Τούτα τα κεράσια είναι μικρά, η σάρκα τους λιγοστή, λίγο ξινούτσικα και η κερασιά κοντή. είναι όμως τα κεράσια του κήπου μου και τα μάζεψα με μεγάλη χαρά. Η επαφή με τη γη είναι ζωογόνα. Αύριο θα φάω μπουρνέλες, μεθαύριο θα γίνουν τα σύκα... κάποια στιγμή μπορεί να έρθει το καλοκαίρι.
Εφτηχως που εχωμαι τα φρούτα μας απω τους κήπους μας αλίμονο σε αφτους που πρεπει να τα αγοράσει
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήμοιράζομαι μαζί σου ανάλογες σκέψεις και συναισθήματα...
ωστόσο μ΄αρέσει το δροσερό καλοκαίρι...
μετά την πρωινή ¨ενημέρωση¨ πάω να χαιδέψω τα κολοκυθάκια και τις ντοματούλες μου στο περιβόλι...
φιλί
Όλυ
ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΘΑ ΠΩ ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή¨ΤΑ ΑΡΧ.... ΜΑΣ ΚΟΥΝΙΟΥΝΤΑΙ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑΡΟΥΝ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΚΟΥΛΕΣ
ΜΕ ΦΛΟΥΡΙΑ.
Κι επειδη η γνωση της ιστοριας μας δεν εβλαψε κανεναν θα σας θυμισω οτι οταν τον 2ο αι πΧ ο Φιλοποιμην επισκεφτηκε το Μαντειο των Δελφων προκειμενου να λαβει χρησμο για την τυχη της Ελλαδας' η Πυθια του απαντησε " Ασκος κλυδωνιζομενος μηδεποτε βυθιζομενος". Αυτη ειναι η πατριδα μας. Ας χαρουμε τα κερασια μας, τις ντοματουλες μας, τη θαλασσα μας κι ας μη φοβομαστε τιποτα. Ο φοβος εχει μυρωδια και τραβα τα αγριοσκυλα!
ΑπάντησηΔιαγραφή