1977
Στου Διγενή τα κάστρα - δίσκος "Οι γειτονιές του Φεγγαριού"
Μάνος Χατζηδάκις, Νίκος Γκάτσος, Φλέρυ Νταντωνάκη.
Βαθύ, απαιτητικό τραγούδι. Δεν έχει σημασία... εμείς δεν είμαστε τραγουδιστές, ας το πούμε πολλές φορές δυνατά, ας το τραγουδήσουμε με όση φωνή έχουμε... έστω κι αν είναι ακατόρθωτο να ανεβούμε σε καιρούς "βυζαντινούς" και να κατεβούμε σε "άγρια βάθη"... την Φλέρυ κανείς δεν μπορεί να φτάσει... ίσως σε χίλια χρόνια κάποια, κάποιος... Ετσι όμως σήμερα, μόνο για να ακούσουμε τις φωνές μας, ας το πούμε μαζι της... με πάθος!
Ψηλά στου Διγενή τ’ αλώνια
τις νύχτες του καλοκαιριού
του κάτω κόσμου τα τελώνια
με λεν τρελή του φεγγαριού.
Μα εγώ χρυσόβουλο κρατάω
από καιρούς βυζαντινούς
και τ’ άγρια βάθη που κοιτάω
δεν τα χωράει ανθρώπου νους.
Ψηλά στου Διγενή τα κάστρα
στον τάφο του νεκρού παλικαριού
τα νυχτοπούλια κάτω απ’ τ’ άστρα
με λεν τρελή του φεγγαριού.
* αφιερωμένο στον αδελφό μου Γιάννη που μου γνώρισε αυτή τη θεϊκή φωνή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου