κανόνας, γιατί και οι μεγάλοι στη λωλάδα δεν πάνε πίσω! Η χαιρετούρα είναι ένα όμορφο έθιμο που τα τελευταία χρόνια αναβιώνει επάξια η νέα γενιά. Δίνει ζωντάνια στο χωριό, τροφοδοτεί το κουσέλι, διώχνει την κρίση, το άγχος, μειώνει τη χοληστερίνη, αυξάνει τον αιματοκρίτη!!! Εύγε παίδες και του χρόνου!

ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΚΑΝΑΡΙΝΙ 
Το ντοκιμαντέρ είναι ένα μουσικό ταξίδι στη ζωή της μεγάλης ντίβας του ρεμπέτικου, Ρόζας Εσκενάζυ. 21.00 ΕΡΤ