Εσπερινός Αγίας Μαρίνας στη Μεσαριά Ανδρου

Ο Γιώργος Δαλέζιος ανάβει κεριά.

Ο έπαρχος Ανδρου Δημήτρης Λοτσάρης και ο Αντώνης Σαλούβαρδος.

Η Μαρία Ψαρή

Η κ. Αντωνία ετοιμάζει τα ταρταρίσματα.

Πολλά χρόνια πριν γίνει "διάσημη" η Αγία Μαρίνα, το μοναστήρι στ' Αποίκια, το μικρό ξωκκλήσι στην Μεσαριά συγκέντρωνε όλο τον κόσμο της περιοχής. Η γιορτή της Αγίας Μαρίνας σηματοδοτεί την έναρξη των καλοκαιρινών γιορτών που κορυφώνονται τον Δεκαπενταύγουστο με την μεγάλη γιορτή της Παναγίας. Στην Ανδρο συνηθίζεται σε κάθε ξωκκλήσι το κοντινότερο σπίτι μετά την απόλυση της λειτουργίας να κερνά το εκκλησίασμα. Αυτή την πολύ όμορφη συνήθεια κρατά χρόνια η Αντωνία Σαλουβάρδου που της εύχομαι να είναι πάντα γερή και ευτυχισμένη. Οι ανεντράδες (κληματαριές) και τα λουλούδια της είναι μια άλλη παράδοση Ανδριώτικης νοικοκυροσύνης, απλότητας και ομορφιάς που ευτυχώς βλέπουμε σε πολλά σπίτια. 

Δεν είναι απλά όμορφη θέα, δεν είναι μόνο το βουνό! Είναι τα Λειβάδια και του Βραχνού!

Η δική μου ανάμνηση από την Αγία Μαρίνα Μεσαριάς

Οταν ήμουν μικρό κοριτσάκι μαζί με τη μαμά μου πηγαίναμε με τα πόδια στην Καψοράχη (έτσι λέγεται η περιοχή της Μεσαριάς πάνω από το Μέσα χωριό). Φορούσα τα άσπρα πέδιλα Μούγερ και σε όλη την διαδρομή η μάνα φώναζε να προσέχω να μην λερώσω τα λευκά παπούτσια. Τότε είχαμε λίγα αντικείμενα και προσπαθούσαμε να τα φροντίζουμε επιμελώς, δηλαδή οι μανάδες μας προσπαθούσαν, γιατί εμείς... τώρα που το σκέφτομαι, κάναμε σα να βρίσκαμε όλες τις πέτρες του κόσμου μπροστά μας και προκλητικά να έπρεπε να τις κλωτσήσουμε! Αλλά κάπως έτσι δεν είναι η παιδική ηλικία; Ένα ξόδεμα ενέργειας και μια βιασύνη μέχρι την ενηλικίωση. Και του χρόνου! Επόμενη γιορτή του Προφήτη Ηλία, την Παρασκευή 20 Ιουλίου.