Αγαπημένο Παραπόρτι

Ο φάρος επιπλέει στο νερό, ο Αγιος Ερμόλαος γαντζωμένος στο βράχο, ο κάβο Σταράς σμίγει με το πέλαγο, το κύμα σκάει στην αμμουδιά, γλυκά και απειλητικά συχγρόνως. Τίναγμα της κεφαλής, σταγόνες αλμυρού νερού στα ματοτσίνορα θολώνουν τη θέα του πελάγου, τ' αλάτι καίει τον ουρανίσκο. 

...στροφή, η ενδοχώρα αχνίζει, η άμμος, τ' αλμυρίκια, στο βάθος ο Γερακώνας, το Μοναστήρι... Στιγμές ελευθερίας. Είμαι εδώ, αυτή τη στιγμή. Δεν θέλω να είμαι πουθενά. Είμαι εδώ ξεχνώ τα πάντα. Καυτή άμμος που καίει τις πατούσες. Σιωπή. Τα κύματα κτυπούν στις πέτρες, παιδάκια ξεφωνίζουν...

... στροφή,να η Χώρα! Κινούμαι γύρω από τον εαυτό μου, πατώ εκεί που πάτησα, τινάζω πάλι το κεφάλι, θα πέσω στο νερό. Επαναλήψεις που δίνουν χαρά, τα κύματα δυναμώνουν... Η ευτυχία της ζωής κρύβεται στα βότσαλα, στο Παραπόρτι που ηρεμεί και φουρτουνιάζει...

(Υπέροχο μεσημεριανό μπάνιο με τις παιδικές μου φίλες: Αννα, Μαρία, Κούλα)