Ένα παραμύθι που μ' άρεσε όταν ήμουν μικρή ήταν οι δώδεκα μήνες (διαβάστε εδώ) το σκέφτηκα σήμερα καθώς κοιτούσα το θερμόμετρο. Το παραμύθι το διηγόνταν πολύ όμορφα ο πατέρας μου, τους μήνες φυσικά που ήταν ξέμπαρκος, Σαν "παιδί" καλοκαιρινό που είμαι λατρεύω τις ζεστές μέρες και την έξαψη του καλοκαιριού, όμως όλα πρέπει να κυλούν ομαλά... το καλοκαίρι να δίνει την σκυτάλη στο φθινόπωρο και αυτό με την σειρά του στον χειμώνα. Λίγο κρύο λοιπόν, λίγο, όχι πολύ... Θα μας κοστίσει κάτι παραπάνω σε πετρέλαιο, αλλά στη μέγγενη που μας έχουν δεμένους, αιώνιο καλοκαίρι να είχαμε πάλι φόρους θα πληρώναμε.
Χρόνια πολλά στους Φίλιππους, -ες που γιορτάζουν, και στους Μπατσιώτες που σήμερα έχουν το πανηγύρι τους.
Όπως τα λες είναι ...Εξάλλου τι αξία θα είχε το καλοκαίρι χωρίς τη γλυκιά αναμονή του ;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Ανθούλα
ΑπάντησηΔιαγραφή