Τρικυμία

Τα γλέντια μας τελείωσαν τώρα. Τούτοι που έπαιζαν,
καθώς σου προείπα, όλοι ήταν πνεύματα και λιώσανε,
γίνανε αέρας, αέρας διάφανος· και σαν
το αθέμελο οικοδόμημα στο θέαμα τούτο,
πύργοι νεφελοσκέπαστοι, τρανά παλάτια.
καμαρωτοί ναοί, κι αυτή η μεγάλη σφαίρα,
ναι, κι όλα οσά 'χει επάνω της, θα διαλυθούν,
θ' αφανιστούν σαν τούτο τ' άυλο θέαμα κι ούτε
πίσω άχνα δε θ' αφήσουν· είμαστε απ' την ύλη
που 'ναι φτιαγμένα τα όνειρα· και τη ζωούλα μας
την περιβάλλει ολόγυρα ύπνος.

"Τρικυμία", Ο. Σαίξπηρ μετ. Βασίλη Ρώτα
We are such stuff as dreams

Χωρίς λόγια, εννοείται χωρίς εικόνες, δεν θέλω άλλες εικόνες που να δείχνουν φωτιές, παγωμένη καρδιά, λίγες λέξεις, άδειο μυαλό. Άφωνη και σιωπηλή. Εσείς;