Φωτογραφία: Μαρία Λαμπριάδου
Γιατί βιάστηκες ν' ανθίσεις. μυγδαλιά Γ. Δροσίνης
Φέτος οι αμυγδαλιές δεν βιάστηκαν καθόλου, τρομοκρατημένες από το ψύχος μικρά δειλά άνθη έβγαλαν που χάθηκαν με το πρώτο φύσημα του παγωμένου αέρα, Η Μαρία φωτογράφησε ένα μικρό μπουκετάκι σαν απόδειξη πως η φύση συνεχίζει να εργάζεται και να επεξεργάζεται τη φθορά. Θα ανθίσουν σίγουρα και άλλα δένδρα, οι μέρες όπως μεγαλώνουν καθημερινά θα φέρουν τις μέρες τις θερμές που με ελάχιστα ρούχα ελεύθεροι και μαγεμένοι από την ομορφιά του τόπου μας... θα πάμε πάλι στις ακρογιαλιές! Ζούμε για να μετράμε μέρες ανάμεσα στα καλοκαίρια.
(1974, το τραγούδι ελαφρύ, ανέμελο σαν τα άνθη της αμυγδαλιάς)
"Ζούμε για να μετράμε μέρες ανάμεσα στα καλοκαίρια." Τι ωραία φράση!!! Καλή εβδομάδα! Μαρία Λ.
ΑπάντησηΔιαγραφή