Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Ανθη αμυγδαλιάς γεμάτα μνήμες

Φωτογραφία: M. J. V.
Ένα  ανθάκι και δυο μπουμπούκια από την αμυγδαλιά μου, στα δεξιά το κάκαβο που κρεμούσε ο πατέρας μου το μπουγελάκι. Σ' αυτό το σημείο τα παιδιά της γειτονιάς έχουμε ρίξει πολύ παιχνίδι. Την αμυγδαλιά την φύτεψε η θεία Φρασκούλα Λαμπριάδη όταν ήμουν στο δημοτικό. Αυτά, η νοσταλγία είναι σαν τα φοντάν, πρέπει να τρως μονάχα ένα αν δεν θέλεις να γίνεις λέσι, ας στρέψουμε τα μάτια μας στη Χώρα που σήμερα είναι πιο όμορφη από ποτέ.

3 σχόλια:

  1. Καλημέρα. Σήμερα δεν έχομε παράπονο είναι "λαδιά" και ηλιόλουστη μέρα.
    Αυτή η "Λεφαντάρα"! Νομίζω τα αγόρια έπαιζαν εκεί, ήταν βλέπεις πολύ περισσότερα από εμάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα Μηλαιάκεια, το Γονεάκι (Ειρήνη) η Ανδριανή τα καλοκαίρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχεις δίκιο, είχα ξεχάσει τα Μηλαιάκεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή