 |
| Στην πίσω όψη γράφει: Laurent D. Caraoubanis - Andros |
Από αυτή την όμορφη λιτή όψη της αγοράς μπορούμε να συμπεράνουμε πως ανά τους αιώνες αυτός ο δρόμος δεν άντεχε την πολυκοσμία. Κάθε τόπος χωρά όσους αντέχει, η ομορφιά περπατά αγκαζέ με την κομψότητα. Ίσως έτσι να το επιβάλλουν τα υπέροχα κτίρια και ο αέρας του τόπου. Η εικόνα αυτή αλλάζει ριζικά τα καλοκαίρια, οι πλάκες γεμίζουν ασφυκτικά κόσμο. μια που η πόλη ποτέ δεν είναι ίδια. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον τουρισμό, και πρώτιστα ο Δήμος σαν θεματοφύλακας, θα έπρεπε να έχουν σαν μοναδικό τους μέλημα την τήρηση των κανόνων της ομορφιάς. Ενας τόπος όταν χάνει στο όνομα του κέρδους την φυσιογνωμία του, θα χάσει σύντομα και αυτό το πρόσκαιρο κέρδος. Από τη στιγμή που "τραπεζάκια έξω" στήθηκαν στις πλάκες της αγοράς, ένα μέρος από την παλιά κομψότητα σκουντούφλισε πάνω τους. Ας το σκεφτούν οι αρμόδιοι, πάντα υπάρχουν λύσεις και δημιουργικοί άνθρωποι που έχουν ιδέες να ταιριάξουν το παλιό με τις νέες ανάγκες.
Δε μας χέζετε πια με τα τραπεζάκια στην αγορά που να γεμίσει ο πεζόδρομος όλος να χωράτε να περάσετε μόνο από τα στενά μπας δείτε και λίγο Άνδρο παραπάνω, αντιτουριστικοί ε αντιτουριστικοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνδρος πώς κατάντησες έτσι; Από σοβαρή Αρχόντισσα να γίνεις του πεζοδρομίου; Πού είναι οι ξακουστοί γεμιτζήδες ναυτικοί σου; Πού είναι τα περιβόλια σου γεμάτα πορτοκαλιές, λεμονιές, μανταρινιές, κιτριές τότε που μύριζες τα aρώματα της Ανοιξης και σε έλεγαν η Μυροβόλος Ανδρος; Ανδρος ξακουστή γιατί κατάντησες απλή και ταπεινή γκαρσόνα ιδρωμένη; Πού είναι τα καίκια σου, οι άνθρωποι του μόχθου που γύριζαν στο σπίτι τους με ροζιασμένα χέρια;
ΑπάντησηΔιαγραφή