Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Ζωή που δε μοιράζεται είναι ζωή κλεμένη*

...αυτές οι χρονιάρες** μέρες προσφέρονται για... φιλανθρωπία, πιο σωστά όμως η προσφορά, η αγάπη προς τον πλησίον, η αλληλεγγύη θα έπρεπε να είναι καθημερινή μας έγνοια. Έστω και έτσι όμως αυτές τις χρονιάρες μέρες ας προσφέρουμε ότι μπορούμε στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.  Που; Πως; Ας κοιτάξουμε προσεκτικά γύρω μας. Μια στάλα συναισθηματική ευφυία να έχουμε θα τους βρούμε θα τους εντοπίσουμε. Να μην τσιγκουνευτούμε, όλα εδώ μένουν.

* Στίχος από το υπέροχο τραγούδι του Σταμάτη Σπανουδάκη με την Ελευθερία Αρβανιτάκη
** χρονιάρες μέρες; μόνο τα παιδιά, ευτυχώς, γιορτάζουν. Όλοι οι υπόλοιποι προσποιούμαστε πως είναι γιορτές από συνήθεια ανάβουμε τα φωτάκια, πλάθουμε τσουρέκια, αγοράζουμε λιγοστά δώρα μόνο για παιδάκια. Δεν είναι που μας έχουν κόψει τα λεφτά, δεν είναι που δεν έχουμε φράγκο, είναι που ο ήλιος βγαίνει το πρωί και αυτό από μόνο του δεν μας χαροποιεί. Κάπως έτσι είναι η... Εθνική κατάθλιψη και μόνο σε αυτό είμαστε... όλοι ένας.

3 σχόλια:

  1. αντισταθηκα σθεναρα!βγηκα και πηρα δωρακια (συμβολικα και μικρα) σε ολους τους αγαπημενους μου!(ναι...και στο σκυλι!)και ανακαλυψα(οχι οτι δεν το ηξερα)οτι αν αγαπας καποιον και τον ξερεις δεν χρειαζεται πολυ χρημα για να του παρεις κατι που θα του δωσει χαρα..ενα βιβλιο,ενα σκουφι,ακομα και μια μικρη κασετινα με ειδη μυρωδατων τσαγιων για την τσαγοπινουσα φιλεναδα!!δωρακια των 8,9,10 ευρω το πολυ!ειναι τελικα τοσο απλη η χαρα,τοσο κοντα,πως διαολο τοσα χρονια την τοποθετησαμε (οχι ολοι)σε ακριβα και χλιδατα πραγματα?

    γυρισα απο τα ψωνια μου,εφτιαξα μυρωδατα μπισκοτα κανελας,εβαλα ενα ωραιο ποτακι,αναψα τα φωτακια και ακουω μουσικες,ΟΧΙ δεν θα το αφησω να με παρει απο κατω...οσο μπορω τουλαχιστον!

    οσο για την αλληλεγγυη...εχει δικιο το αφεντικο...υπαρχουν ΠΟΛΛΟΙ τροποι να εντοπισεις και να βοηθησεις οσο μπορεις και διακριτικα εκει που πρεπει!

    Καλα Χριστουγεννα να εχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή